၀တ္မႈံကူးခ်ိန္

သီတာ “ကုိၾကီး....” “ဟင္......” “ကိုၾကီး....ဆို” “ဟင္...ေျပာေလ ညီမေလးရဲ႔ ဒီမွာ စာေရးေနလို႔ ေျပာ ဘာလည္း....” “ဒီမွာကြာ....စာရင္းတစ္ခု သမီး လုပ္တာ လည္ေနလို႔ ကိုၾကီး ရွင္းေပးဦး” “ကဲ...လာလာ...ဒီနားကိုလာ....” သူ႔ အနားတြင္ အေမႊးရနဵ႔တခ်ိဳ႔ ပ်ဵှဲေနၾကသည္။ သူမ က ေခါင္းကို ငဵု႔ကာ စာရြက္ကို လက္ကေလးျဖင္႔ ေထာက္ကာ ေထာက္ကာ စာရင္းေတြကိုျပေနသည္။ “ဒီဟာေလကြာ ကိုၾကီးရ...ရသဵုးစာရင္းကို သမီးေခါင္းစားေနတာ...” “ေၾသာ္...ဒါလား ဒီဘက္က အရနဲ႔ ဟုိဘက္က အသဵုးကို အရင္ balance ခ်လိုက္ေလ” “အင္း...ဒီေနရာကြာ...မရွင္းတာက ...” သူမ က ေျပာေျပာဆုိဆို ေဘာပင္ကိုင္ထားေသာ သူ႔လက္ကို သူမလက္ဖှါးေဖာင္းေဖာင္းေလးျဖင္႔ အုပ္ကိုင္ကာ ေနရာျပသည္။ သူမ ေခါင္းေလးက သူ႔မ်က္ႏွာ နားသိ႔ု ပုိမိုကပ္လာသျဖင္႔ လတ္ဆတ္ေသာ အေမႊးရနဵ႔သည္ သူ႔ စိတ္ကို ညိွဳ႔ငင္ေစဧ။္။ ေခါင္းကို ငဵု႔ထားသျဖင္႔ အက်ၤ ီ လည္ပင္းေပါက္မွ ေက်ာ္ျပီး ျမင္ေနရေသာ ေရႊှါေရာင္ ရင္သား တှက္ခန္႔က ဘရာစီယာ အသားေရာင္ေလးဧ။္ အတြင္းမွ ျပဴထြက္လွ်က္.....။ သူမ ေျပာေနေသာစကားမ်ားကို သူ မၾကားတစ္ှက္ၾကားတစ္ှက္ ပင္.....။ “ ဘာၾကည္႔တာလည္း ...” သူ႔ အၾကည္႔မ်ားက သူမ ရင္သားေပၚေရာက္ေနတာကို သူမ ျမင္သြားသည္။ ရွက္ှဲှဲေလး တစ္ခ်က္ျပဵဳးျပီး သူမ ခါးကိုျပန္ဆန္႔သည္။ ျပီးေတာ႔ သူ႔ အနားမွ ခြာကာ သူမ စားပြဲ ရွိရာဆီသို႔ ျပန္သြားသည္။ ပါးစပ္မွလည္း.... “ စာရင္း မသိလို႔ သူ႔ေမးပါတယ္...ဟင္း...” ဟုေျပာသြားေသးသည္။ သူ ရွက္စိတ္ေၾကာင္႔ မ်က္ႏွာၾကီးနီရဲကာ ေခါင္းကိုေအာက္ငဵု႔ျပီး ေရးလက္စ စာကိုသာ ဆက္ေရးေနေတာ႔သည္။ သူမ ကို တစ္ခ်က္ခိုးအၾကည္႔တြင္ သူမ ကလည္း သူ႔ကို ျပန္ခိုးအၾကည္႔ႏွင္႔ အၾကည္႔ခ်င္းဆဵုမိၾကသည္။ သူမ က “ခစ္” ကနဲ တစ္ခ်က္ရယ္ျပီး မ်က္နွာေလးကို ေအာက္ခ်ကာ ျပဵဳးတဵု႔တုဵ႔လုပ္ေနသည္။ သူမ အျပဵဳးေၾကာင္႔ သူလည္း နည္းနည္းေတာ႔ အရွက္ေျပသလိုျဖစ္သြားမိသည္။ ခဏေနေတာ႔ သူမက မ်က္ႏွာေလး ေမာ႔လာျပီး သူ႔ကို ရႊန္းရႊန္းစားစားၾကည္႔ျပီးျပဵဳးျပသည္။ ျပီးေတာ႔ “ညေနက်ရင္ ှက္သားဒုတ္ထိုး စားခ်င္တယ္...လိုက္ေကြ်း....ဒါပဲ”
နီလာ “ဆရာ႔ အခန္းသြားမလို႔ ဘာေပးလိုက္ဦးမလည္း” “ဟင္႔အင္း ရတယ္...ေပးလိုက္စရာမရွိပါဖူး.....” “ဒါဆို ျပန္လာမွ ထမင္း စားၾကတာေပါ႔.....ေနာ္” “ဟုတ္ကဲ႔....” ဖိုင္ေလး ကို လက္က ကိုင္ျပီး ထြက္သြားေသာ သူမဧ။္ ေနာက္ပိုင္း အလွကို သူ တှၾကီးၾကည္႔ပစ္လိုက္သည္။ အရပ္ျမင္႔ျမင္႔ ေအာက္ပိုင္းေတာင္႔ေတာင္႔ မိန္းမတစ္ေယာက္ကို ဘယ္ ေယာက်ားသည္ မၾကည္႔ပဲ ခဵနုိင္မည္နည္း။ သူမ ကလည္း သူမ ေနာက္ေက်ာ မလဵုလို႔ထင္သည္။ ေနာက္သို႔ ျပန္လွည္႔အၾကည္႔တြင္ သူမေနာက္ပိုင္း အလွကို ရွဳစားေန ေသာ သူ႔ မ်က္လဵုးမ်ားကို ျမင္သြားသည္။ မ်က္ေစာင္းေလး တစ္ခ်က္ထိုးျပီး သူမ လွစ္ကနဲ ေနေအာင္ ေျပးထြက္သြားသည္။ “ဗိုက္ဆာေနျပီလား” ဆယ္မိနစ္ေလာက္ ၾကာေတာ႔ သူမ အခန္းထဲသုိ႔ ျပန္ေရာက္လာသည္။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း သူ႔ကို ေမးျခင္းျဖစ္သည္။ သူကေတာ႔ ခုနက ကိစၥအတြက္ စကားျပန္ေျပာရန္ မ်က္နွာပူေနသျဖင္႔ ေခါင္းသာ ျငိမ္႔ျပမိသည္။ “ခဏေလး ေစာင္႔ေလ...သီတာျပန္လာရင္စားမယ္ေလ....ေၾသာ္ ထမင္း ခူးထားလိုက္မယ္ေနာ္” သူမ က ေျပာေျပာဆိုဆိုျဖင္႔ သူ႔ေဘးမွ စားပြဲနားသို႔လာသည္။ ျပီးေတာ႔ ထမင္းပန္ကန္မ်ား၊ ခ်ိဳင္႔မ်ားကို ခင္းက်င္းဖို႔ျပင္ေနသည္။ သူ...သူမကို မ်က္နွာပူသျဖင္႔ အခန္းအျပင္ သို႔ ခဏထြက္ရန္ ျပင္လိုက္သည္။ သူကလည္း စားပြဲမွ အထြက္ ...သူမကလည္း ထမင္းပန္ကန္မ်ားကို ယူရန္ ခဵုတန္းလ်ားေလး ေပၚသို႔ ဒူးေလး တစ္ဘက္ကို တင္ကာ အကုန္းတြင္ သူမဧ။္ တင္ပါး ေတာင္႔ေတာင္႔တင္းတင္းၾကီးမ်ားကို သူ႔ အေရွ႔အလယ္ပိုင္းက တိုးမိေတာ႔သည္။ အိကနဲ ေနေအာင္ ခဵစားလိုက္ရေသာ အထိအေတြ႔ေၾကာင္႔ ေတာင္းပန္စကားေျပာရန္ပင္ သူ ေမ႔ေလ်ာ႔ေနမိသည္။ “ေဆာရီး” ဟုသာ တစ္ခြန္းေျပာလိုက္နုိင္ျပီး အခန္းအျပင္သို႔ သူအေျပးတပိုင္း ထြက္လာမိသည္။ သူမ ကေတာ႔ အခန္းထဲတြင္ ဘယ္လိုက်န္ခဲ႔သည္မသိေပ......။
ေအာင္ေမာ္ ဒီ ျမိဳ႔ေလးသုိ႔ သူေရာက္လာတာ နွစ္နွစ္ေက်ာ္ျပီျဖစ္သည္။ နွစ္နွစ္ခြဲေလာက္ တြင္ ဆရာျဖစ္သူက နဂိုရွိရင္းစြဲ တာှန္အျပင္ ဌာနခြဲတစ္ခုကိုပါ ကိုင္တြယ္ခိုင္းသျဖင္႔ ဒီဌာနခြဲေလး တြင္ သူ ရဵုးခန္းေျပာင္းထုိင္ျခင္းျဖစ္သည္။ သူ႔ လက္ေအာက္တြင္ေတာ႔ ှန္ထမ္း သဵုးေယာက္ရွိသည္။ တစ္ေယာက္က အသက္နွစ္ဆယ္ အရြယ္ေလာက္ ရွိသည္႔ “မင္းမင္း” ဆို သည္႔ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ျပီး လက္တုိလက္ေတာင္းခုိင္းရန္အတြက္ ျဖစ္သည္။ က်န္ နွစ္ေယာက္ ကေတာ႔ “သီတာ” နွင္႔ “နီလာ” ဟူသည္႔ စာေရးမေလး နွစ္ေယာက္ ပင္...။ စာေရးမေလးေတြ ဟုသာ ေျပာရသည္...သီတာ က ၀၅ ေလာက္ရွိျပီး နီလာက သူႏွင္႔ ရြယ္တူေလာက္ပင္။ သီတာ က အသားျဖဴသည္။ အရပ္ေလးက နည္းနည္း ျပတ္
ခ်င္သည္။ မ်က္လဵုးေလးက ခပ္ေတာက္တာက္ကေလး နွင္႔ ရုပ္ရည္ေလးက အေတာ္ၾကည္႔ေကာင္းသည္။ ရုပ္ရည္တင္မကေပ။ ဖင္ေလးက ခပ္ေကာ႔ေကာ႔ ၊ ရင္ေလးက ခပ္ၾကြား ၾကြားနွင္႔မို႔ အေတာ္ေလးကို တပ္မက္ခ်င္စရာေကာင္းသည္။ လူပ်ိဳၾကီးျဖစ္ေသာ သူ႔မွာလည္း တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ဒီေကာင္မေလးကိုၾကည္႔ၾကည္႔ျပီး စိတ္ထဲက ပစ္မွားရေပါင္းလည္း မနည္းေတာ႔ေပ...။ နီလာ ကေတာ႔ သီတာ႔လို မျဖဴေပ။ အသားအရည္က ညိဳစိမ္႔စိမ္႔နွင္႔ ။ ဒါေပမယ္႔ မိန္းကေလးထဲမွာ သူမလို အရပ္အေမာင္းမ်ိဳးက ခပ္ရွားရွားပင္။ ငါးေပ ဆယ္လက္မေလာက္ အရပ္ တြင္ ေတာင္႔တင္းေသာ တင္ပါးၾကီးမ်ား ကိုပါ ပိုင္ဆိုင္ထားေသာ နီလာသည္ ေယာက်ားေလးတုိင္းက ေနာက္တစ္ေခါက္ေလာက္ လွည္႔ၾကည္႔ရေသာ အမ်ိဳးသမီးထဲတြင္ပါေသာ သူတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္မွာ အေသအခ်ာပင္ျဖစ္သည္။ သူကေတာ႔ နီလာ သူ႔ကို ေက်ာေပးျပီး လမ္းေလွ်ာက္သြားတုိင္း ေနာက္မွ ေအာက္ပါ အရည္အခ်င္းမ်ားကို ေငးမိသည္မွာ အေမာပင္။ အမ်ိဳးသမီး နစ္ေယာက္က တစ္ေယာက္တမ်ိဳးစီေတာ႔ ဆန္းသည္။ နွစ္ေယာက္စလဵုးရွိခ်ိန္ မ်ားတြင္ သူ႔ကို အေရာမှင္သလို မွန္တမ္းသာ ဆက္ဆဵေသာ္လည္း တစ္ေယာက္ ေယာက္ မရွိသည္နွင္႔ သူ႔ အနားသို႔ အေၾကာင္းတစ္ခုမဟုတ္တစ္ခု ျပကာ ေရာက္ေရာက္လာတတ္ၾကသည္။ သူကေတာ႔ သူမတို႔ ႏွစ္ေယာက္ အၾကားတြင္ ရမက္ေဇာေတြ ေန႔စဥ္ၾကြယ္လွ်က္....။ ညမအိပ္ခင္ မက္ေလ႔ရွိၾကသည္႔ “လူပ်ိဳအိပ္မက္”ေတြထဲတြင္ သူမတို႔ နွစ္ေယာက္သည္ တစ္ေယာက္မဟုတ္ တစ္ေယာက္ကေတာ႔ အျမဲပါစျမဲ။ တခါတရဵတြင္ နွစ္ေယာက္စလဵုးေတာင္ ပါလုိက္ေသးသည္။ ေၾသာ္...လူပ်ိဳၾကီး ဆိုေတာ႔လည္း ျမင္ျမင္သမွ် တက္မက္စရာခ်ည္းပင္ မဟုတ္ပါလား။
ဒီလိုႏွင္႔ပင္ သူ ဒီဌာနခြဲေလး တြင္ ရဵုးထိုင္လာတာ သဵုးလျပည္႔ေတာ႔မည္။ သီတာ ေရာ နီလာပါ သူနွင္႔ အဆင္ေျပေျပ အလုပ္လုပ္ကိုင္ၾကသည္။ အလုပ္တင္ မကေပ။ သူ နွင္႔ ဆက္ဆဵေရးပါ နွစ္ေယာက္စလဵုး အဆင္ေျပေနသည္။ သီတာက သူ႔ကို အကုိၾကီး လို ခြ်ဲသည္ႏႊဲ႔သည္။ သူစားခ်င္တာ လုိခ်င္တာရွိလွ်င္ အားမနာတမ္း ေျပာသည္။ တခါတရဵ အျပင္မွ လူမွဳေရး ကိစၥမ်ားျဖစ္ေသာ သာေရး၊ နာေရး ကိစၥမ်ားသြားလွ်င္ေတာင္ သူ႔ ဆုိင္ကယ္ေနာက္မွ သီတာ ပါလာတတ္သည္။ သူ႔ အေပါင္းအသင္းေတြကလည္း သီတာ႔ကို မေတြ႔လွ်င္ “ မင္း ဖင္ေကာက္ေလး မပါဖူးလား” ဟု ေမးတတ္လာသည္ အထိ သူနွင္႔ သီတာက တြဲမိသည္။ ဒါေပမယ္႔ အဲဒီအခ်ိန္အထိ သူတို႔ နွစ္ေယာက္ ဆက္ဆဵ ေရးက ရိုးရိုးသားသား ဆိုတာကို သူနွင္႔ သူမတုိ႔သာ သိမည္ျဖစ္သည္။ နီလာ ကေတာ႔ သူနွင္႔ အျပင္သို႔ တြဲသြားတြဲလာသိပ္မရွိေသာ္လည္း အခန္းတြင္းတြင္ သူ႔အတြက္ အစစအရာရာ လိုေလေသးမရွိေအာင္ ေဆာင္က်ဥ္းေပးသည္။ သူ ရဵုးတက္ျပီ ဆုိသည္နွင္႔ သူ႔ စားပြဲ ၊ အမွိဳက္ျခင္း တို႔က ရွင္းျပီးသားျဖစ္ေနသည္။ ထို႔ျပင္သာ မကေသး ...သူေသာက္ရန္ ေရေႏြးၾကမ္းတစ္ခြက္ကိုလည္း အဆင္သင္႔ စားပြဲေပၚတြင္ တင္ထား ေပးျပီးျဖစ္သည္။ သူေရာက္လာခ်ိန္တြင္ေတာ႔ သူ႔ကို မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ နီလာသည္ သူ လုပ္စရာရွိသည္မ်ားကို တစ္ခုျပီးတစ္ခု လုပ္ေနေလေတာ႔သည္။ ထမင္းစားခ်ိန္ တြင္ ေတာ႔ သူတို႔ သဵုးေယာက္ အခန္းထဲတြင္သာ စုစားၾကသည္။ မင္းမင္း ဆိုသည္႔ ေကာင္ေလးက အိမ္ျပန္စားသည္႔ အတြက္ သူတို႔သဵုးေယာက္သာ အခန္းထဲတြင္ က်န္ရစ္ သည္။ မင္းမင္း ှယ္ေပးသြားေသာ သူ႔ အတြက ္ထမင္းႏွင္႔ ဟင္းကို သီတာက ခူးခပ္ျပင္ဆင္ေပးသည္။ နီလာက သူ႔အတြက္ ေရေႏြးၾကမ္းထည္႔ေပးသည္။ ထမင္းစားခ်ိန္
တြင္ လည္း နွစ္ေယာက္စလဵုးက သူမ တုိ႔ အိမ္မွ ခ်က္လာေသာ ဟင္းလ်ာ မ်ားကို သူ႔အတြက္ အျမဲထည္႔ေပးစျမဲပင္။ တစ္ခါတရဵ သူက အားနာသျဖင္႔ ျငင္းလွ်င္ေတာင္ ..... “သီတာ က ကိုၾကီး အတြက္ ပိုထည္႔လာတာ မစားခ်င္လည္း ေခြးေကြ်းပစ္မယ္” ဟု ဆိုသည္။ နီလာကေတာ႔ ဘာမွ်မေျပာပဲ ျပဵဳးရဵုသာ ျပဵဳးေနတတ္သည္။
သူတို႔ သဵုးဦးၾကားမွ ဆက္ဆဵေရးသည္ သူတို႔ ရဵုးေလးသို႔ ကားႏွစ္စီး ေရာက္ရွိလာခ်ိန္တြင္ အေျပာင္းအလဲျဖစ္လာေတာ႔သည္။ “ကိုၾကီး....” “ေဟ...ဘာတုန္းဟ” “သမီးတို႔ ေငြေဆာင္သြားခ်င္တယ္” “ ေဟ...သြားခ်င္ရင္သြားေပါ႔ဟ” “ကိုၾကီးလိုက္ပို႔ ....” “ဟာ....ကုိယ္႔ဘာသာ ကိုယ္သြားၾကပါလားဟ...ေနာက္ျပီး ဘယ္သူေတြပါမွာမို႔လည္း” “ဘယ္သူမွ မပါဖူး...သမီးရယ္ မနီလာရယ္ ပဲ...အဲဒါ သမီးတုိ႔ မိန္းကေလး နွစ္ေယာက္တည္းဆို မေကာင္းလို႔” “ဒါဆုိလည္း မင္းမင္းကို ေခၚသြားပါလားဟာ” “ကိုၾကီးလည္း ဒီေရာက္ကတည္းက ေငြေဆာင္ မေရာက္ဖူးေသးဖူး မဟုတ္လား....ဒီက သူ႔ကိုပါေခၚခ်င္တာကို” တစ္ခ်ိန္လဵုးတိတ္ဆိပ္ေနေသာ နီလာကပါ ှင္ေျပာသည္။ “ဟုတ္တယ္ အစ္ကိုရဲ႔ ဆရာ႔ဆီမွာလည္း ကားတစ္စီးပိုတယ္ေလ....ကားေတာင္းျပီးသြားေတာ႔ ပိုသက္သာတာေပါ႔” “ေဟ...ဒါဆို ငါက ကားေမာင္းရမွွာေပါ႔” “ဟာ..ဒရိုင္ဘာေတြ ဘာေတြ မေခၚခ်င္ပါဖူး...အခုဟာက ကိုယ္႔လူခ်င္းပဲ သန္႔သန္႔ေလးသြားခ်င္တာ” ဟု သီတာေျပာသည္။ သူ ျပကၡဒိန္ ကိုတစ္ခ်က္လွမ္းၾကည္႔ျပီး... “ ဒီေန႔ ဘာေန႔လည္း .....” “ေသာၾကာေန႔ေလ ကိုၾကီးရဲ႔ ဒီတစ္ပါတ္ သဵုးရက္ေတာင္ ရဵုးပိတ္တယ္....အဲဒါေၾကာင္႔သြားဖို႔ ေျပာတာေပါ႔” “ေျသာ္...ဟုတ္သားပဲ...ကဲဟာ...သြားခ်င္ရင္လည္း သြားၾကတာေပါ႔...ကားေတာ႔ ငါဆရာ႔ဆီက ေတာင္းလိုက္မယ္ေလ....ဒါနဲ႔ တည္းဖို႔ခိုဖို႔ကေရာ ဒီအခ်ိန္အဆင္ေျပပါ႔ မလား” “ အဲဒီအတြက္ေတာ႔ မပူနဲ႔ သမီး သူငယ္ခ်င္းပိုင္တဲ႔ ဘန္ဂလိုေတြ ရွိတယ္...ရြာထဲေလးတင္ရယ္” “အင္းေလ....ဒါဆိုလည္း သြားၾကတာေပါ႔...မနက္ ေနမပူခင္ေလာက္ ထြက္ၾကတာေပါ႔ဟာ” သူ႔စကား အဆဵုးတြင္ သီတာက ရယ္က်ဲက်ဲမ်က္ႏွာေလးျဖင္႔ သူ႔လက္ေမာင္းကို လာထုသည္။ နွုတ္မွလည္း .... “ အဲဒါေတြေၾကာင္႔ ကိုၾကီးကို....” ဟုေျပာျပီး အခန္းအျပင္သို႔ ေျပးထြက္သြားသည္။ နီလာက မဲ႔ျပဵဳးေလးတစ္ခ်က္ကို ျပဵဳးလိုက္တာ သူ မ်က္လဵုးေထာင္႔မွ ျမင္ျဖစ္ေအာင္ ျမင္လိုက္ေသးသည္။ သူလွမ္းၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ နီလာက သူ႔ကို ရႊန္းရႊန္းစားစားၾကည္႔ျပီး ျပဵဳးျပသည္။
ေငြေဆာင္ သုိ႔ သူတို႔ သဵုးဦးသား ရဵုးမွ ကားေလးျဖင္႔ ထြက္လာခဲ႔ၾကသည္။ ေတာင္တက္ ေတာင္ဆင္းလမ္းမ်ား တြင္ သီတာက သူ႔ကိုေဘးမွ ဆရာလုပ္ေနသျဖင္႔ နီလာဧ။္ မ်က္ေစာင္းဒဏ္ကို တလမ္းလဵုးခဵခဲ႔ရေသးသည္။ ဒီလိုနွင္႔ ပဲ ကားေလးသည္ ေငြေဆာင္ရြာေလး သို႔ ဆိုက္ေရာက္လာခဲ႔သည္။ သူတို႔ထြက္လာသည္႔ အခ်ိန္က မနက္ေျခာက္
ီနာရီခန္႔ ျဖစ္သျဖင္႔ ေငြေဆာင္သို႔ ေရာက္ခ်ိန္တြင္ ရွစ္နာရီ သာသာေလာက္ပဲရွိေသးသည္။ ရြာလည္မွ “ကိုး” လက္ဘက္ရည္ဆိုင္တြင္ စားေသာက္ျပီး မွ သီတာ႔ သူငယ္ခ်င္း ပိုင္သည္ ဆိုေသာ ဘန္ဂလိုမ်ားဆီသို႔ သြားျဖစ္ၾကသည္။ ဘန္ဂလိုေလးမ်ားကို ကမ္းစပ္ဘက္ မ်က္နွာမူျပီး ေဆာက္ထားသည္မွာ တမ်ိဳးေတာ႔ စိတ္ေက်နပ္စရာေကာင္းသည္။ ဘန္ဂလို အေရအတြက္ကလည္း သိပ္မမ်ားပဲ မိသားစု တစ္ႏွိုင္စီးပြားေရး အေနျဖင္႔သာ လုပ္ကိုင္ၾကျခငး္ျဖစ္ဟန္တူသည္။ ဓနိမိုး ၊ သဵုးထပ္သားကာ ဘန္ဂလိုေလး ေလးလဵုး က ပင္လယ္ကမ္းစပ္ရွိ သဲေသာင္ျပင္တြင္ ပဏာရလွ်က္.....။ “ဟယ္...သီတာ....လာမယ္ဆိုလည္း ၾကိဳေျပာတာ မဟုတ္ဖူး....ၾကည္႔စမ္း ...ေကာင္မ ....ှလာလိုက္တာ ...နင္ေယာက်ားရေနျပီလား” ဘန္ဂလိုတစ္လဵုး ေနာက္မွ ထြက္လာေသာ ခပ္ရြယ္ရြယ္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္က သီတာ႔ ကို လွမ္းေအာ္သည္။ တဆက္တည္းမွာပင္ သူ႔ကို လည္း စပ္စုသလိုလွမ္းၾကည္႔သည္။ “ဟယ္....မိေထြးရီ....ဒါငါတို႔ ဆရာဟဲ႔ ...နင္လုပ္တာနဲ႔ အားနာစရာဟယ္....နင္ဟာေလ ငယ္တုန္းက အက်င္႔ကို မေပ်ာက္ဖူး...စြတ္စြတ္ေျပာတာပဲ” သီတာ႔ စကားေၾကာင္႔ အသားညိဳညိဳ ရခုိင္မေလးက သူ႔ကို အားနာသလိုၾကည္႔သည္။ ျပီးမွ..... “ သီတာရယ္...လာမယ္ ဆိုလည္း ဖုန္းေလး ဘာေလး ၾကိဳဆက္တာမဟုတ္ဖူး....” “စိတ္ကူး ေပါက္လို႔ ေရာက္ခ်လာၾကတာေဟ႔ ဒီတပါတ္က ရဵုးသဵုးရက္ပိတ္တယ္မဟုတ္လား...အဲဒါ ...ဆရာကလည္း ေငြေဆာင္ တစ္ခါမွ မေရာက္ဘူးေသးလို႔ ေခ်ာဆြဲလာတာ...အဟိ...ဒါနဲ႔ နင္တုိ႔ဆီမွာပဲတည္းမယ္ေနာ္...တည္းစရာေနရာေရာ က်န္ေသးတယ္မဟုတ္လား....” သီတာ႔ စကားေၾကာင္႔ ရခိုင္မေလးက အားနာသလိုတစ္ခ်က္ၾကည္႔သည္။ ျပီးမွ .... “ အင္း...တည္းစရာေတာ႔ ရွိပါတယ္...နုိ႔ နင္တုိ႔က ဘယ္ႏွစ္ေယာက္လည္းဟ” “ ငါရယ္...ဆရာရယ္...တို႔ အခန္းထဲက မနီလာရယ္...အားလဵုးသဵုးေယာက္တည္းပါဟ” “ အင္း...ဘန္ဂလို ကေတာ႔ တစ္လဵုးပဲက်န္ေတာ႔တယ္ဟ...အဲဒါနင္တို႔ ဘယ္လို...” ရခုိင္မေလး မိေထြးရီ စကားမဆဵုးခင္ပင္ သီတာက..... “ အမယ္ေလး...ငါတို႔ေတြက ေမာင္လိုနွမလိုေနၾကတာ ....ဘာမွ မျဖစ္ဖူး....သဵုးေယာက္ ဘန္ဂလို တစ္လဵုးတည္း တည္းလည္း ျဖစ္တယ္...ေနာ္...ကိုၾကီး” သူ႔ ဘက္ကို လွည္႔ျပီး တုိင္ပင္သလို ေျပာေနေသာ သီတာ႔ စကားကို သူခ်က္ျခင္း ဘယ္လို ေျဖရမည္မသိ...။ နီလာကေတာ႔ ေနာက္မွ မသိသလိုလိုျဖစ္႔ ပင္လယ္ၾကီး ကိုေငးၾကည္႔ေနသည္။ “ အင္း...ရပါတယ္...ကိစၥမရွိပါဖူး..အဆင္ေျပသလိုေပါ႔” “ကဲ...ဒါဆိုလည္း မိသီတာ....က်မေနာက္ကၾကြေတာ္မူပါ” ဟု ေျပာရင္းျဖင္႔ ရခိုင္မေလး မိေထြးရီ ေရွ႔မွ ေလွ်ာက္သြားသည္။ သီတာက သူ႔ ဘက္သို႔လွည္႔ကာ လွ်ာေလးကို ထုတ္ျပျပီး “လာ...ကိုၾကီး” ဟု ဆိုသည္။ သူလည္း သီတာ ေနာက္ေက်ာျပင္ေလးကို ၾကည္႔ရင္း သီတာ႔ ေနာက္မွ လုိက္သြားမိေတာ႔သည္။
လဵုးခ်င္းအိမ္ပဵုစဵ ေဆာက္လုပ္ထားေသာ ဘန္ဂလိုေလးက ေနခ်င္႔စဖြယ္ေကာင္းလွသည္။ အတြင္းတြင္ ေရခ်ိဳးခန္း၊ အိမ္သာ ပါ သပ္သပ္ရပ္ရပ္နွင္႔ ျဖစ္သည္။ အိပ္ခန္းတြင္ေတာ႔ ခုတင္ နွစ္လဵုးေပၚတြင္ အိပ္ယာနွစ္ခုျပင္ထားသည္ကိုေတြ႔ရသည္။ ှရန္တာမွ ၾကည္႔လွ်င္ ပင္လယ္ကမ္းစပ္ကုိ စိတ္ခ်မ္းေျမ႔ဖြယ္ရာ လွမ္းျမင္ေနရသည္။ သူ ခရီးေဆာင္အိတ္ကို ခုတင္တစ္လဵုးေပၚခ်ျပီး ှရန္တာတြင္ ခ်ထားေသာ အုန္းလက္ကုလားထိုင္ေပၚ ထိုင္လိုက္သည္။ မ်က္စိကိုစဵုမွိတ္ကာ ပင္လယ္ဧ။္ လွိဳင္းပုတ္သဵမ်ားကို နားစြင္႔ေနမိသည္။ အခန္း တြင္း မွာေတာ႔ အမ်ိဳးသမီး သဵုးေယာက္ စကားေတြတြတ္ထိုးလွ်က္.....။ “ကိုၾကီး....ပ်င္းေနဘီလား” အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားသည္မသိ...အနားတြင္ သီတာေရာက္လာေတာ႔မွ သူမ်က္စိကိုဖြင္႔ၾကည္႔မိသည္။ သီတာက သူ႔ကိုျပဵဳးၾကည္႔ျပီး.... “အား...ပင္လယ္ၾကီးက လွတယ္ေနာ္...ကိုၾကီး စိတ္ထဲမွာ လန္းဆန္းသြားတာပဲ” သူ ဘာမွ ျပန္မေျပာပဲ သီတာ႔ကိုသာျပဵဳးၾကည္႔မိသည္။ ျဖဴေဖြးှင္းလက္ေသာ အသားအရည္၊ ထင္းေနေသာမ်က္ခဵုးေလး၊ ထိုမ်က္ခဵုးေလး ေအာက္မွ ေတာက္ပေသာ မ်က္လဵုး ေလး တစ္စဵု၊ ခပ္လဵုးလဵုးနာတဵေလး နွင္႔ နုတ္ခမ္းပါးပါးေလးကို ပိုင္ဆိုင္ထားေသာ သီတာသည္ တကယ္ကို ခ်စ္စရာေကာင္းေသာ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ပင္။ တိုက္ခတ္ ေသာ ေလဧ။္ အရွိန္ေၾကာင္႔ သူမ ှတ္ထားေသာ တီရွပ္ေလးက သူမဧ။္ရင္သား ေကာက္ေၾကာင္းေလးမ်ားကို မဖဵုးကြယ္နုိင္ေပ။ မိုးျပာေရာင္ ခ်ည္သားလဵုခ်ည္ေလးကလည္း ကိုယ္တြင္ ကပ္ေနသျဖင္႔ သူမဧ။္ တင္ပါး လဵုးလဵုးေကာ႔ေကာ႔ေလးက သူ႔ရင္ကို ဖိုေစသည္။ သူ ၾကည္႔ေကာင္းေကာင္းနွင္႔ ၾကည္႔ေနမိသည္မွာ အေတာ္ၾကာသည္။ “အဟမ္း...အဟမ္း” ေခ်ာင္းဟန္႔သဵၾကားေတာ႔မွ လွည္႔ အၾကည္႔တြင္ သူ႔ကို ျပဵဳးစိစိျဖင္႔ ၾကည္႔ေနေသာ နီလာ႔ကို ေတြ႔သည္။ သူရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖင္႔ ထရပ္မိသည္။ “အိတ္ထဲက ဘာေတြထုတ္ထားေပးရဦးမလည္းလို႔ လာေမးတာ” “အင္း...ရပါတယ္...ကိုယ္႔ဘာသာ လုပ္ပါ႔မယ္” “အင္း...အင္း..ဒါဆုိလည္း ေရခ်ိဳးလုိက္ဦးမယ္ေနာ္” ေျပာရင္း နီလာ အခန္းထဲျပန္ှင္သြားသည္။ သီတာက သူ႔ဘက္လွည္႔ကာ ..... “ကိုၾကီး ေရေဆာ႔ရေအာင္...ေနမပူခင္” “ညီမေလး ဆင္းခ်င္ရင္သြားမယ္ေလ...” “အိုေက...ဒါဆို အှတ္အစားသြားလဲလိုက္ဦးမယ္....ကိုၾကီးလည္း အှတ္အစားသြားလဲေလ....” “အခန္းက ဒီတစ္ခန္းထဲ ရွိတာကို ဘယ္သြားလဲရမွာလည္း ...သြားပါ ညည္း သာ အရင္သြားလဲစမ္းပါ” “ဟုတ္သားပဲ” ဟု လွ်ာေလးကို ထုတ္ကာ သီတာ ေျပာသည္။ ျပီး...အခန္းထဲသုိ႔ေျပးှင္သြားသည္။ ခဏေလာက္ေနေတာ႔ ေရွာ႔ပင္ အနက္ေရာင္ေလး နွင္႔ သီတာထြက္လာ သည္။ အက်ၤ ီေတာ႔ မလဲခဲ႔ဖူးထင္သည္။ နဂို ှတ္ထားေသာ တီရွပ္ကေလးကို အျပင္ထုတ္ှတ္ထားသည္။ သူ သီတာ႔ကို လက္တစ္ခ်က္ျပျပီး အှတ္အစားလဲရန္ အခန္းထဲ
ှင္လာခဲ႔သည္။ အခန္းထဲတြင္ေတာ႔ ခုတင္ တစ္လဵုးေပၚတြင္ နီလာက သူမ အိတ္ထဲမွ ပစၥည္းမ်ားကို ဟုိထုတ္သည္ထုတ္နွင္႔ ဘာေတြရွာေနသည္မသိ။သူ႔ကိုျမင္ေတာ႔...... “ေရထဲ ဆင္းေတာ႔မလို႔လား...ေနမပူခင္ ျပန္တက္ခဲ႔ေနာ္...” “အင္းပါ....နီလာ မလိုက္ဖူးလား” “မလုိက္ေတာ႔ပါဖူး...ဒီကမ္းစပ္ကပဲ ထိုင္ၾကည္႔ေနေတာ႔မယ္” “အင္း ဒါဆိုလည္း ကိုယ္ အှတ္အစားလဲလုိက္ဦးမယ္” ေျပာရင္း သူ အိတ္ထဲမွ ေရွာ႔ပင္ အတိုတစ္ထည္နွင္႔ တီရွပ္ကိုထုတ္သည္။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ှင္ကာ အှတ္အစားလဲသည္။ ျပန္ထြက္လာေတာ႔ “သိပ္ၾကာတာပဲ ” ဟု ဆိုကာ သီတာက မ်က္ေစာင္းေလး ထိုးသည္။ သူ သီတာ႔ ေခါင္းေလးကို လွမ္းပုတ္လိုက္ေတာ႔ သီတာက သူ႔ကို... “ကုိၾကီး...မွီေအာင္ လိုက္ေပေတာ႔ ” ဟု ဆိုကာ ပင္လယ္ဘက္ဆီသုိ႔ ေျပးထြက္သြားသည္။ သူ သီတာ႔ ေနာက္ကို အေျပးလိုက္သြားေတာ႔သည္။
ရဵုးပိတ္ရက္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ရာသီခ်ိန္မဟုတ္သျဖင္႔ ေငြေဆာင္ကမ္းေျခသည္ လူရွဳပ္ေထြးျခင္းသိပ္မရွိေပ။ ကမ္းေျခ အေနအထားကလည္း က်ယ္ှန္းလွသျဖင္႔ လူေတြကို ဟုိနား တစ္စု ဒီနားတစ္စုေလာက္သာ ခပ္ေှးေှး ေတြ႔ရသည္။ သူတို႔ ဆင္းလာေသာ ကမ္းေျခတြင္ တျခား ဧည္႔သည္မ်ားကို သိပ္မေတြ႔ရေပ။ “ကိုၾကီး...ဒီဘက္ကိုလာ....” သီတာက သူ႔ကို လက္ေလး ေထာင္ျပျပီး လွမ္းေခၚသည္။ ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ ေရက သူမ ခါးေလာက္ ေရာက္ေနသည္႔ေနရာတြင္ျဖစ္သည္။ သူ သူမ အနားသို႔သြားလိုက္သည္။ အနားေရာက္ေတာ႔ .... “လွိဳင္းပုတ္ရင္ လဲလဲက်သြားတယ္ ကိုၾကီးရ..ညီမေလး ေၾကာက္လို႔” ဟု သူ႔ကို ေျပာသည္။ ေျပာေနရင္းပင္ လွိဳင္းတစ္လဵုးက ပင္လယ္ကမ္းစပ္ကို အရွိန္နွင္႔ ှင္ေဆာင္႔သည္။ သီတာ႔ ကိုယ္ေလး လွိဳင္းအရွိန္နွင္႔ ျပိဳလဲသြားသည္။ သူ လက္လွမ္းမွီရာ လွမ္းအဆြဲတြင္ နွစ္ေယာက္လဵုးေရထဲသုိ႔လဲက်ကာ လွိဳင္းလဵုးေအာက္တြင္ ခဏတာ နစ္ျမဳပ္သြားၾကသည္။ လွိဳင္းလဵုးလြန္သြားေတာ႔ သီတာက သူ႔ရင္ခြင္ထဲတြင္....။ သူက သီတာ႔ ကိုယ္လဵုးက်စ္က်စ္ေလးကို ဖက္မိလွ်က္သား။ “လြတ္ဦးကြာ” ကုိယ္လဵုးက်စ္က်စ္ေလး ဧ။္ အထိအေတြ႔တြင္ နစ္ေမ်ာေနစဥ္ သီတာ႔ အသဵေလးကိုၾကားလိုက္ရသည္။ သူ ဖက္ထားရာမွ လႊတ္ေပးလိုက္သည္။ သီတာက ဘာမွမျဖစ္သလို နွင္႔ .... “ဟုိး မွာလွမ္းျမင္ေနရတာ ခ်စ္သူမ်ားကြ်န္းေခၚတယ္ ကိုၾကီးရဲ႔ ညေနေရက်ရင္ သြားလို႔ရတယ္...လိုက္ပုိ႔ေပးေနာ္....” သူ သီတာ႔ကို ေခါင္းျငိမ္႔ျပမိသည္။ ခပ္ေှးေှးမွ လွမ္းျမင္ရေသာ ကြ်န္းကေလးက သာယာပဵုေပၚသည္။
“လွိဳင္း အရမ္းၾကီးတယ္...ကိုၾကီး ကမ္းေျခေပၚျပန္တက္တာ ေကာင္းမယ္ထင္တယ္ေနာ္” သူမ စကားမဆဵုးခင္ပင္ ေနာက္ထပ္ လွိဳင္းတစ္လဵုးက အရွိန္နွင္႔ ှင္ေဆာင္႔လာျပန္သည္။ ဒီတခါလည္း သီတာ ေျခေထာက္မခိုင္ပဲ လဲက်သြားျပန္သည္။ သူက အလိုက္သင္႔ ဆီးျပီး ဖက္ထားသျဖင္႔သာ လွိဳင္းလဵုးေအာက္ ထပ္ျပီး မနစ္သြားျခင္းျဖစ္သည္။ လွိဳင္းလဵုးလြန္သြားေတာ႔ သူသီတာ႔ကို ဖက္ထားမိလွ်က္ပင္....။ ဒီတစ္ခါေတာ႔ သီတာက လႊတ္ရန္မေျပာေတာ႔ပဲ သူ႔ မ်က္နွာကို မ်က္လဵုးေတာက္ေတာက္ေလးမ်ားျဖင္႔ စူးစုိက္ၾကည္႔ေနသည္။ သူ သီတာ႔ မ်က္လဵုးေလးမ်ားကို တည္႔တည္႔ၾကည္႔သည္။ သီတာ႔ ပါးေလးနား သုိ႔ ကပ္ခါ “ ခ်စ္တယ္ ” ဟု တိုးတုိးေလး ေျပာလိုက္မိသည္။ သီတာ က သူ႔မ်က္နွာကို မှဵ႔မရဲေလး ၾကည္႔သည္။ ျပီးေတာ႔ သူ႔ရင္ခြင္ထဲသို႔ ေခါင္းေလးကို တိုးှင္ ကာ “ ကိုၾကီးကို မယဵုရဲဖူး” ဟု ဆိုသည္။ ေနာက္ထပ္ လွိဳင္းတစ္လဵုး အပုတ္တြင္ေတာ႔ သူ သီတာ႔ ကိုယ္လဵုးေလးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဖက္ထားျပီး လွိဳင္းေအာက္ နစ္ျမဳပ္ သြားခ်ိန္တြင္ သီတာ႔ ပါးေလးကို အမွတ္မထင္နမ္းလိုက္သည္။ သီတာက ရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖင္႔ မ်က္နွာေလး နီရဲကာ သူ႔ရင္ခြင္ထဲမွ ရုန္းထြက္ျပီး ကမ္းေျခေပၚသို႔ ေျပးတက္ သြားေလေတာ႔သည္။
ဘန္ဂလိုေလး သုိ႔ ျပန္ေရာက္ေတာ႔ သီတာက ေရခ်ိဳးခန္းထဲပင္ ေရာက္ေနျပီျဖစ္သည္။ အုန္းလက္ ကုလားထိုင္ေလးေပၚ ထိုင္ေနေသာ နီလာက ..... “ေတာ္ေတာ္ ေပ်ာ္ခဲ႔ၾကရဲ႔လား ” ဟုလွမ္းေမးသည္။ စိတ္ရင္ းအတိုင္းေမးျခင္းလား ၊ အရႊဲ႔တိုက္ ေမးျခင္းလားကို မူ နီလာ ကိုယ္တုိင္ပဲသိမည္ထင္သည္။ ခဏေလာက္ေနေတာ႔ သီတာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွ ထြက္လာသည္။ သူ႔ကို လွမ္းၾကည္႔ျပီး ...“ ကိုၾကီး ေရခ်ိဳးေတာ႔ေလ..ျပီးရင္ ရြာထဲမွာ ထမင္းသြားစားၾကမယ္ေလ” ဟုဆိုသည္။ ခုနက ကိစၥအတြက္ မ သိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနျခင္းလား၊ အားတင္းျပီး ေျပာျခင္းလား သူမကိုယ္တုိင္သာ သိမည္ထင္သည္။ သူေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔ ှင္ျပီး ေရခ်ိဳကုိ တှခ်ိဳးလိုက္သည္။ လူက အေတာ္လန္းဆန္းသြားသည္။ သူ ေရခ်ိဳးျပီး ထြက္လာခ်ိန္တြင္ အမ်ိဳးသမီးနွစ္ေယာက္က အှတ္အစားေတာင္လဲျပီးျဖစ္သည္။ နီလာက သူမ မ်က္နွာကုိ မိတ္ကပ္လိမ္းခ်ယ္ေနျပီး သီတာက နုတ္ခမ္းေလးကို ေဆးဆိုးေနသည္။ သူ အှတ္အစားအိတ္ထဲမွ တီရွပ္ အျဖဴေရာင္ တစ္ထည္နွင္႔ ဂ်င္းေျပာ႔ ေဘာင္းဘီ မိုးျပာေရာင္ကို ထုတ္လိုက္သည္။ ျပီးေတာ႔ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ျပန္ှင္ကာ အှတ္အစားလဲသည္။ ျပန္ထြက္လာေတာ႔ သီတာက သူ႔ ကို ေျခဆဵုးေခါင္းဆဵုးၾကည္႔ျပီး “ တို႔ကိုၾကီးက ဒီလိုက်ေတာ႔လည္း မင္းသားရွဵဳးတယ္... အဲလိုေနပါ ကုိၾကီးရဲ႔ အသက္ေလးက ငယ္ငယ္ေလးရွိေသးတာကို သူ႔ၾကည္႔လိုက္ရင္ အဖိုးၾကီး က်ေနတာပဲ” ဟု ဆုိသည္။ သီတာ႔ စကားေၾကာင္႔ နီလာက သူ႔ကို ကြက္ၾကည္႔ ကြက္ၾကည္႔ ၾကည္႔ျပီး ေလွာင္သလို တစ္ခ်က္ျပဵဳးသည္။ သူ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီး “ကဲ...ကဲ...ဗိုက္လည္း ဆာေနၾကေတာ႔မယ္...ထမင္းသြားစားၾကစို႔” ဟုဆိုကာ ဘန္ဂလို ေအာက္သို႔ ေရွ႔မွ ဦးေဆာင္ဆင္းသြားသည္။ သူတို႔တည္းခိုရာ ဘန္ဂလိုေလးနွင္႔ ရြာလယ္လမ္းက သိပ္မေှးလွေပ။ ငါးမိနစ္ေလာက္ လမ္းေလွ်ာက္လိုက္လွ်င္ ရြာလယ္လမ္းသို႔ ေရာက္ျပီျဖစ္သည္။ နီလာနွင္႔ သီတာက ေရွ႔မွ ေလွ်ာက္သည္။ လမ္းအလယ္ေလာက္အေရာက္တြင္ သီတာက ေနာက္မွ ေလွ်ာက္လာေသာ သူ႔ကိုေစာင္႔ သည္။ သူ သီတာ႔ အနားသို႔ အေရာက္တြင္ “ သိပ္ၾကာတာပဲ” ဟု ဆိုကာ သူမ လက္တစ္ဘက္ျဖင္႔ သူ႔လက္ေမာင္းကို ခ်ိတ္ထားေတာ႔သည္။ ေနာက္သို႔ လွည္႔ၾကည္႔ေနေသာ နီလာ မ်က္နွာေလး ကြက္ကနဲပ်က္သြားတာကို ေတာ႔ သူျမင္ျဖစ္ေအာင္ျမင္လိုက္ေသးသည္။ တစ္လမ္းလဵုးသီတာက သူ႔လမ္းေမာင္းကို ခ်ိတ္လာသည္မွာ စားေသာက္ဆိုင္ ေရာက္သည္အထိပင္။ သီတာ႔ အျပဳအမူနွင္႔ ပါတ္သက္ျပီး သူ အေတာ္ေလး အေတြးမ်ားရသည္။ သူ႔ကို ခ်စ္သူ တစ္ေယာက္ အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳသျဖင္႔ သူ႔လက္ေမာင္းကို ခ်ိတ္တြယ္ျပီး ေလွ်ာက္လာျခင္းလား ဒါမွမဟုတ္ အရင္လို အစ္ကို တစ္ေယာက္လုိ သေဘာထားျပီး ခ်ိတ္တြယ္ျခင္းလား
ဆိုသည္ကို ေတြးရင္း သူေခါင္းစားေနမိသည္။ “ကဲ...ဘာစားၾကမလည္း....မွာၾကေလ” နီလာ႔ အသဵေၾကာင္႔ သူ အေတြးတြင္ နစ္ေမ်ာေနရာမွ ျပန္အသက္ှင္လာသည္။ နီလာက သူ႔ ကို စိုက္ၾကည္႔ျပီးေျပာေနျခင္းျဖစ္သည္။ “ သမီးက ဂဏန္းစားမယ္...ေနာ္...ကိုၾကီး” “အင္း...စားေလ....သီတာ႔ သေဘာပါ” သူ႔စကားအဆဵုးတြင္ လွစ္ကနဲ က်ေရာက္လာေသာ နီလာ႔ မ်က္ေစာင္းေလးကို သူျမင္ျဖစ္ေအာင္ျမင္မိလိုက္ေသးသည္။ နီလာက က်န္ဟင္းမ်ားကို ပါ သူမ ဘာသာ စီစဥ္ျပီး မွာေနသည္။ ဟင္းေတြေရာက္လာေတာ႔ သီတာက သူ႔အတြက္ ဂဏန္းလက္မေတြကို အခြဵႏႊာေပးေနသည္။ နီလာကေတာ႔ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ပင္ စားစရာမ်ားကို စားေန ေလေတာ႔သည္။
ဘန္ဂလိုေလး သုိ႔ျပန္ေရာက္ေတာ႔ မိန္းကေလး နွစ္ေယာက္က အိပ္ခ်င္သည္ဟု ဆိုကာ အခန္းတြင္းတြင္ ခဏေမွးေနၾကသည္။ သူကေတာ႔ ှရန္တာတြင္ ခင္းထားေသာ အုန္းလက္ ပက္လက္ကုလားထိုင္ေလးတြင္ ထိုင္ျပီး ပင္လယ္ၾကီးကိုၾကည္႔ကာ အေတြးနယ္ခ်ဲ႔ေနမိသည္။ မြန္းက်ပ္ေသာ ျမိဳ႔ျပေၾကာင္႔ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ မွဳမ်ားသည္ ပင္လယ္ ကို ျဖတ္ျပီး တုိက္ခတ္လာေသာ ဆားငန္ေငြ႔ပါသည္႔ ေလေၾကာင္႔ အေတာ္ေလးကို ေလ်ာ႔ပါးေစသည္။ ဟုိးခပ္လွမ္းလွမ္းတြင္ ခ်စ္သူမ်ားကြ်န္းနွင္႔ ကြ်န္းနားတစ္ှိုက္တြင္ ကုန္ တင္ကုန္ခ်လုပ္ေနေသာ ဂါးေလွမ်ား၊ ငါးပိုက္ခ်ေနေသာ တဵငါေလွေလးမ်ား က ပင္လယ္ဧ။္ အလွကို ပိုမိုျပည္႔စဵုေစသည္။ သူေငးၾကည္႔ေနရင္းမွ အိပ္ခ်င္သလိုလိုျဖစ္လာသျဖင္႔ မ်က္စိကို ပိတ္ကာ ခဏေလးေမွးေနမိသည္။ သူ႔ေပါင္ေပၚသို႔ လာထိေသာ နူးညဵ႔သည္႔ အထိအေတြ႔ေၾကာင္႔ သူဆတ္ကနဲ နိုးလာသည္။ ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ သီတာက သူ႔ေဘးတြင္ ထုိင္ကာ သူ႔ေပါင္ေပၚတြင္ သူမေခါင္းေလး ကုိေမွးတင္ထားျခင္း ျဖစ္သည္။ သူနိုးလာမွန္းသိေတာ႔ ေခါင္းေလးကို ေမာ႔ကာ သူ႔မ်က္နွာကို ရႊန္းရႊန္းစားစားၾကည္႔သည္။ သူ သီတာ႔ နဖူးမွ ဆဵစေလးမ်ားကို သပ္တင္ေပးရင္း သီတာ႔ ပခုဵးေလး ကိုေပြ႔ဖက္ထားလိုက္မိသည္။ “ခ်စ္သူမ်ားကြ်န္းသြားခ်င္လို႔ဆို” သူ႔ အေမးကို သီတာက ခ်စ္စဖြယ္ေခါင္းေလးျငိမ္႔ျပသည္။ “အရင္က တစ္ခါမွမေရာက္ဖူးဘူးလား” “မေရာက္ဖူးလို႔သူ႔ကိုလိုက္ပို႔ခိုင္းေနတာေပါ႔” သူ႔ကို မူႏြဲ႔ႏြဲ႔မ်က္ေစာင္းေလးထိုးျပီး သီတာေျပာသည္။ “ဒါဆိုလည္း သြားမယ္ေလ....အခုသြားၾကမယ္” ေျပာေျပာဆိုဆို သူထရပ္လိုက္သည္။ ျပီး အခန္းထဲသို႔ တစ္ခ်က္ၾကည္႔ကာ နီလာ႔အား..... “နီလာ က်ေနာ္တို႔ ခ်စ္သူမ်ားကြ်န္းသြားမလို႔ နီလာလုိက္ဦးမလား”
“မလိုက္ေတာ႔ပါဖူး...ကိုယ္႔ဘာသာကိုယ္ပဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ သြားၾကပါ” အေနွာင္႔အသြားမလြတ္ေသာ စကားကို နီလာဆိုသည္။ သူနွင္႔ သီတာတို႔ အေျခအေနကို အနည္းငယ္လည္း ရိပ္မိပဵုရသည္။ သူ ဘာမွ မေျပာေတာ႔ပဲ သီတာ႔လက္ကိုဆြဲကာ ကမ္းေျခတစ္ေလွ်ာက္လမ္းေလွ်ာက္လာေတာ႔သည္။ သီတာကေတာ႔ သူ႔လက္ေမာင္းကုိခိုတြဲလိုက္...ကမ္းေျခတစ္ေလွ်ာက္ ခရုေလးမ်ားကို ေကာက္လိုက္နွင္႔ အေပ်ာ္ၾကီး ေပ်ာ္ေနေလေတာ႔သည္။
“ေှး....ဒီေနရာကေန တည္႔တည္႔သာေလွ်ာက္သြားခ်ည္ အခုအခ်ိန္ေရက်ေတာ႔ လမ္းေလွ်ာက္သြားလို႔ရတယ္. ...ေရက ေျခသလဵုးေလာက္ေလးရယ္....ညေနသာ ေရမက်ခင္ ျပန္ခဲ႔ၾက....ေရတက္လာရင္ေတာ႔ ေရက ရင္ေခါင္းေလာက္ရွိတယ္” ကမ္းေျခတြင္ ေတြ႔ရေသာ ရခုိင္ၾကီးတစ္ေယာက္ကို လမ္းအေမးတြင္ ေျပာျပျခင္းျဖစ္သည္။ သူ သီတာ႔လက္ေလးကို ဆြဲကာ ခ်စ္သူမ်ားကြ်န္းသုိ႔သြားရာ လမ္းေလး အတိုင္း ေလွ်ာက္လာခဲ႔သည္။ အမွန္ကေတာ႔ ကြ်န္းနွင္႔ ကမ္းေျခကို သႏၱာတန္းေလးက ဆက္သြယ္ေပးထားျခင္းျဖစ္သည္။ ေရက်ခ်ိန္တြင္ ထိုေက်ာက္တန္းေလးက ေပၚေနသျဖင္႔ လမ္း ေလွ်ာက္သြားလို႔ရသည္။ တကယ္လည္း ေရက ေျခသလဵုးသာသာေလာက္ပင္ ....။ သုိ႔ေပမယ္႔ လွိဳင္းပုတ္လွ်င္ လိွုင္း အရွိန္ေၾကာင္႔ ကိုယ္က အနည္းငယ္ယိုင္သြားတတ္သျဖင္႔ အေတာ္ကို သတိထားျပီးေလွ်ာက္ရသည္။ ေလွ်ာက္ရင္းနွင္႔ပင္ ကြ်န္းေပၚသို႔ေျခခ်မိသည္။ ဧည္႔သည္နည္းေသာ ရာသီျဖစ္ေသာေၾကာင္႔လားမသိေပ...။ ကြ်န္းေပၚတြင္ လူသူ အရိပ္အေယာင္ ေတာင္ မေတြ႔ရေပ။ ေသခ်ာတာကေတာ႔ တစ္ကြ်န္းလဵုးတြင္မွ သူတို႔ နွစ္ေယာက္တည္းသာ ရွိမည္ထင္သည္။ “ကိုၾကီး ကြ်န္းအလယ္က ကုန္းေလးေပၚမွာ လင္႔စင္ေလး ရွိတယ္ေျပာတယ္ ....တက္ၾကည္႔ရေအာင္ေနာ္” သီတာ႔ စကားေၾကာင္႔ သူတုိ႔နွစ္ေယာက္ ကြ်န္းအလယ္မွ ေတာင္ကုန္းေလးဆီသုိ႔တက္လာၾကသည္။ ေတာင္ကုန္းေလး ေပၚတြင္ေတာ႔ ခ်စ္သူမ်ားကြ်န္းဆိုသည္႔ နာမည္နွင္႔ လိုက္ေအာင္ပင္ ခ်စ္သူေတြ ေအးေအးေဆးေဆး နားေနနုိင္ရန္ ထုိင္ခဵုေလးမ်ား၊ သဘာှေနရာေလးမ်ား စီစဥ္ထားသည္ကိုေတြ႔ရသည္။ သူတို႔နွစ္ေယာက္ ေလွ်ာက္လာရင္း နွင္႔ပင္ ေတာင္ကုန္းအလယ္မွ သစ္ပင္ၾကီးတစ္ပင္ေပၚတြင္ ထိုးထားေသာ လင္႔စင္ေလးဆီသို႔ ေရာက္လာခဲ႔ၾကသည္။ သီတာက လက္ျမန္ေျချမန္ျဖင္႔ လင္႔စင္ေပၚသို႔ တက္ သြားသျဖင္႔ သူေနာက္မွ အမွီလိုက္တက္ရေသးသည္။ လင္႔စင္ေပၚေရာက္ေတာ႔ သဘာှရူခင္းက အေတာ္ေလးကို လွပသည္ကိုေတြ႔ရသည္။ ဟုိးဘက္တြင္ျမင္ေနရေသာ လိပ္မည္းေတာင္...၊ အဲဒီေနာက္ကမွ ငရုတ္ေကာင္းေတာင္၊ မိေခ်ာင္းေခါင္းရြာေလာက္တြင္ရွိေသာ ဂါးထီး(ဂါးထီးဆိုသည္မွာ ပင္လယ္ထဲတြင္ ထီးပဵုစဵ ထုိးထြက္ေနေသာ ေက်ာက္ေဆာင္ၾကီးျဖစ္ပါသည္။ေဒသအေခၚ ဂါးထီးဟုသာေခၚၾကျပီး မိုးသက္ေလျပင္းက်ခ်ိန္မ်ားတြင္ တဵငါေလွမ်ား ှင္ေရာက္ခိုေအာင္းရာေနရာဟု သိရပါသည္) တို႔ကို လင္႔စင္ေပၚမွ အထင္အရွားကို ျမင္ရသည္။ သီတာက လင္႔စင္အလယ္မွ သစ္ပင္ပင္စည္ကို မွီကာ ေျခပစ္လက္ပစ္ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ ျပီးေတာ႔သူ႔ကိုၾကည္႔ကာ ..... “ ကိုၾကီးေတာ႔ မသိဖူး သမီးေတာ႔ ေခ်ေထာက္ေတာင္ မေထာက္နုိင္ေတာ႔ဖူး အေတာ္ေညာင္းေနျပီ” “ေညာင္းရင္ ကိုယ္နုိပ္ေပးမွာေပါ႔ကြ” “သီတာက သူ႔ကို ျပဵဳးစစေလးၾကည္႔ျပီး.... “မနိုပ္ခိုင္းပါဖူးကြာ...ေယာက်ားေလးကို နုိပ္ခိုင္းေတာ႔ သမီး ငရဲၾကီးမွာေပါ႔”
“မၾကီးပါဖူးကြာ...ကဲ..ဘယ္နားနိုပ္ေပးရမလည္းေျပာ” “ အာ...ရပါတယ္ကြာ...အင္...ဟင္႔ ကိုၾကီး” သီတာ႔ စကားမဆဵုးေသးခင္ သူ သီတာ႔ အနားတြင္ ှင္ထိုင္လိုက္ျပီး သီတာ႔ ကိုယ္ေလးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ေပြ႔ဖက္လိုက္သျဖင္႔ သီတာ႔ နုတ္မွ အသဵေလးေတြထြက္က် လာသည္။ သူ သီတာ႔ ကိုယ္ေလးကို ေပြ႔ဖက္ျပီး သီတာ႔ ပါးေလးမ်ား ၊ ဆဵပင္စေလးမ်ား၊ နဖူးေလးမ်ားကို တရွိဳက္မက္မက္ နမ္းရွိဳက္ေနမိသည္။ သီတာကလည္း မရုန္းဖယ္ ပဲ သူ႔ အနမ္းမ်ားကို နစ္သက္မက္ေမာစြာ လက္ခဵသည္။ လူသူကင္းရွင္းသည္ ဟူေသာ အသိကလည္း နွစ္ဦးစလဵုးဧ။္ အသိကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ခ်ဳပ္ထိန္းမွဳကင္းမဲ႔ေစရန္ လမ္းဖြင္႔ေပးထားသည္႔ နွယ္ပင္....။
“ခ်စ္တယ္ ကေလးရယ္...အရမ္းခ်စ္တာပဲ...ကိုယ္႔ကိုေရာခ်စ္ရဲ႔လားဟင္” သူ သီတာ႔ မ်က္နွာေလးကို တက္မက္စြာၾကည္႔ရင္း တတြတ္တြတ္ေျပာမိသည္။ “ခ်စ္လို႔ အခုလို နွစ္ေယာက္တည္း ဒီေနရာအထိလိုက္လာတာေပါ႔ ကိုၾကီးရဲ႔...ကုိၾကီးကသာ မသိတာပါ သမီးက ကိုၾကီးကို စေတြ႔ကတည္းက ခ်စ္မိသြားတာ” သီတာ႔စကားေၾကာင္႔ သူခ်စ္စိတ္မ်ားပိုတိုးလာကာ သီတာ႔ကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ဖက္ထားမိျပန္သည္။ အခ်စ္စိတ္သည္ ဆိတ္ကြယ္ရာေနရာတြင္ ရမက္စိတ္ျဖစ္ေပၚေစရန္ အားေပးအားေျမွာက္ျပဳတတ္သည္႔ အေလ႔အထရွိသည္လားမသိ။ နူးညဵ႔ေသာ အထိအေတြ႔ေၾကာင္႔ သူ႔ရင္တြင္းတြင္ စိတ္ရိုင္းတို႔က ထၾကြလွ်က္........။ သူ သီတာ႔နုတ္ခမ္းေလးမ်ားကို အမွတ္မထင္ နမ္းလိုက္သည္။ သီတာကလည္း သူ႔ အနမ္းမ်ားကို အလိုက္သင္႔ေလး တဵု႔ျပန္သည္ကို ေတြ႔ရေသာ အခါသူ႔ရင္ထဲမွ ရမက္စိတ္မ်ား က ပုိမိုထၾကြလာေတာ႔သည္။ နုတ္ခမ္းေလးမ်ားကို ငဵုခဲျပီး တရွိဳက္မက္မက္စုပ္နမ္းသည္။ ဖူးဖူးေလး ငဵုေနေသာ သီတာ႔ နုတ္ခမ္းေလးမ်ားသည္ သူ႔အနမ္းမ်ားကို အလုိက္သင္႔ ေလး ဆီးၾကိဳက္လွ်က္။ သူ႔ လက္မ်ားက ေပြ႔ဖက္ထားရာမွ တဆင္႔ သီတာ႔ တစ္ကိုယ္လဵုးကို စုန္ဆန္ေျပးလႊားေနမိသည္။ သူ႔အထိအေတြ႔မ်ားေၾကာင္႔ သီတာကလည္း တခ်က္ တခ်က္တြင္ ကုိယ္ေလး တြန္႔တြန္႔သြားသည္ကိုေတြ႔ရသည္။ သူ ေနာက္တစ္ဆင္႔တက္ျပီး တီရွပ္ အက်ၤ ီေလးေပၚမွ သီတာ႔ ရင္သား လဵုးလုဵးေလးေတြကို မသိမသာေလး ဆုပ္နယ္ေပးလိုက္သည္။ သီတာ ကိုယ္ေလး တစ္ခ်က္တြန္႔သြားျပီး နုတ္မွ “ ဟင္း...” ဆိုေသာ အသဵေလးတစ္ခ်က္သြာထြက္လာသည္။ သူ႔ကို ကန္႔ကြက္ျခင္းလည္း မျပဳေပ။
ပါတ္ှန္းက်င္ တစ္ခုလဵုးတြင္ ပင္လယ္လွိဳင္းလဵုးမ်ားဧ။္ ရိုက္ခတ္သဵနွင္႔ ေက်းငွက္ေလးမ်ားဧ။္ တီတီတာတာျမည္သဵမွ အပ တိတ္ဆိတ္လွ်က္ပင္.....။ သူ သီတာ႔ ကုိသူ႔ရင္ခြင္ထဲသို႔ မ်က္ႏွာျခင္းဆိုင္ ျဖစ္ေအာင္ဆြဲသြင္းလိုက္သည္။ သီတာ႔ နုတ္ခမ္းေလးမ်ားကို တရွိုက္မက္မက္ နမ္းစုပ္ရင္းမွ သီတာ႔ ရင္သားေလးနွစ္လဵုးကို တလွည္႔စီ ညင္ညင္သာသာေလး ဆုပ္နယ္ေပးေနမိသည္။ သီတာကလည္း သူ႔ အျပဳအစု အယုအယမ်ားေအာက္တြင္ မိန္းေမာလွ်က္.....။ သူ ဆတ္ကနဲ သီတာ႔ တီရွပ္ေလးကို အေပၚသို႔ဆြဲတင္လိုက္သည္။ ဘရာစီယာ အသားေရာင္ေလးဧ။္ ေအာက္မွ သူေန႔တုိင္းရင္ခုန္ခဲ႔ရေသာ ေရႊှါေရာင္ရင္သားေလးနွစ္လဵုးက ျပဴထြက္လွ်က္။ တစ္ှက္ခန္႔ အျပင္ဘက္သို႔ ျပဴထြက္ေနေသာ ရင္သားအေပၚပိုင္းေလးကို သူမ်က္နွာအပ္ကာ နမ္းသည္။ တစ္ဆက္တည္းပင္ လက္တစ္ဘက္ကို အက်ၤ ီေအာက္သို႔ လွိ်ဳ
ကာ ဘရာစီယာခ်ိတ္ေလးကို ျဖဳတ္သည္။ သီတာကေတာ႔ မ်က္လဵုးေလးမွိတ္လွ်က္ပင္။ “ေထာက္” ကနဲ အသဵသဲ႔သ႔ဲနွင္႔ အတူ ဘရာစီယာေလးက ၾကိဳးခ်ိတ္ျပဳတ္သြားသည္။ သူ အသာေလးပင္႔တင္ကာ ှင္းမြႊတ္ေနေသာ ရင္သားေလး နွစ္လဵုးကို မ်က္ေတာင္မခတ္စတမ္းၾကည္႔မိသည္။ “ဟာကြာ” သီတာ႔ ထဵမွ အသဵတိုးတုိးေလးၾကားလိုက္ရသည္။ တစ္ဆက္တည္းပင္ သူ႔ေခါင္းကုိ သီတာက လက္နွစ္ဘက္ျဖင္႔ စဵုကိုင္ျပီး သူ႔ရင္သားမ်ားဆီသို႔ ဆြဲကပ္သည္။ သူ ရဲရဲေလး ေထာင္ထေနေသာ သီတာ႔ နို႔သီးေခါင္းေလး တစ္ဘက္ကို ပါးစပ္ျဖင္႔ ငဵုခဲလိုက္သည္။ သီတာ႔ ကိုယ္ေလး တြန္႔ကနဲျဖစ္သြားျပီး ပါးစပ္မွလည္း...... “အင္း....ကုိၾကီးရယ္” ဟူေသာ မခ်ိတင္ကဲ အသဵေလးထြက္လာသည္။ စပ်စ္သီးမွည္႔ေရာင္ နုိ႔သီးေခါင္းေလးနွစ္ဘက္ကို တစ္လွည္႔စီငဵုခဲရင္း သူ အလုပ္ေတြရွုပ္ေနမိသည္။ ခဏေလာက္ၾကာေတာ႔ သူလက္တစ္ဘက္ျဖင္႔ သီတာ ှတ္ထားေသာ ေရွာ႔ပင္ေလးဧ။္ အေပၚၾကယ္သီးတစ္လဵုးကို ျဖဳတ္လိုက္သည္။ ေဘာင္းဘီက zip type ျဖစ္သျဖင္႔ ၾကယ္သီးျဖဳတ္လိုက္သည္နွင္႔ ဇစ္ေလးကိုအသာေလး ဆြဲခ်လိုက္လို႔ရသည္။ သူ ဇစ္ေလးကို အသာေလးဆြဲခ်လိုက္ေတာ႔ ေအာက္မွ ပင္တီ အနီေရာင္ေလးက ေပၚလာသည္။ သီတာ နုတ္မွ “ မလုပ္နဲ႔” ဟု ေျပာလုိက္သလားပင္ သူမသဲကြဲေခ်။ ပင္တီအနီေရာင္ေလးေအာက္သုိ႔ သူ႔လက္ကို လွ်ိဳထည္႔ျပီး သီတာ႔ ကုိယ္ပိုင္ပစၥည္းေလးကို ရွာေဖြမိေတာ႔ သည္။ သူ ပထမဆဵုးစမ္းမိသည္က မထူမပါး ေရးေရးေလး ေပါက္ေနေသာ အေမႊးနုနုေလးမ်ား။ ထိုမွ တဆင္႔ သူ႔လက္ကို ေအာက္သို႔ ထပ္ဆင္းသြားျပန္ေတာ႔ အရည္ေလး မ်ား စိုစြတ္ေနေသာ သီတာ႔ ပစၥည္းေလးကို စမ္းမိသည္။ သူ အေစ႔ေလး ရွိမည္ထင္ေသာ ေနရာေလာက္ကို မွန္းျပီး လက္ခလယ္ျဖင္႔ အလွ်ားလိုက္ ပြတ္ေပးလိုက္သည္။ သီတာ႔ ကိုယ္ေလးက တုန္ယင္လာျပီး သူ႔ကို ဖက္ထားေသာ လက္မ်ားကလည္း ပိုမိုတင္းက်ပ္လာသည္။ မ်က္နွာေလးကလည္း နီရဲလွ်က္.....။ ထိုမွ တဆင္႔ လက္ခလယ္ ကို အေပါက္ေလး ရွိမည္႔ေနရာသို႔မွန္းျပီး ဆတ္ကနဲ ထိုးခ်လိုက္သည္။ “အား....” ဟူေသာ သီတာ႔ အသဵတိုးတုိးေလးက တုိးေသာ္လည္း သူ႔နားထဲတြင္ေတာ႔ အေှးၾကီးမွ ေအာ္သဵတစ္ခုအလားပင္။ သူ လက္မွာေတာ႔ သီတာ႔ တြင္းေလးထဲမွ စုိစြတ္ေသာ အထိအေတြ႔ေၾကာင္႔ ေခ်ာမြတ္ေနသည္ကို ခဵစားသိရွိေနရသည္။ ေခ်ာမြတ္ေသာ္လည္း တြင္းေလးထဲမွ မျမင္ရေသာ ညွစ္အားတစ္ခုေၾကာင္႔ သူ႔လက္က တြင္း ေလးထဲတြက္ က်ပ္က်ပ္စီးစီးျဖစ္ေနသည္။ သူ႔ လက္ကုိ တစ္ခ်က္ျခင္း တြင္းေလးထဲသို႔ အှင္အထြက္ မွန္မွန္ေလး လုပ္ေပးလုိက္သည္။ သီတာ႔ ေျခေထာက္ေလးမ်ား က ေျခေခ်ာင္းေလးမ်ား ကုပ္ေနျပီး တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္တြင္ အားမရလို႔ထင္သည္။ ခါးေလးက ေကာ႔ကနဲေကာ႔ကနဲျဖင္႔ သူ႔လက္ဧ။္ အှင္အထြက္အတုိင္း လွဳပ္ရွားသည္။
ူသူ႔ လက္ခလယ္ေလးကို သြက္သြက္ေလး လွဳပ္ရွားေပးေတာ႔ သီတာ ပုိျပီး ၾကမ္းလာသည္။ တစ္ကိုယ္လဵုး တုန္ယင္လာျပီး ခါးကို ဆက္ကာ ဆက္ကာ ေကာ႔ေပးသည္။ “အား.....ရွီး....” ခပ္တိုးတိုးေရရြတ္သဵေလး နွင္႔ အတူ သီတာ႔ ကိုယ္ေလး ဆတ္ကနဲ ျဖစ္သြားျပီး တင္ပါးေလးက ေျမာက္တက္ေနရာမွ ျပန္က်သြားသည္။ ခ်က္ျခင္းဆိုသလိုပင္ သူ႔လက္ကို လည္း အတင္းဆြဲဖယ္သည္။ ျပီးေတာ႔ သူ႔ကို အတင္းဖက္တြယ္ကာ သူ႔မ်က္နွာအနွဵ႔ကုိ တစ္ရွိဳက္မက္မက္နမ္းသည္။
သူလည္း သီတာ႔ ကုိ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ျပန္ဖက္ထား မိသည္။ သူ႔ ဖြားဘက္ေတာ္ ညီေလးကေတာ႔ အေတာ္ေလးကို တင္းမာေနျပီျဖစ္သည္။ သူ သီတာှတ္ထားေသာ ေရွာ႔ပင္ေလးကို ဆြဲခြ်တ္မယ္ရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင္႔ ေဘာင္း ဘီေလးစေလးကို ကိုင္လိုက္သည္။ “ဒီမွာေတာ႔ မလုပ္နဲ႔ ကိုၾကီးရယ္...ေတာ္ၾကာလူေတြျမင္သြားရင္ ရွက္စရာၾကီး” သီတာ႔ စကားေၾကာင္႔ သူ အနည္းငယ္ေတာ႔ ေတြေှသြားသည္။ ဟုတ္ေတာ႔လည္း ဟုတ္သည္။ ဒီလိုေနရာမ်ိဳးက လူရွင္းသည္ ဆိုေသာ္လည္း အခ်ိန္မေရြး လူသူေရာက္ရွိ လာနုိင္သည္မဟုတ္ပါလား။ ခက္တာက ေအာက္က ညီေလးကလည္း အေတာ္ၾကီးကို မာေတာင္႔ေနတာမွ ေအာင္႔ေတာင္ေအာင္႔ခ်င္လာသည္။ “ကိုယ္ မရေတာ႔ဖူးကြ....အေတာ္တင္းေနျပီ...ဒီမွာ ကိုင္ၾကည္႔ပါလား” ေျပာေျပာဆိုဆို သီတာ႔ လက္ကေလးကို ယူျပီး သူ႔ညီေလး ေပၚသို႔ တင္ေပးလိုက္သည္။ သီတာက မ်က္လဵုးေလးျပဳး၊ လွ်ာေလးထုတ္ကာ .... “ဟယ္...ေၾကာက္စရာၾကီးပါလား” ဟု သူ႔ကို ေနာက္သလိုေျပာင္သလိုေျပာသည္။ “မေနာက္နဲ႔ကြ...တကယ္ကုိတင္းေနတာ....” “ တင္းေနရင္လည္း စိတ္ကို ေလွ်ာ႔လိုက္ကြာ...ေနာက္မွ သေဘာရွိ...ဟုတ္ျပီလား” သူ ဘာမွ ျပန္မေျပာပဲ ကေလးဆိုးၾကီးလို မ်က္နွာၾကီးကို အိုထားလုိက္သည္။ သီတာက သူ႔ကိုၾကည္႔ျပီး သနားလာသည္ထင္သည္။ “ကဲ....ဒါဆိုလည္း သမီး လက္နဲ႔လုပ္ေပးမယ္ေနာ္...ျမန္ျမန္ျပီးေအာင္ေတာ႔ လုပ္ေနာ္....” (မတရားတာဗ်ာ....သူ႔အလွည္႔တုန္းကေတာ႔ ျပီးတဲ႔ အထိ ဖီးလ္ယူသြားျပီး ကိုယ္႔အလွည္႔က်ေတာ႔ လူလာမွာေၾကာက္လို႔တဲ႔ ။ မိန္းမေတြမ်ားအဲလိုခ်ည္းပဲ။ သူတို႔ အတြက္ပဲ သူတို႔သိတယ္) သူ ဘာမွ ျပန္မေျပာေတာ႔ သီတာက သူ႔ေဘာင္းဘီ ထဲ လက္နိုက္ကာ ညီေလးကို စမ္းသည္။ ထို႔ေနာက္ ညီေလးကို သူမ လက္ဖှါးေဖာင္းေဖာင္းေလးျဖင္႔ ဆုပ္ကိုင္ျပီးအ သာအယာေလး ပြတ္သပ္ေနဧ။္။ ခဏေလာက္ၾကာေတာ႔ သူဟန္မေဆာင္နိုင္ေတာ႔ေပ။ သီတာ႔လက္ေလးဧ။္ အတက္အက်အတုိင္း သူ႔ခါးကုိ အလုိက္သင္႔ေလး ေကာ႔ေကာ႔ ေပးမိသည္။ သီတာကလည္း သူပိုျပီး စိတ္ထၾကြလာသည္ကို သိသည္ထင္သည္။ သူ႔ နုတ္ခမ္းမ်ားကို စုပ္နမ္းျပီး ညီေလးကို လက္ျဖင္႔ အေပၚေအာက္ ေဆာ႔ကစားေပးေန သည္။ “အား...အား...သီတာ....သြက္သြက္ေလး....” သူ ခဵစားမွဳမ်ားပိုမို တက္ၾကြလာသျဖင္႔ သီတာ႔ နားနားသို႔ကပ္ကာ ေျပာမိသည္။ သီတာကလည္း သူ႔စကားအတုိင္း လက္ကေလးကို ခပ္သြက္သြက္ေလး လွဳပ္ရွားေပးသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္...... “ေဟး.....ငါတုိ႔ကိုလည္းေစာင္႔ဦးေဟ႔”
“ေနာက္က မွီေအာင္လုိက္ေလဟာ ...ေနာက္ကမွီေအာင္တက္လိုက္လာခဲ႔” သြားျပီ။ သူ ေခါင္းေလး ေထာင္ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ ေတာင္ကုန္းေလးေပၚသို႔တက္လာေသာ လမ္းအတုိင္း ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူ အရြယ္ ေကာင္ေလး၊ ေကာင္မေလး ငါးေယာက္ တက္လာတာကိုေတြ႔ရသည္။ သီတာလည္း လူသဵၾကားလို႔ထင္သည္။ သူ႔ညီေလးကို ကိုင္ထားေသာ သူမလက္ေလးကို ျပန္ရုတ္ျပီး ထို္င္ကာ အှတ္အစားမ်ားကို သပ္ရပ္ေအာင္ျပဳျပင္ေနသည္။ သူတို႔ ေနရာက သစ္ပင္ၾကီးေပၚမွ လင္႔စင္ေပၚတြင္ျဖစ္ေသာ္လည္း ေအာက္မွၾကည္႔လွ်င္ အေပၚတြင္လူရွိေၾကာင္းကိုေတာ႔ သဲသဲကြဲကဲြ ျမင္ရ သည္။ သီတာက သူ႔ကို မခ်ိဳမခ်ဥ္ေလး ျပဵဳးျပျပီး ..... “ျပန္ၾကရေအာင္ေလ...ကိုၾကီး” ဟု ဆိုသည္။ သူ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖင္႔ သီတာ႔ ကို စိတ္ဆိုးဟန္ျပဳကာ လင္႔စင္ေအာက္သို႔ ဆင္းခဲ႔ၾကသည္။ အျပန္လမ္းတြင္ေတာ႔ တစ္ လမ္းလဵုး သီတာက သူ႔ကို မခ်ိဳမခ်ဥ္ျပဵဳးၾကည္႔ကာ စသလိုလုပ္လာသည္။ သူလည္း သီတာ႔ကိုျပန္ျပီး အဵၾကိတ္ျပလာသည္မွာ တစ္လမ္းလဵုးပင္ ျဖစ္သည္။ တည္းခိုရာ ဘန္ဂလိုေလးေရာက္ေတာ႔ နီလာက .... “အခုေတာင္ ရပ္ကြက္လူၾကီးသြားတုိင္ေတာ႔မလို႔ ျပန္မလာၾကေတာ႔ဖူးေတာင္ထင္တာ...” “ဘယ္ေလာက္ၾကာလို႔လည္း မနီလာရဲ႔ သမီးတို႔ သြားတာ နွစ္နာရီေလာက္ကေလ...အခုမွ ေလးနာရီပဲရွိေသးတာကို” “အင္းပါ...ဟုတ္ပါတယ္...ငါက စိတ္ပူလို႔ ေမးတာပါ...လက္ဘက္ရည္ေသာက္မလား” နီလာက သီတာ႔ ကို ေျပာရင္းသူ႔ဘက္သုိ႔လွည္႔ကာ ေမးသည္။ “အင္း...ေကာ္ဖီရရင္ေတာ႔ ေသာက္ခ်င္တယ္ တစ္ခြက္ေလာက္” “ေရေႏြးေတာ႔ ေတာင္းထားတာရွိတယ္...ေကာ္ဖီမစ္ထုပ္လည္း ပါတယ္ ေဖ်ာ္လုိက္မယ္ေနာ္” “မနီလာေန...သမီး ေဖ်ာ္ေပးမယ္ ကိုၾကီးကို” သီတာ႔ စကားေၾကာင္႔ နီလာ မ်က္နွာပ်က္သြားျပန္သည္။ သီတာကေတာ႔ အခန္းတြင္းသို႔ အေျပးေလး ှင္သြားျပီး သူ႔ အတြက္ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ရန္ျပင္ဆင္ေနေလေတာ႔သည္။ ခဏေလာက္ၾကာေတာ႔ သီတာ ေကာ္ဖီသဵုးခြက္ကို ဘန္းေလးျဖင္႔ တင္ျပီးျပန္ထြက္လာသည္။ သူ႔ကို တစ္ခြက္ေပးျပီး နီလာ႔ကို တစ္ခြက္ေပးသည္။ သူမကေတာ႔ တစ္ခြက္ ယူျပီး သူ႔ အနားတြင္ လာထိုင္ျပီးေသာက္ေနသည္။ နီလာက ဘန္ဂလိုေလး ေအာက္သို႔ဆင္းသြားျပီး အုန္းတဵုးျဖတ္ပိုင္းစၾကီးတစ္ခုေပၚတြင္ ထုိင္ကာ ပင္လယ္ၾကီးကိုေငး ၾကည္႔ေနသည္။ “ဘာျဖစ္ေနတာလည္း” သီတာက နီလာ႔ကို ေမးေငါ႔ျပျပီး သူ႔ကိုေမးသည္။ “မသိဖူးေလ...လြမ္းေနတာေနမွာေပါ႔” “သူ႔မွာ လြမ္းစရာမွ မရွိတာ...သူ႔ၾကည္႔ရတာ ခါတိုင္းလို မဟုတ္ဖူး...တမ်ိဳးၾကီးပဲ....သမီးတို႔ နွစ္ေယာက္ကိုမ်ား မေက်နပ္တာလားမသိဖူး” “အဲလိုေတာ႔ ဟုတ္မယ္မထင္ပါဖူး...ခရီးပန္းလို႔ေနမွာပါ” သူ႔စကားေၾကာင္႔ သီတာက သူ႔ကို မ်က္ေစာင္းေလး ှင္႔ၾကည္႔သည္။ ျပီးေတာ႔
“သူက ေရွ႔ေနလိုက္ေနဟုတ္လား...သမီးက ေျမြေျမြခ်င္းေျချမင္တယ္ေနာ္...သိလား” သီတာ ဘာအဓိပါယ္နွင္႔ ေျပာလည္း ဆိုတာကို သူသိပါသည္။ ဒါေပမယ္႔ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီး နုတ္ဆိတ္ေနလိုက္သည္။ ခဏေလာက္ေနမွ သူသီတာ႔ကို..... “ကဲပါကြာ...အတူလာၾကတာပဲဟာ...သဵုးေယာက္သား စည္းစည္းလဵုးလဵုးေပါ႔...လာ...ေအာက္မွာ သြားထုိင္ရေအာင္” ေျပာျပီး သူ ေကာ္ဖီခြက္ေလးကို ကိုင္ကာ ေအာက္ဆင္းရန္ျပင္သည္။ သီတာကလည္း သူ႔ေနာက္မွ လိုက္လာသည္။ နီလာထိုင္ေနရာ ေနရာေရာက္ေတာ႔ သူ နီလာ႔ေဘးတြင္ ှင္ထိုင္လိုက္သည္။ ေနာက္မွ လိုက္လာေသာ သီတာကလည္း သူ႔ေဘးတြင္ ှင္ထိုင္လိုက္သည္။ “ဘာျဖစ္ေနတာလည္း ေနမေကာင္းလို႔လား” “ေကာင္းပါတယ္...တစ္ခါတစ္ေလ အနားလာယူတာ စိတ္ေအးလက္ေအးေနခ်င္လို႔ပါ” “ေၾသာ္..မသိပါဖူး စကားလည္း သိပ္မေျပာလို႔” “စကားက အျမဲတမ္းေျပာေနရတာေလ...နားေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာ သိပ္ေျပာခ်င္စိတ္မရွိလို႔” ပင္လယ္ၾကီးကို ေငးၾကည္႔ေနရာမွ နီလာျပန္ေျပာသည္။ သူ႔ေဘးမွ သီတာကေတာ႔ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ပင္ ေကာ္ဖီေသာက္လွ်က္.....။ သူတို႔ သဵုးေယာက္ၾကားတြင္ တိတ္ဆိတ္မွဳက ခဏေနရာယူသြားသည္။ ခဏေလာက္အၾကာတြင္.... “ညေနက်ရင္ ေရကူးၾကမယ္ေလ....” နီလာ႔ဆီမွ အသဵထြက္လာသည္။ “နီလာ ကူးမလုိ႔လား...ကူးတတ္လို႔လား...” “ေကာင္းေကာင္းကူးတတ္တာေပါ႔” “အိုေကေလ....ညေန တုိ႔သဵုးေယာက္ ေရေဆာ႔ၾကတာေပါ႔...ဟုတ္ျပီလား” “ေှး...မေခ်ာနွစ္ေယာက္ ကိုယ္တစ္ေယာက္ပါလား....ေှးးး” ခပ္လွမ္းလွမ္းမွ ကမ္းေျခတြင္ ဆုိင္ကယ္စီးသြားေသာ ရခုိင္နွစ္ေယာက္လွမ္းေအာ္သြားသဵကိုၾကားသျဖင္႔ သူျပဵဳးလိုက္မိေသးသည္။ ဟုတ္ေတာ႔လည္း ဟုတ္သည္။ မိန္းကေလး နွစ္ေယာက္ၾကားတြင္ သူက ထီးထီးၾကီးျဖစ္ေနသည္ မဟုတ္ပါလား.....။
ညေနငါးနာရီေလာက္တြင္ သူတို႔ သဵုးေယာက္ ပင္လယ္ထဲဆင္းျပီး ေရကူးၾကသည္။ ေရကူးသည္ဆိုေသာ္လည္း ေရကူးမကြ်မ္းက်င္ေသာ သူနွင္႔ သီတာက ရင္စို႔ေလာက္ေနရာ တြင္သာ ေနျဖစ္သည္။ နီလာကေတာ႔ အေတာ္နက္ေသာ ေနရာတြင္ ေရသူမေလး တစ္ေယာက္အလား ငုတ္ခ်ည္ေပၚခ်ည္နွင္႔ ကူးခတ္ေနေလေတာ႔သည္။ တျဖည္းျဖည္းနွင္႔ ေနလဵုးကလည္း ပင္လယ္ထဲသို႔ ှင္ေရာက္ရန္ နီးကပ္လာသည္။ နီလာက “ခ်မ္းလာျပီ...ျပန္တက္ေတာ႔မယ္” ဟု ဆိုကာ ကမ္းေပၚသု႔ိျပန္တက္သြားသည္။ သူနွင္႔ သီတာသာ ေရထဲတြင္ ေဆာ႔ကစားလို႔ေကာင္းေနသျဖင္႔ ေနညိဳသည္ကိုပင္ သတိမထားမိေပ...။ “ကိုၾကီး...ခ်မ္းလာျပီကြ” ေက်ာက္ေဆာင္ေလးတစ္ခုကို မွီရင္း သီတာလွမ္းေျပာသည္။ “ခ်မ္းလာရင္ ကိုယ္ဖက္ထားမွာေပါ႔ကြ” သူ ေျပာေျပာဆိုဆို သီတာ႔ကို ေနာက္မွ သိုင္းဖက္လိုက္သည္။ သီတာကလည္း သူ႔လည္ပင္းကို
လက္ေနာက္ျပန္ေလးျပန္လည္သိုင္းဖက္ထားသည္။ သူ သီတာ႔ လည္တိုင္ ေလး ကို နုတ္ခမ္းျဖင္႔ ဖြဖြေလး နမ္းလိုက္သည္။ သီတာ ကိုယ္ေလး တြန္႔သြားသည္။ သူ သီတာ႔ နို႔လဵုးလဵုးေလးနွစ္လဵုးကို လက္တစ္ဘက္စီျဖင္႔ ခပ္ဖိဖိေလး ဆုပ္နယ္လိုက္ သည္။ တဆက္တည္းပင္ သီတာ႔ ဖင္လဵုးလဵုးေကာက္ေကာက္ကေလး ကို ေနာက္မွ ေထာင္မတ္ေနေသာ သူ႔ညီေတာ္ေမာင္နွင္႔ ေထာက္ထားလိုက္သည္။ သီတာက သူမှတ္ ထားေသာ တီရွပ္အက်ၤ ီေလးကို အေပၚသို႔ ပင္႔တင္ေပးသည္။ ဘရာစီယာ ေအာက္မွ လြတ္လြတ္ကြ်တ္ကြ်တ္ေပၚလာေသာ နို႔ေလး နွစ္လဵုးကို သူဆုပ္နယ္ရင္း သီတာ႔ ဖင္ေလးကို သူ႔ညီေလးျဖင္႔ ဖိဖိျပီး ပြတ္သည္။ သီတာကလည္း သူ႔ ပြတ္ခ်က္မ်ား အတိုင္း ဖင္ေလးကို ျပန္ျပန္ေကာ႔ေပးျပီး ပါးစပ္မွလည္း ခပ္တုိးတိုးေလး ညည္းေနသည္။ ေနညိဳခ်ိန္ျဖစ္သျဖင္႔ အလင္းေရာင္နည္းပါးသျဖင္႔ ကမ္းေျခမွ ၾကည္႔လွ်င္ ပင္လယ္ထဲသို႔ လူလဵုးေလာက္သာ ျမင္ရျပီး ေရကလည္း ရင္စို႔ေလာက္ေနရာျဖစ္သျဖင္႔ သူတို႔နွစ္ဦး အတြက္ အေတာ္ကို လဵုျခဵဳေနသည္။ ထို႔အတြက္ေၾကာင္႔ နွစ္ဦးစလဵုးဧ။္ ရမက္စိတ္မ်ားကို လြတ္လပ္စြာ ဖြင္႔ခ်ရန္ အခြင္႔ေကာင္းတစ္ခုလိုျဖစ္ေလသည္။ သူ သီတာ႔ နို႔ေလးနွစ္ဘက္ကို ကိုင္ေနရာမွ လက္တစ္ဘက္ကို သီတာ႔ေရွာ႔ပင္ေလး ေအာက္သို႔လွ်ိဳှင္ကာ သီတာ႔ ပစၥည္းေလးကို လွမ္းနုိက္လိုက္သည္။ သီတာ႔ ပစၥည္းေလး က မို႔မို႔ေဖာင္းေဖာင္းနွင္႔ ရွိသျဖင္႔ အေတာ္ကိုင္လို႔ေကာင္းသည္။ သူ လက္ခလယ္ေလးျဖင္႔ အစိေလး ေနရာကို မွန္းျပီး လက္ေဆာ႔လိုက္သည္။ သီတာ ကိုယ္ေလး တုန္တက္ လာျပီး သူ႔ကို ဖက္တြယ္ထားေသာ လက္ေလးမ်ားက ပိုမိုတင္းက်ပ္လာသည္။ ညီေလးကလည္း အေတာ္တင္းမာေနျပန္...ေမွာင္ကလည္း ေမွာင္လာျပန္သျဖင္႔ သူ အခ်ိန္ သိပ္မဆြဲခ်င္ေတာ႔ေပ...။ သီတာ ှတ္ထားေသာ ေရွာ႔ပင္ေလးကို ခါးမွ ဆြဲခြ်တ္ခ်လိုက္ျပီး သူ႔ညီေလးကို ေဘာင္းဘီထဲမွ ထုတ္ကာ သီတာ႔ ဖင္ေလးၾကားသို႔ထည္႔လိုက္သည္။ သီတာ မ်က္လဵုးရီေှေှေလးနွင္႔ သူ႔ကို တစ္ခ်က္ေမာ႔ၾကည္႔သည္။ ေမာ႔ၾကည္႔လာေသာ သီတာ႔နွုတ္ခမ္းေလးကို သူ စုပ္နမ္းလိုက္ျပီး ညီေလးကို သီတာ႔ ပစၥည္းေလးထဲသို႔ ထည္႔ရန္ သူၾကိဳးစားသည္။ သီတာက အရပ္ပုသည္႔ အျပင္ ဖင္ေလးကလည္း ေကာက္သျဖင္႔ သူ႔ညီေလးက ှင္ရန္တြင္းေပါက္ေပ်ာက္ေနျပီး ဖင္ၾကားထဲသုိ႔သာေရာက္ေရာက္ သြားသည္။ ၾကာေတာ႔ သီတာလည္း စိတ္မရွည္ေတာ႔ဖူးထင္သည္။ သူ႔ဘက္သို႔မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္လွည္႔ကာ ှတ္ထားေသာ ေရွာ႔ပင္ေလးကို ေခ်ေထာက္တစ္ဘက္ ခြ်တ္ခ်လိုက္ သည္။ ျပီးေတာ႔ ေက်ာက္ေဆာင္ေလးကို လက္ေနာက္ျပန္ေထာက္ကာ သူ႔ကို အသင္႔အေနအထားျဖင္႔ရင္ဆိုင္သည္။ သူ သီတာ႔ ေပါင္နွစ္လဵုးၾကားသို႔ှင္ျပီး ညီေလးကို သီတာ႔ ပစၥည္းေလး နွင္႔ ေတ႔လိုက္သည္။ သီတာ႔ ကိုယ္ေလးကို သိုင္းဖက္ကာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းစသြင္းၾကည္႔လိုက္သည္။ “ရွီး....အား....” ထိပ္ပိုင္းေလာက္ပဲ သြင္းရေသးသည္။ သီတာ႔ နွုတ္မွ အသဵသဲ႔သဲ႔ေလး ထြက္လာသည္။ သီတာ႔ ပစၥည္းေလးကလည္း ညီေလးကို ဆြဲညွပ္ထားသည္မွာ လွဳပ္မရေအာင္ပင္ျဖစ္ သည္။ “နာလို႔လားဟင္” “နညး္နည္းေတာ႔ နာတယ္...ရတယ္....” သူ သီတာ႔ ပါးေလးကို တစ္ခ်က္ နမ္းလိုက္ျပီး ညီေလးကို မွန္မွန္ အသြင္းအထုတ္ဆက္လုပ္သည္။ အရွိန္နည္းနည္းေလာက္ရလာေတာ႔ သီတာ႔ ပစၥည္းေလးထဲတြင္ ခြ်ဲက်ိက်ိ
အရည္မ်ား ပိုမိုမ်ားျပားလာျပီး အသြင္းအထုတ္လုပ္ရာ လမ္းေၾကာင္းကလည္း အနည္းငယ္ေျဖာင္႔ျဖဴးလာသည္။ “ကိုယ္ အကုန္ထည္႔လုိက္ေတာ႔မယ္ေနာ္” သူ႔ စကားကို သီတာက ေခါင္းေလးသာ ျငိမ္႔ျပသည္။ သူ သီတာ႔ ခါးေလးကို စဵုကုိင္ျပီး ညီေလးကို သီတာ႔ ပစၥည္းေလးထဲသို႔ တစ္ေခ်ာင္းလဵုးနစ္ှင္သြားေအာင္ ထည္႔လိုက္ ေတာ႔သည္။ “အား....အင္း....ဟင္း....ဟင္း......” ေရရြတ္သဵမ်ားနွင္႔ အတူ သီတာ႔ဖင္ေလး ေကာ႔တက္လာသည္။ ထို.ေနာက္ သူ႔ကို သိုင္းဖက္ကာ ေခ်ေထာက္နွစ္ေခ်ာင္းျဖင္႔ သူ႔တင္ပါးမ်ားကို ခ်ိတ္ထားသည္။ သူ သီတာ႔ဖင္ လဵုးလဵုးေလးကို လက္နွစ္ဘက္ျဖင္႔ စဵုကိုင္ရင္း ခါးကို ေကာ႔ကာ ေကာ႔ကာ ပစ္ပစ္ေဆာင္႔သည္။ သီတာကလည္း သူ႔ေဆာင္႔ခ်က္မ်ားနွင္႔အတူ သူမဖင္ေလးကို ေကာ႔ေကာ႔တင္ ေပးသည္။ အခ်က္သဵုးဆယ္ေလာက္ ေဆာင္႔အျပီးတြင္ သီတာက သူ႔ကို မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ ပဵုစဵျဖင္႔ ခြကာ သူမစိတ္တုိင္းက်ေဆာင္႔ေတာ႔သည္။ သူ ကလည္း သီတာ႔ဖင္ေလးကို ထိန္းကိုင္ကာ သီတာ႔ ေဆာင္႔ခ်က္မ်ားနွင္႔ အညီ သူ႔ခါးကို ှုိက္ကာ သိမ္းကာျဖင္႔ ျပန္ေဆာင္႔ေပးသည္။ ေရထဲတြင္ ျဖစ္သျဖင္႔ သီတာ႔ ကိုယ္ေလးက သိပ္မေလးပဲ အလိုက္ သင္႔ေလး ျဖစ္ေနသည္။ အခ်က္ငါးဆယ္ေက်ာ္လာေတာ႔ သီတာ႔ ေဆာင္႔ခ်က္မ်ား ပိုမိုျပင္းထန္လာသည္။ မ်က္ႏွာေလးကလည္း ပိုမိုနီရဲလာျပီး ပါးစပ္မွလည္း............... “ ကိုၾကီးရယ္...အား....ဟင္း...ရွီး....အဲလိုေကာ႔ေကာ႔တင္စမ္းပါ...သိပ္ေကာင္းတာပဲ” ဟူေသာ အသဵေလးမ်ားထြက္လာသည္။ သူ လည္း သီတာ႔ ပစၥည္းေလးဧ။္ တင္း က်ပ္မွဳေၾကာင္႔ ျပီးခ်င္သလိုလိုျဖစ္လာျပီျဖစ္သည္။ သီတာက ငါးခ်က္ခန္႔ အားပါပါ ေဆာင္႔လိုက္ျပီး ......“ဟင္း......” ဟူေသာ ျမည္သဵနွင္႔ အတူ ျပီးသြားေလေတာ႔သည္။ သူ သီတာ႔တင္ပါးေလး နွစ္ဘက္ကို စဵုကိုင္ျပီး ဆယ္ခ်က္ခန္႔ အားနွင္႔ ခပ္ျပင္းျပင္းေဆာင္႔ခ်လိုက္ျပီး သီတာ႔ ပစၥည္းေလးထဲသို႔ အရည္မ်ားကို ပန္းထည္႔လိုက္ေလေတာ႔သည္။ ကိစၥှိစၥ အျပီးတြင္ေတာ႔ နွစ္ေယာက္စလဵုး ေက်ာက္ေဆာင္ေလးကို မွီကာ ခဏေမွးေနမိၾကသည္။ ျပီးေတာ႔ တစ္ေယာက္မ်က္နွာ တစ္ေယာက္ၾကည္႔ကာ ရယ္မိၾကသည္။ “ဘာရယ္တာလည္း....” “မသိဖူးေလကြာ...သီတာရယ္လို႔ကိုယ္လည္း လုိက္ရယ္မိတာကို” “မရယ္နဲ႔ ရွက္တယ္...သူမ်ားေဘာင္းဘီေတာင္ ဘယ္ေရာက္ေနလည္း မသိဖူး” အမွန္ေတာ႔ သူမေဘာင္းဘီက သူမ ေခ်ေထာက္တဘက္ဧ။္ ေခ်သလဵုးနားတြင္ပင္ တှက္ှတ္လွ်က္တန္းလန္းရွိပါသသည္။ ျဗဳန္းကနဲ ဆိုေတာ႔ သူမဘာသာ ပင္ သူမ ေမ႔ ေလ်ာ႔ေနျခင္းျဖစ္သည္။ သီတာ ကုန္းကုန္းေလး ေဘာင္းဘီ ျပန္ှတ္ေနသည္ၾကည္႔ျပီး သူ႔ညီေလးက တစ္စခန္းထလာျပန္သည္။ သူ သီတာ႔ ေနာက္ဘက္မွ ဖင္ေလးကို လက္ နွစ္ဘက္ျဖင္႔ ဆြဲညွစ္ရင္း ညီေလးကို သီတာ႔ ဖင္ၾကားေလးထဲသို႔ထိုးထည္႔လိုက္သည္။ သီတာက တြန္႔ကနဲ ခါးေလးကို ျပန္မတ္သည္။ “လုပ္ခ်င္ေသးတယ္ကြာ.....”
“အာ...ေတာ္ျပီ ကိုၾကီးရာ....ဒီမွာ သူမ်ား ဟာေလး က်ိန္းစပ္ေနတာပဲ” “ဟာကြာ...ခဏေလးေလ” မ်က္နာၾကီးကို အိုျပီး သူေျပာေတာ႔ သီတာက ..... “ေမွာင္ေနျပီ ကိုၾကီးရဲ႔ ေနာက္မေတြ႔ရမယ္႔သူေတြမွ မဟုတ္တာ ...ျပန္ေရာက္မွ ကိုၾကီး သေဘာက်ေနာ္...ဟုတ္ျပီလား” သူ႔ ပါးကို ဖြဖြေလးနမ္းျပီး နွစ္သိမ္႔သလို ေျပာသည္။ အေမွာင္ထုကလည္း ၾကီးစိုးလာျပီျဖစ္သျဖင္႔ ကမ္းေပၚသို႔ျပန္တက္ရန္ သူျပင္ဆင္လိုက္သည္။ စိတ္ထဲေတာ႔ သူ ခဏခဏပစ္မွားခဲ႔ရေသာ ဖင္လဵုးလဵုးေကာက္ေကာက္ကေလးကို ေနာက္မွ ဆြဲခ်င္ေနေသးသည္။
သူ စိတ္ကူးခဲ႔သလိုပင္ သီတာ႔ ဖင္လဵုးလဵုးေကာက္ေကာက္ကေလးကို သူစိတ္တိုင္းက် ဆြဲခဲ႔ရပါသည္။ ေငြေဆာင္ကမ္းေျခမွ ျပန္လာျပီး ရဵုးျပန္တက္ေတာ႔ သူတို႔ ဆက္ဆဵေရးက အနည္းငယ္ေတာ႔ ေျပာင္းလဲသြားခဲ႔သည္။ သူနွင္႔ သီတာက ရဵုးတြင္သာ ဘာမွမျဖစ္သလိုေနေသာ္လည္း အျပင္တြင္ေတာ႔ တစ္ေယာက္နွင္႔ တစ္ေယာက္သည္းသည္းလွဳပ္ေအာင္ ခ်စ္ၾကသည္။ နီလာကေတာ႔ သူတို႔နွစ္ေယာက္ အေၾကာင္းကို သူမနွင္႔ ဘာမွမပတ္သက္သလို ေနသည္။ သူတို႔ နွစ္ေယာက္ကေတာ႔ သြားအတူလာအတူပင္။ ညေနရဵုးဆင္းျပီဆို သည္နွင္႔ သီတာက သူမဆုိင္ကယ္ေလးနွင္႔ သူမ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အိမ္တြင္ေစာင္႔ေနတတ္သည္။ သူက သူမကို ှင္ေခၚျပီး သူ႔ဆုိင္ကယ္ေနာက္မွ တင္ကာ တျမိဳ႔လဵုး ဟုိဟုိသည္သည္ သြားၾကသည္။ ျပီးလွ်င္ ဆိုင္တစ္ခုခုတြင္ ှင္စားေသာက္ၾကသည္။ ထုိမွ တဆင္႔ နွစ္ေယာက္သား ရမက္စိတ္မ်ားနိုးၾကြလာပါက ျမိဳ႔ျပင္ဘက္တြင္႔ရွိေသာ သူ႔ အခန္းေလးတြင္ မီးကုန္ယမ္းကုန္ခ်စ္ၾကသည္။ သီတာ သည္ သူမေျပာခဲ႔သလိုပင္ သူ႔ အတြက္ လိင္ဆက္ဆဵမွဳနွင္႔ ပါတ္သတ္လွ်င္ သေဘာရွိခြင္႔ျပဳေပးထားေလသည္။ က်န္သည္႔ အခ်ိန္မ်ားတြင္ အရွက္အေၾကာက္ၾကီးေသာ္ လည္း သူနွင္႔ ဆက္ဆဵသည္႔ အခ်ိန္မ်ားတြင္ သီတာသည္ ရွက္စိတ္ေၾကာက္စိတ္မ်ားေဘးဖယ္ထားျပီး သူ႔ သေဘာက်အျပင္ သူမ သေဘာက်ပါ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ဆက္ဆဵ တတ္သည္။ ခ်စ္သူ သက္တမ္းတစ္လေလာက္အၾကာတြင္ သူက သူမကို စမွဳတ္ေပးသလို ေနာက္တစ္ပါတ္ခန္႔အၾကာတြင္ သူမကလည္း သူ႔ကို ျပန္စုတ္ေပးတတ္လာပါသည္။ “စစလုပ္ေပးခ်င္းတုန္းကေတာ႔ ရႊဵသလိုပဲကြ...ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ႔ မစုပ္ရရင္မေနနုိင္သလို ျဖစ္ျဖစ္လာတယ္....ကိုၾကီးဟာၾကီးကိုက ဆြဲေဆာင္နုိင္တာျဖစ္မယ္” ဟု သီတာက ရယ္က်ဲက်ဲေလး လုပ္ရင္းတခါတေလေျပာျပသည္။ သူလည္း သီတာ႔လို ပါးစပ္မွ ဖြင္႔ဟမေျပာေပမယ္႔ သီတာ႔ ပစၥည္းေဖာင္းေဖာင္းေလးကို ျမင္လိုက္လွ်င္ နည္းနည္းေတာ႔ မွဳတ္လိုက္ရမွ ေက်နပ္သလိုလို ျဖစ္လာသည္။ သီတာ သည္ လိင္ဆက္ဆဵမွဳတြင္ သင္လြယ္တတ္လြယ္သူ တစ္ဦးျဖစ္ပါသည္။ သူမ စုပ္ေပးျပီဆိုလွ်င္ သူ႔ ညီေလးကို အရင္းမွ အဖ်ားတိုင္ လွ်ာေလးျဖင္႔ မထိတထိေလး ယက္ျပီးမွ အေခ်ာင္းတစ္ခုလဵုးကို ပါးစပ္ထဲထိုးသြင္းျပီး ေရွ႔တိုးေနာက္ငင္ ျပဳသည္။ ထိုမွ တဆင္႔ ညီေလး ကို ပါးစပ္ထဲတြင္ငဵုထားျပီး လွ်ာေလးကို လွဳပ္ကာလွဳပ္ကာျဖင္႔ ယက္သည္။ သီတာ႔ စုပ္ခ်က္မ်ားေၾကာင္႔ သူျပီးလုျပီးခင္ျဖစ္ခဲ႔ရသည္႔ အၾကိမ္မ်ားလည္း မနည္းေတာ႔ေပ။ သူမ အလွည္႔တြင္ ေကာင္းေကာင္း စုပ္ေပးတတ္သလို သူမ အမွဳတ္ခဵရမည္႔ အလွည္႔တြင္လည္း သီတာသည္ ဇိမ္က်က် အမွဳတ္ခဵသည္။ သူ႔ ေခါင္းကို စဵုကိုင္ကာ သူမအေစ႔
ေလးနွင္႔ သူ႔လွ်ာကို ဆြဲကပ္လားကပ္သည္။ ဖင္ေလးကိုေထာင္ျပီး အေနာက္ဘက္မွ မွဳတ္ေပးေသာ သူ႔မ်က္နွာကို သူမဖင္လဵုးေလးျဖင္႔ အလ်ားလုိက္ပြတ္လားပြတ္သည္။ သူမ အၾကိဳက္ဆဵုးကေတာ႔ ပက္လက္လွန္ထားေသာ သူ႔မ်က္နွာေပၚတြင္ သူမကေျပာင္းျပန္တက္ခြျပီး သူ႔ညီေလးကို တျပန္ျပန္စုပ္ေပးေသာ 69 ပဵုစဵပင္......။ “ဒီပဵုစဵက နွစ္ေယာက္စလဵုးအတြက္ဖီးလ္ရွိတာကြ....သမီး သိပ္သေဘာက်တာပဲ” ဟု သူမ ၾကဵဳၾကိဳက္တုိင္း အျမဲဲေျပာေလ႔ရွိသည္။ ဆက္ဆဵသည္႔ အခါတြင္လည္း သူ႔ကို အေပၚမွ ေလွၾကီးထိုးရိုးရိုးပဵုစဵျဖင္႔ အရင္လုပ္ေစျပီး နွစ္ေယာက္သား တက္ညီလက္ညီျဖင္႔ သူမ ျပီးသည္အထိ ဆက္ဆဵခိုင္းသည္။ သူမ တစ္ခါအျပီးတြင္ ခဏတစ္ျဖဳတ္ ေလာက္နားသည္။ ျပီး....သူမက ခုတင္ေဘာင္ကို ကိုင္ျပီး ေလးဘက္ေလးကုန္းကာ သူ႔ကို ေနာက္မွ ဆက္ဆဵေစသည္။ သူ ပစ္မွားခဲ႔ရေသာ ဖင္လဵုးလဵုးေကာက္ေကာက္ ေလးကို စိတ္ၾကိဳက္ဆက္ဆဵရေသာ သူ႔အတြက္လည္း ထို ပိုေဇရွင္သည္ အေတာ္ေလးကို ဆက္ဆဵလို႔ေကာင္းသည္။ သူေဆာင္႔သမွ် ေဆာင္႔ခ်က္မ်ားကို ဖင္ေလးေကာ႔ကာ ေကာ႔ကာျဖင္႔ အားရေအာင္ ဆက္ဆဵျပီးေသာ အခါတြင္ သူမ အတြက္ ဒုတိယ အၾကိမ္ေျမာက္ျပီးဆဵုးျခင္းေရာက္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ခဏထပ္နားျပီး သူ႔ကို ပက္လက္လွန္ အိပ္ေစကာ သူမက အေပၚမွ တက္ခြသည္။ သူမ ပစၥည္းေဖာင္းေဖာင္းေလးထဲသို႔ သူ႔အေခ်ာင္းခပ္ထြားထြားကို တျဖည္းျဖည္း ကိုင္သြင္းျပီး ဖင္ေလး ၾကြကာၾကြကာ၊ မ်က္လဵုး ေလး ေမွးကာျဖင္႔ သီတာ ေဆာင္႔ေတာ႔သည္။ ေဆာင္႔သည္႔အခါတြင္လည္း နည္းမ်ိဳးစဵုေအာင္ သီတာေဆာင္႔တတ္သည္။ ဒစ္အဖ်ားေလးပဲှင္ေအာင္ ဖင္ေလးကို ၾကြၾကြျပီး ေဆာင္႔မလား၊ ဒါမွမဟုတ္ အေခ်ာင္းတစ္ခုလဵုး ှင္လိုက္ထြက္လိုက္ျဖစ္ေအာင္ ေဆာင္႔မလား၊ ေဆာင္႔ေၾကာင္႔ထိုင္ျပီး သူ႔ အေခ်ာင္းခ်ညး္သက္သက္ှင္ေအာင္ အာမထိလွ်ာ မထိ ေဆာင္႔မလားခါးေလးကို ႏႊဲ႔ကာႏႊဲ႔ကာျဖင္႔ စေကာှုိင္းျပီး ၾကိတ္ေပးရမလား သီတာကြ်မ္းက်င္သည္။ ျပီးလွ်င္ေတာ႔ သူ႔ကို ထိုင္ခိုင္းကာ သူမက သူ႔ခါးကို ေခ်ေထာက္ျဖင္႔ ခ်ိတ္ျပီး အားရွိပါးရွိ မ်က္နွာျခင္းဆိုင္ ေဆာင္႔ေတာ႔သည္။ သူကလည္း သီတာ႔ ဖင္ေလးကို ထိမ္းကိုင္ျပီး သီတာ ျပီးေစရန္ျပန္ေဆာင္႔ေပးရင္းျဖင္႔ သီတာ တတိယ အၾကိမ္ေျမာက္ ျပီးသြားတတ္သည္။ ထို အခ်ိန္ေလာက္တြင္ သူလည္းမထိန္းနုိင္ေတာ႔ပဲ သီတာ႔ ပစၥည္းေဖာင္းေဖာင္းေလးထဲသို႔ အရည္မ်ားကို ေကာ႔ကာေကာ႔ကာ ပန္းထုတ္ျပီး ျပီး လုိက္စျမဲပင္ျဖစ္သည္။
အခ်စ္သည္ လူကုိ ေျပာင္းလဲေစသည္မွာ အမွန္ပင္ ျဖစ္သည္။ သီတာနွင္႔ သူ ခ်စ္သူျဖစ္ျပီးေနာက္ပိုင္းတြင္ ေလာကၾကီးသည္ အရာအားလဵုးလွပေနေလသည္။ နွစ္ဦးသား ေရွ႔ေရး ကို တုိင္ပင္ျပီး ရင္ခုန္လွိဳက္ေမာၾကရသည္မွာလည္း အေမာပင္။ ဆိတ္ျငိမ္ေသာ ရပ္ကြက္ေလးတစ္ခုတြင္ အိမ္ေလး တစ္လုဵးှယ္မည္။ နွစ္ဦးသား ဆိုင္ကယ္ေလးတစ္စီးျဖင္႔ရဵုးအ တူတက္မည္။ ညေနရဵုးဆင္းလွ်င္ သီတာ႔ေစ်းဆြဲျခင္း ကိုသူက ကိုင္ကာ သီတာှယ္သမွ်ဆုိင္ေပါက္ေစ႔ကို ေနာက္ကလိုက္မည္။ အိမ္ေရာက္လွ်င္ သီတာ ခ်က္ျပဳတ္ေနတာကို သူ က ကူညီမည္။ နွစ္ဦးသား ညစာစားျပီးလွ်င္ သီတာ႔ကို သူ႔လက္ေမာင္းေပၚတြင္ထားကာ တီတီတာတာ ေျပာသမွ် နားေထာင္မည္။ တစ္ခါတရဵ စိတ္အခန္႔မသင္႔ၾကလွွ်င္ ရန္ျဖစ္ ၾကမည္။ အငယ္ျဖစ္ေသာ သီတာ႔ကို သူက အေလွ်ာ႔ေပးျပီး ျပန္ေခ်ာ႔မည္။ ထိုမွ တဆင္႔ စုမိေဆာင္းမိေလးျဖစ္လွ်င္ အျပင္စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေလးတစ္ခုေလာက္ တည္ေထာင္ မည္။ သားေလးတစ္ေယာက္ သမီးေလးတစ္ေယာက္ သီတာ႔ကို ေမြးခိုင္းမည္....စသည္ျဖင္႔ သူတို႔နွစ္ဦး စိတ္ကူးနွင္႔ အိမ္ေထာင္သည္ဘှ ကို အရူးၾကီးရူးမိၾကသည္။ နွစ္ဦးစလဵုးကလည္း အိမ္ေထာင္ျပဳသင္႔ေသာ အရြယ္မ်ားျဖစ္ၾကသျဖင္႔ ဒီတစ္နွစ္ ေငြေလး စုမိေဆာင္းမိလွ်င္ေတာ႔ျဖင္႔ မဂၤလာေဆာင္မည္ဟု အားခဲကာ ေငြကို အသည္းအသန္စုၾကေလေတာ႔သည္။ နွစ္ဦးစလဵုး ဧ။္ မိဘမ်ားကလည္း ှင္ေရာက္စြက္ဖက္ျခင္း မျပဳသျဖင္႔
သူတို႔ေရွ႔ေရးသည္ ေတြးၾကည္႔လိုက္လွ်င္ အရာအားလုဵး ပန္းခင္းပမာပင္ ျဖစ္ေလေတာ႔သည္။ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ အတိျပီးေသာ သူတို႔ ဘှေလးထဲသို႔ ကဵၾကမၼာနတ္ဆိုးသည္ ရက္စက္ေသာ အလွည္႔အေျပာင္းတစ္ခုကို ဖန္တီးခဲ႔သည္။ ထို အလွည္႔အေျပာင္းသည္ သူ႔ဘှတစ္ခုလဵုးကို ေျပာင္းျပန္လွန္ပစ္လိုက္သလိုပင္တည္း.......။ “ကုိၾကီး...သမီး မေဆြတို႔ အိမ္ခဏသြားမလို႔” “ေအး...သြားေလ...ဘာသြားလုပ္မလို႔လည္း အျပန္အဲဒီကပဲ ေစာင္႔မွာလား ” “သူတို႔ဆီမွာ အထည္စ အသစ္ေလးေတြေရာက္တယ္ဆိုလို႔ အဲဒါ....အျပန္ ကိုၾကီး သူတို႔အိမ္ပဲ လာေခၚေတာ႔ေလ” “ကိုယ္ ညေန အစည္းအေှးေတာ႔ရွိတယ္ကြ...နည္းနည္းေတာ႔ ေနာက္က်မယ္....” “ရတယ္...သမီး ေအးေအးေဆးေဆး ေနဦးမွာ မေဆြနဲ႔လည္း မေတြ႔တာၾကာျပီဆိုေတာ႔” “အင္း...အုိေက အုိေက” ေျပာအျပီး သီတာ သူ႔ကို တစ္ခ်က္ၾကည္႔ကာ အျပင္သို႔ထြက္ရန္ျပင္သည္။ တဆက္တည္း နီလာ႔ဘက္သို႔ လွည္႔ကာ .... “မနီလာ တစ္ခါတည္း နုတ္ဆက္ခဲ႔တယ္ေနာ္...သိလား” “ဟယ္...ဒီေကာင္မေလးကေလ...ပါးစပ္က စည္းကမ္းကို မရွိဖူး...အဲလိုမေျပာရဖူးဟဲ႔” သီတာ႔ စကားကို နီလာက မ်က္နွာထားတင္းတင္းျဖင္႔ မာန္သည္။ သီတာ႔ စကားေၾကာင္႔ သူ႔စိတ္ထဲ ထင္႔ကနဲျဖစ္သြားတာေတာ႔အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။ “ဒီအပ်ိဳၾကီးဟာေလ သိပ္အယူသည္းတာပဲ...ျပန္ခါနီးမို႔လို႔ ျပန္မလာေတာ႔ဘူးမို႔လို႔ နုတ္ဆက္တာကို” သီတာ ေျပာရင္း ေဘာက္ဆတ္ေဘာက္ဆတ္ျဖင္႔ ထြက္သြားသည္။ ျပီးေတာ႔ ဆိုင္ကယ္ကို စက္နိုးျပီး ထြက္သြားသည္။ သီတာ႔ ေနာက္ကုိ ၾကည္႔ရင္း သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ကို ခိုးခ်လိုက္ေသာ နီလာ႔ အသဵကို သူၾကားျဖစ္ေအာင္ၾကားလိုက္ေသးသည္။ နီလာ နုတ္မွလည္း ..... “ကေလးေတြဟာေလ.....” ဟု ေရရြတ္သည္။ သူ စိတ္ထဲတြင္ ေမ႔ေမ႔ေပ်ာက္ေပ်ာက္ထားလိုက္ျပီး အစည္းအေှးတက္ရန္ သူ႔ဆရာ အခန္းသို႔ ထြက္လာခဲ႔သည္။ အစည္းအေှးျပီးေတာ႔ အခ်ိန္က ေျခာက္နာရီေတာင္ထိုးျပီးျဖစ္သည္။ သူ ဆိုင္ကယ္နွင္႔ သီတာသြားေသာ မေဆြတို႔ အိမ္သုိ႔ ထြက္လာခဲ႔သည္။ မေဆြတို႔ အိမ္ေရာက္ေတာ႔ မေဆြနွင္႔ သီတာ မုန္႔ဟင္းခါးစားမည္ဆိုျပီး ထြက္သြားတာ အေတာ္ကိုၾကာျပီျဖစ္ေၾကာင္း မေဆြညီမေလးက ေျပာသည္။ သူ သီတာ စားေလ႔ရွိေသာ မုန္႔ဟင္းခါးဆိုင္ဘက္ သို႔ ထြက္လာခ႔ဲသည္။
“ေကာင္မေလးက အသားျဖဴျဖဴေခ်ာေခ်ာေလးကြာ....သနားပါတယ္” “ဒီအတိုင္းဆို ေသြးလြန္ျပီးေတာင္ ေသသြားနိုင္တယ္ကြ....ထိထားတာနည္းတာမဟုတ္ဖူး” “ဒုိင္နာ တစ္စီး တိုက္သြားတာလို႔ေတာ႔ေျပာတာပဲ....ဆိုင္ကယ္ဆိုတာ ရစရာကို မရွိဖူး” မီးပြိဳင္႔တြင္ ရပ္စဥ္ တစ္ဘက္လမ္းမွ လာသူ နွစ္ဦး ဆိုင္ကယ္ရပ္ျပီး ေျပာေနၾကသည္ကို သူၾကားလိုက္ရသည္။ တစ္ေနရာရာတြင္ေတာ႔ ဆုိင္ကယ္တိုက္ျပန္ျပီထင္သည္။ ဒီျမိဳ႔တြင္ ကားမ်ားေရာ၊ ဆိုင္ကယ္မ်ားကပါ စည္းမဲ႔ကမ္းမဲ႔ ေမာင္းနွင္ၾကသျဖင္႔ ယာဥ္တိုက္မွဳ မၾကာခဏျဖစ္ပြားတတ္ေလ႔ရွိသည္
မဟုတ္ပါလား။ သူ ေမာင္းရင္းျဖင္႔ ေနာက္မီးပြိဳင္႔တစ္ခုကို အေရာက္တြင္ လူမ်ားအဵုခဲေနတာကို ေတြ႔ရသည္။ သူ အဵုခဲေနေသာ လူမ်ားေဘးမွ ျဖတ္ေမာင္းလာရင္း အခင္းျဖစ္ရာသို႔ တစ္ခ်က္လွည္႔ၾကည္႔လိုက္မိသည္။ အနီေရာင္ ထမီေလး ဧ။္ေအာက္မွ ေဖြးေနေသာ ေျခသလဵုးလွလွေလး တစ္စဵု ....။ သူ႔ရင္ထဲ ထင္႔ကနဲျဖစ္သြားျပီး ဆုိင္ကယ္ကို ေဘးသို႔ကပ္ရပ္လိုက္သည္။ လူအုပ္ၾကားထဲသို႔ အတင္းတိုးှင္ျပီး သူ ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္က ေက်ာေပးျပီး အတုိက္ခဵရသူ ေကာင္မေလးကို ေပြ႔ထားတာ ေတြ႔ရသည္။ ဘုရား....ဘုရား....။ ထို အမ်ိဳးသမီးအား သူေနာက္က ၾကည္႔ရဵုနွင္႔ပင္ မေဆြမွန္းတန္းသိလိုက္သည္။ ဒါဆို....အတိုက္ခဵရတာ...သီတာေပါ႔။ သူ လူအုပ္ကို အတင္းတိုးှင္ျပီး မေဆြေဘးမွာ ထိုင္လိုက္သည္။ ဟုတ္ပါသည္။ သူခ်စ္ရေသာ သီတာပင္ျဖစ္ပါသည္။ မေဆြက သူ႔ကို လွည္႔ၾကည္႔ျပီး ရွိဳက္ၾကီးတငင္ငိုေတာ႔သည္။ သီတာ႔ မ်က္နွာတစ္ခုလဵုးတြင္ေတာ႔ ေသြးခ်င္းခ်င္းနီလွ်က္။ “ေအာင္ေမာ္...ေအာင္ေမာ္ရယ္...သီတာ႔ကိုၾကည္႔ပါဦး” “သီတာ...သီတာ...ဘယ္လိုျဖစ္တာလည္း မေဆြရယ္...က်ေနာ္႔ကိုေျပာစမ္းပါဦး” သူ တုန္ယင္စြာ မေဆြကိုေမးမိသည္။ “ဟုိဘက္ကလာတဲ႔ ဒိုင္နာတစ္စီး ဘရိတ္ေပါက္ျပီး ှင္တိုက္သြားတာ မေဆြေတာင္ ေနာက္ကခုန္ခ်တာျမန္လို႔ ပြန္းပဲ႔ရဵုျဖစ္တာ ...သီတာကေတာ႔ လြင္႔ထြက္သြားတာပဲျမင္လိုက္တယ္....အခု မင္း ျမင္တဲ႔ အတိုင္းပဲ” “သီတာ...သီတာ....” သူ သီတာ႔ ကိုယ္လဵုးေလးကို ေပြ႔ျပီး သတိရလိုရျငား ေခၚၾကည္႔မိသည္။ “ဒီေလာက္ျဖစ္ေနတာဗ်ာ...ေဆးရဵုပို႔မွ ရမွာေပါ႔ ေသြးလြန္သြားရင္ ဒုကၡေရာက္မွာေပါ႔” “မေဆြလည္း သိပါတယ္ ...ေဘးကလူေတြကလည္း ေဆးရဵုပို႔ဖို႔ေျပာပါတယ္...ဟုိလူေတြက သူတို႔စစ္ခ်က္မျပီးေသးလို႔ မပို႔ရဖူးဆိုလို႔ မေဆြလည္း ဘာလုပ္ရမွန္းမသိျဖစ္ေနတာ” မေဆြ ေမးေငါ႔ျပရာကို ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ လမ္းျပပုလိပ္နွစ္ေကာင္ ေပၾကိဳးေတြနွင္႔ အလုပ္ရွဳပ္ေနတာကို ေတြ႔ရသည္။ သူ သီတာ႔ကုိ ေပြ႔ကာ ပခုဵးေပၚသို႔ထမ္းလိုက္သည္။ သူ႔ေျခလွမ္းတုိ႔ကို ေဆးရဵုဘက္ဆီသို႔ဦးတည္လိုက္သည္။ “ေဟ႔ေဟ႔....ဒါဘာလုပ္တာလည္း...ဒီမွာ စစ္ခ်က္ယူလို႔မျပီးေသးဖူး...မင္းဒါဘာလုပ္တာလည္း” ပုလိပ္တစ္ေကာင္က သူ႔ေရွ႔တြင္ ကာဆီးျပီးေျပာသည္။ သူ ပုလိပ္ မ်က္နွာကို ခပ္တင္းတင္းၾကည္႔ျပီး ...... “ဒါ ငါမိန္းမကြ....မင္းတို႔စစ္ခ်က္မျပီးခင္ ငါ႔မိန္းမ အသက္မမွီရင္ မင္းတို႔ ဘာနဲ႔ အစားျပန္ေလွ်ာ္ေပးမလည္း...ဒီမွာ ဒီေလာက္ေသြးလြန္ေနတာ မေတြ႔ဖူးလား” “အဲဒါေတာ႔ ငါတို႔ မသိဖူးကြ...ငါတို႔လည္း ှတၱရားအတိုင္းလုပ္ရတာ ...မင္း ငါတို႔ကို ေနွာက္ယွက္ရင္ေတာ႔ ှတၱရားေနွာက္ယွက္မွဳနဲ႔ အဖမ္းခဵရမယ္” “မင္းဘာသာ ဖမ္းဖမ္း ဘာလုပ္လုပ္ ေသာက္ဂရုမစိုက္ဖူးကြာ...ဖယ္ ငါ႔လမ္းကို မပိတ္နဲ႔” “ေဟ႔....ေဟ႔” ပုလိပ္က သူ႔ကိုလွမ္းဆြဲဖို႔ျပင္သည္။
“ခင္ဗ်ားတို႔ မတရားဘူးဗ်ာ...ေကာင္မေလး အသက္မမွီရင္ ခင္ဗ်ားတို႔ဘယ္လိုလုပ္မလည္း အဲလိုေတာ႔ မတရားမလုပ္ပါနဲ႔ဗ် လူလူခ်င္းကိုယ္ခ်င္းစာပါ...” ေဘးတြင္ ၾကည္႔ေနေသာ ေကာင္ေလး သဵုးေယာက္က ှင္ေျပာသည္။ သုဵးေယာက္လဵုးကလည္း ေရွ႔တိုးလာျပီး သူ႔ေရွ႔က ကာထားသည္။ ေဘးမွ လူအမ်ားကလည္း တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ ှိုင္းေျပာၾကသျဖင္႔ ပုလိပ္နွစ္ေကာင္ နည္းနည္းေတာ႔ လန္႔သြားသည္။ ေကာင္ေလး သဵုးေယာက္ထဲမွ ခပ္ျဖဴျဖဴေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က.... “သြား အစ္ကို....သြား....ဒီေကာင္ေတြ တစ္ခုခုလုပ္ရင္ က်ေနာ္တုိ႔ ၾကည္႔ရွင္းထားမယ္....ဒီရပ္ကြက္မွာ ဒီလိုမ်ိဳးလာလုပ္လို႔ဘယ္ရမလည္း....” ေကာင္ေလးကို သူ “ ေက်းဇူး” ဟု တစ္ခြန္းသာ ေျပာနုိင္ျပီး သီတာ႔ ကိုယ္ေလးကို ေပြ႔ထမ္းကာ ေဆးရဵုဘက္ဆီိသို႔ အေျပးတပိုင္း ေျခလွမ္းမိသည္။ ေဆးရဵုေရာက္ေတာ႔ အေရးေပၚဌာန မွ ဆရာှန္ထဵတြင္ အပ္ျပီး သီတာ႔ကို အေရးေပၚခန္းထဲသို႔ ေခၚေဆာင္သြားၾကသည္။ သူ႔ တစ္ကိုယ္လဵုးတြင္ သီတာ႔ထဵမွ ေသြးမ်ားက ခ်င္းခ်င္းနီလွ်က္။ ဆယ္မိနစ္ ဟူေသာ အခ်ိန္သည္ သူ႔အတြက္ေတာ႔ အေတာ္ေလးကိုၾကာျမင္႔သည္ဟု ထင္ရသည္။ အသိ ဆရာှန္က ထြက္လာျပီး သူ႔ကို လွမ္းေခၚသည္။ သူ ကေသာကေမ်ာ ေျပးသြားျပီး အခန္းတြင္းသို႔ ှင္လိုက္သည္။ ဆရာှန္က သူ႔ကို စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေသာ မ်က္နွာျဖင္႔ၾကည္႔ျပီး..... “သက္ေတာင္႔သက္သာ ျဖစ္ေအာင္ေတာ႔ ေဆးတစ္လဵုးထိုးေပးထားတယ္..
.ေစာေစာေရာက္လာရင္ေကာင္းမယ္ဗ်ာ.....အခုေတာ႔” ေျပာရင္း ဆရာှန္ဧ။္ အသဵက တိမ္ှင္သြားသည္။ သူ သီတာလဲေလ်ာင္းေနရာ ခုတင္ေလးေဘးတြင္ထိုင္လိုက္ျပီး သီတာ႔ လက္ကေလးကို ဆုပ္ကိုင္ထားမိသည္။ သီတာက မ်က္လဵုးေလးကို အားယူျပီးဖြင္႔ၾကည္႔တာကို သူေတြ႔လိုက္ရသည္။ “ေသြးက ဦးေနွာက္ထဲျပန္႔ေနျပီေလ” ဆရာှန္ေျပာတာလား...သူနာျပဳဆရာမတစ္ေယာက္ေျပာတာလား သဲသဲကြဲကြဲ မသိပဲ သူၾကားလိုက္ရသည္။ “သီတာ....သီတာ.....” သူ သီတာ႔ နားသို႔ကပ္ခါ ခပ္တုိးတိုးေလး ေခၚလိုက္မိသည္။ သီတာက မ်က္လဵုးေလးကို အားယူဖြင္႔ၾကည္႔ျပီး သူ႔ကုိ ခပ္ယဲ႔ယဲ႔ ျပဵဳးရွာသည္။ ပါးစပ္မွလည္း ..... “ခ်စ္တယ္...ကိုၾကီးရယ္” ေျပာအျပီးတြင္ သူ႔လက္ကို သူမလက္ေလးက တစ္ခ်က္အားတင္းျပီး ဆုပ္ကိုင္လိုက္တာကို သူသိလုိက္ရသည္။ သီတာ႔ မ်က္လဵုးေလးမ်ား ပိတ္က်သြားျပီး ခႏၶာကိုယ္ေလး ကလည္း ျငိမ္က်သြားသည္။ “သီတာ....သီတာ....” သူ ှမ္းေခါင္းသဵၾကီးျဖင္႔ ေအာ္ဟစ္လိုက္မိသည္။ ေသြးတို႔ နီရဲေနေသာ သီတာ႔ ကုိယ္ေလး ေပၚသို႔သူ႔မ်က္နွာကို ေမွာက္ခ်ကာ သူ ရွိဳက္ၾကီးတငင္ငိုခ်လိုက္မိသည္။
သူ႔လက္ကို ဆုပ္ကိုင္ထားေသာ သီတာ႔လက္ကေလး ကေတာ႔ေႏြးေထြးလွ်က္ပင္.....။ “သီတာ....သီတာ....” သူ ေအာ္ဟစ္ေနရင္းနွင္႔ပင္ ေလာကၾကီးနွင္႔ ေခတၱမွ် အဆက္ျပတ္သြားေလေတာ႔သည္။ (ေနာက္ပိုင္းတြင္ အသိဆရာှန္ဧ။္ ေျပာျပခ်က္အရ သူ႔လက္ကို ဆုပ္ကိုင္ထားေသာ သီတာ႔လက္ကို အေတာ္ပင္ေျဖယူရသည္ ဟု သူျပန္ၾကားသိရေလသည္။)
မထင္မွတ္ပဲ သီတာ ကြယ္လြန္ျခင္းေၾကာင္႔ သူ႔ဘှသည္ ေနှင္ခ်ိန္မ်ားခ်ည္းသာ ျဖစ္ခဲ႔သည္။ ရဵုးတြင္းရွိသူမ်ားက သူတို႔နွစ္ေယာက္ အေၾကာင္းကို သိပ္မသိၾကသျဖင္႔ ဂရုမထား မိၾကေသာ္လည္း အတြင္းသိျဖစ္သူ နီလာကေတာ႔ သူ႔ကို အရိပ္တၾကည္႔ၾကည္႔နွင္႔ ယခင္ကထက္ပို ဂရုစုိက္လာသည္။ သူကေတာ႔ စိတ္ဓါတ္က်ျခင္း၊ ယူက်ဵဳးမရျဖစ္ျခင္းတို႔ေၾကာင္႔ သဵုးေလးလခန္႔ အလုပ္မ်ားကို နီလာနွင္႔သာ လႊဲထားျပီး အရက္ကိုသာ အေဖာ္ျပဳေနေလေတာ႔သည္။ သူ သီတာ႔ကို ဘှတစ္ခုလဵုးအတြက္ ရင္းနွီးျပီးခ်စ္ခဲ႔သည္။ သီတာမရွိသည္႔ ဘှ သည္ သူ႔အတြက္လည္း အဓိပါယ္ မရွိေတာ႔သလိုပင္။ အဓိပါယ္ မရွိေသာ ဘှ အတြက္ သူဘာမ်ား ထပ္မဵၾကိဳးစားစရာလိုပါေတာ႔မည္နည္း။ ဘှ ကုိ ေရစဵုေမ်ာရန္သာ စိတ္ ကူးျပီး ေန႔ေရာညပါ မူးလိုက္ရူးလိုက္ျဖင္႔ သူ အားလဵုးကုိေမ႔ပစ္နုိင္ေအာင္ၾကိဳးစားသည္။ တကယ္ေတာ႔ အရက္သည္ အမွားမ်ားကို ထပ္မဵက်ဴးလြန္တတ္ေၾကာင္းကို ပညာတတ္ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေသာ သူမသိမဟုတ္ပါ။ ခက္သည္က မမူးေသာ အခ်ိန္မ်ားတြင္ သူ သီတာ႔ကို အျမဲသတိရေနတတ္သည္။ သီတာ ထိုင္သြားေသာ ေနရာေလးမ်ား၊ သီတာ စား တတ္ေသာ အစားအစာေလးမ်ား၊ ေနာက္ဆဵုး သီတာ ေရးခဲ႔ဖူးေသာ လက္ေရးှိုင္းှိုင္းေလးမ်ားကို ျမင္လွ်င္ေတာင္ သူ႔ရင္ထဲတြင္ ယူက်ဳဵးမရစိတ္က လွိမ္႔တက္လာသည္။ ထို ဒဏ္ရာမ်ားကို သူမခဵစားနုိင္သျဖင္႔ အရာအားလဵုးကို ေမ႔ေပ်ာက္လွ်င္ ျပီးေရာ ဆိုသည္႔ သေဘာျဖင္႔ သူ အရက္ကိုသာ အေဖာ္ျပဳေနျခင္းျဖစ္သည္။ “ကုိေအာင္ေမာ္...ဆရာေခၚေနတယ္” သူ ရဵုးနားမွ ဆုိင္ေလးတြင္ အရက္ထိုင္ေသာက္ေန သည္ကို သိသျဖင္႔ မင္းမင္း ဆိုသည္႔ ေကာင္ေလး လာေခၚျခင္းျဖစ္သည္။ ဒီရက္ပိုင္းေတြမွာ သူအလြန္အကြ်ဵေတြျဖစ္ေန တာေတြကို ဆရာလည္း မသိမဟုတ္...သိသည္။ ထူးထူးျခားျခား ဒီေန႔မွ ေခၚခုိင္းျခင္းျဖစ္သည္။ သူ ေခါင္းငိုက္စိုက္ငိုက္စုိက္ျဖင္႔ ဆရာ႔အခန္းဘက္သို႔ ထြက္လာခဲ႔သည္။ အခန္းထဲေရာက္ေတာ႔ ဆရာက သူ႔ကို မ်က္မွန္ကိုပင္႔ၾကည္႔သည္။ ျပီးေတာ႔ ေရွ.မွ ထုိင္ခဵုတြင္ ထိုင္ဟူေသာ သေဘာျဖင္႔ ေမးဆတ္ျပသည္။ သူ ှင္ထိုင္လိုက္ျပီး အတန္ငယ္ ၾကာသည္အထိ ဆရာ ဘာမွ မေျပာေသးေပ။ ခဏေလာက္ၾကာေတာ႔...... “ငါလည္း ငယ္ရာကၾကီးလာတာပါ...ေအာင္ေမာ္...မင္းတို႔ အေၾကာင္းကို သိသင္႔သေလာက္သိပါတယ္” ဆရာ႔စကားေၾကာင္႔ သူ ဆရာ႔ကို ေမာ႔ၾကည္႔မိသည္။ “မင္းတို႔ျခင္း သဵေယာဇဥ္ျဖစ္ေနၾကတာကို ေျပာတာပါ...မင္း ဘယ္ေလာက္ခဵစားရမယ္ဆိုတာကိုလည္း ငါကိုယ္ခ်င္းစာပါတယ္...ဒါေပမယ္႔ခက္တာက...”
ေျပာလက္စ စကားကို ခဏျဖတ္ကာ ေရေႏြးတစ္က်ိဳက္ကို ဆရာေကာက္ေမာ႔သည္။ ျပီးမွ သူ႔မ်က္နွာကို ေစ႔ေစ႔ၾကည္႔ျပီး..... “မင္း အသက္ေလး အခုမွ ငယ္ငယ္ေလး ရွိေသးတယ္....ေရွ.ဆက္ျပီး မင္း အမ်ားၾကီးတိုးတက္လမ္းရွိေသးတယ္....ဒီကိစၥအတြက္နဲ႔ ကိုယ္႔ဘှကိုယ္ အရက္ထဲမွာ နွစ္ထား တာမ်ိဳးေတာ႔ မျဖစ္ေစခ်င္ဖူးကြာ...အခုဆိုၾကည္႔စမ္း မင္း အလုပ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ပ်က္ေနျပီလည္း...မင္း တပည္႔မေလး လုပ္ေပးေနလို႔သာ မင္းဌာန လည္ပါတ္ လို႔ရေနတာ...” သူ ဆရာ႔မ်က္ႏွာကို မှ႔ဵ႔မရဲၾကည္႔လုိက္မိသည္။ “ ဟုတ္ပါတယ္...ဆရာ...က်ေနာ္လည္း.....” “ဘာမွ ဆင္ေျခေပးမေနနဲ႔ ...ေရွ.ဆက္ မင္းကို ဒီလိုပဵုစဵမ်ိဳးမျမင္ခ်င္ဖူး....ေယာက်ားပဲကြာ စိတ္ခိုင္ခိုင္ထားမွေပါ႔ကြ....တစ္ခါတရဵ ေသာက္တာေတာ႔ ငါမတားခ်င္ပါဖူး.... အခုဟာက မင္းက ေန႔ေရာညပါ ဆိုေတာ႔ ၾကာရင္ စြဲသြားလိမ္႔မယ္ကြ” “ဟုတ္ကဲ႔ပါ ဆရာ” “တစ္ခါတေလ ေသာက္ခ်င္ ဘီယာေလး ဘာေလးေလာက္ေသာက္ေပါ႔ကြာ...ကဲကဲ...ဒီေလာက္ပဲငါေျပာခ်င္တာပါ” “ဟုတ္ကဲ႔ ဆရာ က်ေနာ္ ဆင္ျခင္ပါ႔မယ္...သြားခြင္႔ျပဳပါဦး” သူ ဆရာ႔ကို ႏုတ္ဆက္ျပီး အခန္းထဲမွ ထြက္လာခဲ႔သည္။
သဵုးလေက်ာ္ေလာက္ ေန႔စဥ္နီးပါး အရက္ေသာက္ေနေသာ သူတစ္ေယာက္အေနျဖင္႔ အရက္ကို ခ်က္ျခင္းျဖတ္ရန္ အေတာ္ပင္ ခက္ခဲလွသည္။ ခက္သည္က သူဆရာ႔ကိုလည္း ကတိေပးျပီးျဖစ္သျဖင္႔ မေသာက္မိရန္ သူ အေတာ္ေလး စိတ္ကိုတင္းထားရသည္။ ရဵုးျမဲျပီး အလုပ္ကိုသာ တကုတ္ကုတ္လုပ္ေနေသာ သူ႔ကို နီလာ ကေတာင္ အဵ႔အားသင္႔ေန ေသာ အၾကည္႔ျဖင္႔ၾကည္႔တတ္သည္။ နီလာ စကားစရန္ အၾကိမ္ၾကိမ္ၾကိဳးစားေသာ္လည္း ဘယ္သူနွင္႔မွ စကားေျပာျခင္းစိတ္မရွိသျဖင္႔ သူ လုပ္စရာရွိတာကို လုပ္ျပီး ေအးေအး ေဆးေဆးသာ ေနသည္။ သူ အရက္ျဖတ္ရန္ၾကိဳးစားေနေသာ သဵုးရက္ေျမာက္ေန႔တြင္ျဖစ္သည္။ “ထမင္း မစားေသးဖူးလား” အသဵေၾကာင္႔ ေမာ႔ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ နီလာ သူ႔ကိုၾကည္႔ျပီး ေျပာေနျခင္းျဖစ္သည္။ သူ ေခါင္းသာ ခါျပလုိက္သည္။ “အဲလိုၾကီးမေနနဲ႔ေလ ...ကိုယ္႔ပဵုကိုယ္လည္း ျပန္ၾကည္႔ဦး စုတ္ျပတ္ေနတာပဲ ...သပ္သပ္ရပ္ရပ္ေလးလည္းေနပါဦး” နီလာ႔ စကားေၾကာင္႔ သူ႔ကိုယ္သူ ျပန္သတိထားၾကည္႔မိသည္။ ဟုတ္ေတာ႔လည္း ဟုတ္ေပသည္။ သီတာ ကြယ္လြန္ျပီးေနာက္ပိုင္းတြင္ သူ အရင္လို ဘာမွ ျပင္ျပင္ဆင္ဆင္ မေနပဲ ျဖစ္သလို ေနေလ႔ရွိသျဖင္႔ လူကလည္း အေတာ္ေလးကို စုတ္တိစုတ္ခ်ာျဖစ္ေနေလသည္။ “အင္းပါ”
သူ နီလာ႔ကို စကားစျဖတ္လိုသျဖင္႔ ဒီေလာက္သာ ေျပာျဖစ္သည္။ နီလာက ဒီေလာက္နွင္႔ မရပ္ပဲ.... “ထမင္းစားဖို႔လုပ္...ျပင္လိုက္မယ္” ဟု အမိန္႔ေပးသလိုလို ေျပာသည္။ နီလာေျပာမွ သူ မနက္ကတည္းက ဘာမွ မစားရေသးတာကို သတိရျပီး ှမ္းကဟာတာတာျဖစ္လာ သည္။ “အင္း...အဲဒါဆိုလည္း ျပင္လိုက္ေလ...စားတာေပါ႔” နီလာ႔မ်က္နွာတြင္ အျပဵဳးရိပ္ေလး တစ္ခု ျဖတ္ေျပးသြားသည္ကို သူေတြ႔လိုက္ရသည္။ နီလာ သြက္သြက္လက္လက္ျဖင္႔ ထမင္းျပင္လိုက္သည္မွာ ငါးမိနစ္ခန္႔ပဲၾကာလိုက္မည္ ထင္သည္။ စားပြဲတြင္ ထိုင္ျပီး ထမင္းစားေနေသာ သူ႔ကို နီလာက ေဘးမွ ေနျပီး ဟင္းေတြ တစ္ခုျပီးတစ္ခု ထည္႔ေပးေနသည္။ ျငင္းဆန္လိုစိတ္လည္း မရွိသည္နွင္႔ သူတိတ္ တဆိတ္သာ စားေနမိသည္။ “ဆရာက အရက္ျဖတ္ခုိင္းတယ္ဆို....” “အင္း...ကုိယ္က အရက္သမားျဖစ္ေနျပီေလ” “ကြ်တ္...ဒီတစ္ေယာက္ဟာေလ စကားကို အေကာင္းေျပာလုိ႔ကို မရဖူး....” နီလာက စိတ္တိုသလိုလုပ္ျပီးေျပာသည္။ ျပီးမွ.... “ဒီေလာက္ေသာက္ေနတဲ႔သူက ျဗဳန္းစားၾကီးျဖတ္ေတာ႔ ဒုကၡေရာက္မွာေပါ႔ အဲဒါကိုေျပာတာ” သူဘာမွ ျပန္မေျပာပဲ တိတ္တဆိတ္သာ ေနလိုက္သည္။ “တိကနဲေတာ႔ မျဖတ္နဲ႔ေလ ဘီယာေလး ဘာေလး ေျပာင္းေသာက္ေပါ႔” နီလာ ေျပာမွ သတိရသည္။ ဆရာကလည္း ဘီယာေလး ဘာေလးေတာ႔ေသာက္ခ်င္ရင္ေသာက္ေပါ႔ ဟု ေျပာထားသည္ မဟုတ္ပါလား။ “အင္း...ညေန ဘီယာသြားေသာက္မယ္....” သူ႔ စကားကို နီလာက မ်က္ေစာင္းေလး ထိုးျပီး တဵု႔ျပန္သည္။ အဲဒီေန႔ ညေနတြင္ေတာ႔ သူတို႔ ရဵုးေထာင္႔တြင္ ရွိေသာ ဘီယာဆိုင္ေလးတြင္ ဘီယာေသာက္ရန္ထြက္လာခဲ႔ေပေတာ႔သည္။
သူတို႔ ရဵုးေထာင္႔တြင္ ဘီယာဆိုင္ေလး တစ္ဆုိင္ရွိသည္။ ဆိုင္ပိုင္ရွင္ အမည္က ဦးေစာ ဟုေခၚျပီး လူခ်စ္လူခင္ေပါေသာ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ သူ႔ဌာန သို႔လည္း ဦးေစာသည္ ှင္ထြက္တတ္သျဖင္႔ သူနွင္႔လည္း အေတာ္ေလးရင္းနွီးေနသူတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ဦးေစာ ဧ။္ ဆိုင္တြင္ ဘီယာက အျမဲတမ္းေအးစိမ္႔ေနျခင္း၊ စားေသာက္ ဖြယ္ရာမ်ား ေကာင္းမြန္ျခင္း၊ စားပြဲထိုးမ်ားဧည္႔ှတ္ေက်ပြန္ျခင္းတို႔ေၾကာင္႔ အေတာ္ေလး လူှင္မ်ားသည္။ တစ္ခါတရဵတြင္ ဂဏန္း၊ ဂဵုး၊ ခရု၊ လိ္ပ္ဥ အစရွိသည္႔ ပင္လယ္စာ ခပ္ဆန္းဆန္းမ်ားလည္း ရတတ္သျဖင္႔ ဦးေစာ ဆုိင္ေရာက္ဖူးသူတိုင္း သေဘာက်ၾကေလသည္။ သူ ဆုိင္ထဲ သုိ႔ ှင္လိုက္သည္နွင္႔ ေကာင္တာမွ ထုိင္ေသာ ဦးေစာ က ထလာျပီး သူ႔ကိုနုတ္ဆက္သည္။ နုတ္မွလည္း..... “ကုိေအာင္ေမာ္ငါ႔ဆုိင္လာတယ္ေဟ႔ ငါေတာ႔ ဒီနွစ္ထဲ ပိုေရာင္းေကာင္းဦးေတာ႔မယ္ကြ” ဟု ဆိုသည္။ ဦးေစာ ေနရာေပးေသာ ှုိင္းတြင္ သူှင္ထုိင္လိုက္ျပီး ..... “တစ္ခါတေလ ဘီယာေလး ဘာေလး ေသာက္ခ်င္လို႔ပါဗ်ာ” ဟု သူေျပာလုိက္သည္။
“ဘီယာက အရက္ထက္စာရင္ေတာ႔ သက္သာတာေပါ႔ဗ်ာ” ဟု ဦးေစာ ေျပာသည္။ ေန႔စဥ္နီးပါး အရက္သမားျဖစ္ေနေသာ သူ႔အေၾကာင္းကို ဦးေစာလည္းၾကားသည္ထင္ သည္။ “ကဲ....ကိုေအာင္ေမာ္...ေအးေဆးေပါ႔ဗ်ာ...က်ေနာ္ ေတာ႔ လုပ္စရာရွိတာေလးေတြ သြားလုပ္လုိက္ဦးမယ္...ဘာမွာမလည္း” “တုိက္ဂါးစည္ တစ္ခြက္ေလာက္ေပးပါဗ်ာ...အျမည္းကေတာ႔ ဦးေစာ ေကာင္းမယ္ထင္တာပဲ စီစဥ္ပါ” “အုိေက..အုိေက” ေျပာျပီး ဦးေစာ ထသြားသည္။ သူ ထိုင္ေနရင္း ဆိုင္တြင္းတြင္ တပ္ထားေသာ တီဗြီမွ အမ္တီဗီ တစ္ပုိဒ္ ျပေနသည္ကို ေငးၾကည္႔ေနမိသည္။ ၾကည္႔ေနရင္းျဖင္႔ အေပါ႔အပါး သြားခ်င္စိတ္ေပၚလာသျဖင္႔ သူထရပ္လိုက္စဥ္တြင္..... “အုိ.....” “ခ်လြမ္” “ဟယ္...ကြဲသြားျပီ” သူ မတ္တတ္ထအရပ္တြင္ နူးညဵ႔ေသာ အရာတစ္ခုကို တိုက္မိျပီး “ခ်လြမ္” ကနဲ ဖန္ခြက္က်ကြဲသဵကိုၾကားလိုက္ရသည္။ ရုတ္တရက္မို႔ သူမွင္သက္ေနမိသည္။ သတိှင္လာ ခ်ိန္မွာေတာ႔ အျပာေရာင္ဘီယာှတ္စဵု ှတ္ထားေသာ အသားျဖဴျဖဴေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ ဖန္ခြက္အကြဲစေတြကို ငဵု႔ျပီးေကာက္ေနတာ ေတြ႔ရသည္။ ေကာင္မေလး က ဖန္ခြက္ကြဲစမ်ားကို ေကာက္ေနရာမွ သူ႔ကို ေမာ႔ၾကည္႔လိုက္သျဖင္႔ ေကာင္မေလးဧ။္ မ်က္နွာ ှုိင္းှိုင္းေလးကုိ သူျမင္လိုက္ရသည္။ “ဟယ္...စုိကုန္ျပီေတာ႔ ဒုကၡပါပဲ” ေကာင္မေလး ေရရြတ္သဵၾကားမွ သူ႔ဘယ္ဘက္တစ္ျခမ္းလဵုး ဘီယာမ်ားျဖင္႔ စုိရႊဲေနတာကိုသတိထားလိုက္မိသည္။ ေကာင္မေလးက ထရပ္လိုက္ျပီး စားပြဲေပၚတြင္ တင္ထား ေသာ တစ္ရွဴးေဘာက္စ္ထဲမွ တစ္ရွဴးတခ်ိဳ.ကို ဆြဲယူလိုက္ျပီး စုိေနေသာ သူ.ကုိယ္ဧ။္ ဘယ္ဘက္ျခမ္းကို သုတ္ေပးသည္။ နုတ္မွလည္း..... “တကယ္မျမင္လို႔ပါ...သိလား...ဘယ္လိုမွ မထင္နဲ႔ေနာ္” ဟု တဖြဖြေျပာေနသည္။ သူ႔ကို တစ္ရွဴးျဖင္႔ အတင္းသုတ္ေပးေနေသာ ေကာင္မေလးကို သူအားနာလာျပီး “ရတယ္...ရပါတယ္...က်ေနာ္လည္း အမွတ္တမဲ႔ထလိုက္တာ....” ဟု ေျပာရင္း သူ႔ကို သုတ္ေပးေနေသာ ေကာင္မေလးဧ။္ လက္မ်ားကို ေရွာင္တိမ္းရန္ၾကိဳးစားေနမိသည္။ တစ္ေယာက္က တစ္ရွဴးျဖင္႔သုတ္ေပးရန္ျပင္လိုက္...တစ္ေယာက္က ေရွာင္ရန္ျပင္လုိက္ျဖင္႔ သူတို႔နွစ္ဦး ရုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္ေနခ်ိန္တြင္...... “အျမည္းရျပီေနာ္...ခဏေလး...ကိုေအာင္ေမာ္...ဟင္....ဒါက ...ဘယ္လို....” ဟူေသာ အသဵနွင္႔အတူ ဦးေစာ ေရာက္လာသည္။ သူ ဦးေစာကို ျပဳဵးျပလိုက္ျပိး.... “ဘာမွ မျဖစ္ပါဖူး ဦးေစာရဲ. ဒီညီမေလးက ဘီယာလာအခ်က်ေနာ္ကလည္း အမွတ္တမဲ႔ ထအရပ္ က်ေနာ္တုိက္မိတာပါ” ဦးေစာ က ေကာင္မေလး ဘက္သို႔လွည္႔ျပီး.... “ှတ္မွဳန္....နင္ အျမဲတမ္းအဲလိုပဲ ရွပ္ျပာရွပ္ျပာနဲ႔ ဧည္႔သည္ကို အားနာစရာ....” ဟု ဆိုသည္။ ေကာင္မေလး လည္း ဦးေစာစကားေၾကာင္႔ လွ်ာေလးကို ထုတ္ျပီး ဇက္
ကေလး ပုေနသည္။ ဦးေစာက သူ႔ဘက္သုိ႔လွည္႔ကာ .... “ကိုေအာင္ေမာ္...က်ေနာ္႔အက်ၤ ီ တစ္ထည္ ယူှတ္ထားလိုက္ဗ်ာ...မနက္ျဖန္မွ က်ေနာ္ျပန္လာယူပါ႔မယ္....အားနာစရာဗ်ာ” ဟုဆိုသည္။ “ရပါတယ္....ဦးေစာရယ္...မေတာ္တဆပဲဟာ.....” မေတာ္တဆဟု သာဆိုသည္ သူ႔ဘယ္ဘက္ကိုယ္တစ္ျခမ္းလဵုး စုိရႊဲေနသျဖင္႔ သူ ဦးေစာ အက်ၤ ီ တစ္ထည္ကို ဦးေစာ အခန္းတြင္းတြင္ လုိက္လဲလိုက္သည္။ သူ ထုိင္ေနသည္႔ ှုိင္းကိုျပန္ေရာက္ေတာ႔ ဘီယာတစ္ခြက္နွင္႔ အျမည္းမ်ားက အဆင္သင္႔ျဖစ္ေနျပီျဖစ္သည္။ သူ ဘီယာေသာက္လိုက္၊ အျမည္းစားလိုက္၊ တီဗြီမွ ျပေနေသာ အမ္တီဗြီၾကည္႔ လိုက္ျဖင္႔ ခဏေလာက္ၾကာသြားသည္။ မ်က္စိထဲတြင္ အျပာေရာင္ အရိပ္ကေလး တစ္ခု ျဖတ္သြားတာ ျမင္လိုက္သျဖင္႔ သူေခါင္းကို ေစာင္းအၾကည္႔တြင္ တစ္ဘက္ှုိင္းမွ စားပြဲတြင္ ဘီယာှတ္စဵုအျပာေရာင္နွင္႔ ေကာင္မေလး ဘီယာခ်ေနတာကို ေတြ႔ရသည္။ သူလွမ္းၾကည္႔ေနတာကို ျမင္ေတာ႔ သူ႔ကို အားတဵု႔အားနာေသာ အျပဵဳးျဖင္႔ တစ္ခ်က္ျပဵဳး ျပသည္။ သူ႔ေရွ.မွ ဘီယာခြက္တြင္လည္း မက်န္ေတာ႔သျဖင္႔ ေကာင္မေလးကို ဘီယာခြက္သို႔ လက္ညွိဳးညႊန္ျပျပီး လက္ညွိဳးတစ္ေခ်ာင္း သူေထာင္ျပျပီး ဘီယာ ေနာက္တစ္ ခြက္ ထပ္မွာလိုက္သည္။ ခဏေလာက္ၾကာေတာ႔ ေကာင္မေလး သူ႔အနားသို႔ေရာက္လာျပီး သူ႔ေရွ.တြင္ အျမဳပ္တစီစီထေနေသာ ဘီယာတစ္ခြက္ကိုလာခ်သည္။ “ေက်းဇူးေနာ္” ဆည္းလည္းခတ္သဵလို အသဵတိုးတုိးေလး တစ္ခုကို သူၾကားလိုက္ရသည္။ သူ ေမာ႔ၾကည္႔ျပီး ..... “ဘာကိုေျပာတာလည္း..ဘာလည္း” “ေၾသာ္...ခုနကေလ...ှတ္မွဳန္ သူ႔ကို တုိက္မိတာ ဦးေစာ ဆူေတာ႔မလို႔ေလ အဲဒါ...ဒီက ကိုယ္႔ဘာသာကိုယ္ တိုက္မိတာပါလို႔ေျပာလို႔သက္သာတာ...နို႔မို႔ဆို ဦးေစာ က စူပါဗိုက္ဆာ ကို သြားေျပာရင္ လခထဲကျဖတ္မွာ ....အဲဒါေၾကာင္႔ပါ” ခပ္တိုးတိုးေလး ညင္ညင္သာသာေျပာေနေသာ ေကာင္မေလး အသဵကို သူအေတာ္နားစုိက္ေထာင္ရသည္။ သူ႔ကို အေသးစိပ္ရွင္းျပေနေသာ ေကာင္မေလး ကို သူ အေသ အခ်ာ ၾကည္႔လိုက္မိသည္။ မ်က္နွာေလးက တရုတ္မ်က္နွာေပါက္ေလးျဖစ္ျပီး နွာတဵေလးကေတာ႔ အနည္းငယ္ျပားသည္ ။ မ်က္ခဵုးေမႊးေလးမ်ားကို ရိတ္ျပီး တစ္ေၾကာင္း တည္း ျဖစ္ေအာင္ ေဆးျဖင္႔ဆြဲထားသည္။ မ်က္လဵုးေလးမ်ားက ခပ္နက္နက္ေလးျဖစ္ျပီး မ်က္ရစ္ေလးက ေပ်ာက္ေနသည္။ နွာေခါင္းလဵုးလဵုးေလး ေအာက္မွ နုတ္ခမ္းျပည္႔ ျပည္႔ေလးက ေယာက်ားသားမ်ားကို ဆြဲေဆာင္မွဳ အျပည္႔ရွိေသာ နုတ္ခမ္းမ်ိဳးျဖစ္ေၾကာင္း ေမးစရာပင္မလိုေပ။ ရုပ္ေလးက မေခ်ာေသာ္လည္း အေတာ္ၾကည္႔ေကာင္းသည္႔ အစားထဲတြင္ပါသည္။ အထူးျခားဆဵုးကေတာ႔ မိန္းမမ်ားထဲတြင္ ရွားပါးလွေသာ ျမင္႔မားသည္႔ အရပ္ကို ပိုင္္ဆိုင္ထားျခင္းပင္။ အရပ္ရွည္ေသာ္လည္း အခ်ိဳ. အမ်ိဳးသမီးမ်ား ရွည္သလို ကလန္ကလားၾကီးမဟုတ္ပဲ တစ္ကိုယ္လဵုး သူ႔ေနရာနွင္႔သူ လွလွပပနွင္႔ အခ်ိဳးက်လွသည္။ သူ ေငးၾကည္႔ေနစဥ္တြင္ပင္ ေကာင္မေလးက သူ႔ကို လွစ္ကနဲ တစ္ ခ်က္ျပဳဵးျပျပီး သူ႔ကို ေက်ာခိုင္း ထြက္သြားေလသည္။ သူ ေကာင္မေလး လမ္းေလွ်ာက္သြားပဵုကို ေနာက္မွ ေငးၾကည္႔ေနမိသည္။ ေကာင္မေလးက သူ႔ကို တစ္ခ်က္လွည္႔
အၾကည္႔တြင္ သူ “ဟက္”ကနဲ ရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖင္႔ တစ္ခ်က္ရယ္ျပလိုက္မိသည္။(ယုဇန ရဲ. ကိုယ္လဵုးကိုယ္ေပါက္ကို ျမင္ေအာင္ၾကည္႔ဗ်ာ...အဲဒီေကာင္မေလးက အဲလို ကိုယ္လဵုးကိုယ္ေပါက္မ်ိဳးဗ်) ေရွ.တြင္ ခ်ထားေသာ ဘီယာခြက္ကို သူ သဵုးက်ိဳက္ခန္႔ျဖင္႔ ကုန္ေအာင္ေမာ႔ခ်လိုက္သည္။ ျပီးေတာ႔ ေကာင္မေလး ကို လွမ္းၾကည္႔ျပီး ေကာင္မေလးနွင္႔ မ်က္လဵုးခ်င္းအဆဵု တြင္ သူ လက္ညွိဳးတစ္ေခ်ာင္းေထာင္ျပလိုက္သည္။ ေကာင္မေလး ဘီယာခြက္လာ ခ်ေတာ႔ “နာမည္က ဘာ....” “ှတ္မွဳန္” “ေၾသာ္...ှတ္မွဳန္တဲ႔လား” သူ႔ နားထဲတြင္ ဦးမြန္းေအာင္ၾကီးဆိုခဲ႔ေသာ“ေတးသြားဆိုသီကာက်ဴးတဲ႔ ေက်းငွက္ကို လွမ္းလို႔ၾကည္႔ကာ ....” ဟူေသာ သီခ်င္းအပိုင္းအစေလးကို ေျပးသတိရလိုက္မိသည္။ “နာမည္ေလးက လွသားေနာ္....” “လူက ရုပ္ဆိုးတယ္ေပါ႔” “အဲလိုေျပာတာမဟုတ္ပါဖူး...လူလည္း လွပါတယ္” သူ႔စကားအဆဵုးတြင္ ေကာင္မေလး သူ႔အနားမွ လွစ္ကနဲ ထြက္သြားသည္။ ဘီယာ ေနာက္ထပ္ နွစ္ခြက္ ကုန္သြားျပီးခ်ိန္အထိ သူနွင္႔ ေကာင္မေလး ထပ္ျပီး စကားမေျပာျဖစ္ ေတာ႔ေခ်။ ဘာရယ္မဟုတ္ စကားစမိသည္႔သူ႔ကို ရတုန္းေလး ၾကဴတတ္သည္႔ေကာင္စားမ်ိဳး ဟု အထင္ေသးသြားမွာလည္း စိုးသည္မို႔ ကိုယ္႔ဘာသာကိုယ္ပင္ သူေနလိုက္ သည္။ ငါးခြက္ေျမာက္ ဘီယာခြက္ကို လာအခ်တြင္ေတာ႔ “ငါးခြက္ေတာင္ရွိေနျပီေနာ္” “အန္..မူးေတာင္မမူးေသးဖူး” “ေတာ္ေတာ္ေသာက္နုိင္တာပဲေနာ္...” “အရင္က အရက္ေသာက္ေနက်ေလ ...အခုမွ အရက္ျဖတ္မယ္ဆိုျပီး ဘီယာ ေသာက္ေနမိတာ” “ဘာပဲေျပာေျပာ တန္ေဆးလြန္ေဘးေပါ႔ အေဖာ္လည္းမပါ ဘာလည္း မပါနဲ႔ တစ္ေယာက္တည္း မူးေနရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလည္း” သူ ေကာင္မေလးကို ျပဵဳးသာ ၾကည္႔မိသည္။ ျပီးမွ စိတ္ကူးတစ္ခုရသျဖင္႔ “ဒါဆို ဒီလိုလုပ္” ေကာင္မေလးက သူ႔ကို မ်က္ေမွာင္ေလးကုတ္ျပီးၾကည္႔သည္။ “က်ေနာ္ လာလာေသာက္တဲ႔ေန႔တုိင္း ှတ္မွဳန္က ငါးခြက္ျပည္႔တိုင္းသတိေပး....မေကာင္းဖူးလား” “အင္း...ေကာင္းတယ္...ေကာင္းတယ္...ဒါဆို ှတ္မွဳန္ အျမဲသတိေပးမယ္” ေကာင္မေလးက လက္ေလးနွစ္ဘက္ ကို ပိုက္ျပီး သူ႔ေရွ.မွ အေျပးတစ္ပိုင္းေလး ထြက္ခြာသြားသည္။ သူ ေကာင္မေလး ေက်ာျပင္ေလးကို ၾကည္႔ျပီး သက္ျပင္းေငြ႔ေငြ႔တစ္ ခ်က္ ကိုသာ ခ်လိုက္မိေလေတာ႔သည္။
ေနာက္တစ္ေန႔ေရာက္ေတာ႔ သူ႔စိတ္ထဲတြင္ ေပ်ာ္သလိုလို ခဵစားခ်က္တစ္ခုက မင္းမူေနသည္။ ငယ္စဥ္က လုိခ်င္သည္႔ ကစားစရာရုပ္တစ္ခုကို မိဘမ်ား ှယ္ေပးသျဖင္႔ စိတ္ခ်မ္း သာ သလို ခဵစားခ်က္မ်ိဳးျဖစ္ျပီး ဘာေၾကာင္႔မွန္းေတာ႔ သူကိုယ္တုိင္လည္းနားမလည္ေပ။ သူ႔မ်က္နွာ ၾကည္လင္ေနသျဖင္႔ နီလာကေတာင္ “ဒီေန႔ ေနသာတယ္” ဟု သူ႔ကို စသလို လို ျဖင္႔ မင္းမင္း ကို ေျပာေနတာကို သူၾကားျဖစ္ေအာင္ ၾကားလိုက္ေသးသည္။ လုပ္စရာရွိသည္မ်ားကို သိမ္းက်ဳဵးလုပ္ျပီး သူရဵုးအေစာၾကီး ဆင္းသည္။ ေလးနာရီေလာက္ ရဵုးဆင္း ရန္ျပင္ေနေသာ သူ႔ကို နီလာက အဵ႔ၾသသလို ေနာက္က ၾကည္႔ေနသည္ကိုလည္း သူမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလိုက္ေသးသည္။ သူ႔အခန္းေလးသို႔ ျပန္ေရာက္ေတာ႔ ေလးနာရီခြဲျပီ။ သူ ေရမိုးခ်ိဳးျပီး ေဘာင္းဘီ ခပ္လတ္လတ္တစ္ထည္ကုိ ေကာက္စြပ္လုိက္သည္။ ရွပ္အက်ၤ ီ တစ္ထည္ကို ေကာက္ှတ္လိုက္ျပီး ေခါင္းကို ဆီလိမ္းကာ ဆဵပင္ကို သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ျဖစ္ေအာင္ သူ ျပင္ဆင္ေနမိသည္။ ဘာေၾကာင္႔ ဒီေန႔မွ စိတ္လိုလက္ရ သပ္ရပ္ေအာင္ ျပဳျပင္ေနသလည္း သူ႔ဘာသာပင္ သူနားမလည္မိေတာ႔ေခ်။ မသိစိတ္ဧ။္ ေစ႔ေဆာ္မွဳေၾကာင္႔ သူနုတ္မွ သီခ်င္းတပုိဒ္ကို ေလခြ်န္မိလိုက္သည္။ ေတးသြားဆို သီကာက်ဴးတဲ႔ ေက်းငွက္ကို လွမ္းလို႔ၾကည္႔ကာ ပန္းေလးက ေျပာလုိက္တယ္...ေလာကရဲ.အလွအပဟာ မင္းနဲ႔မွ ျပည္႔စဵုတာတဲ႔ ပန္းခ်စ္သူ ပ်ားက ျပဵဳးတယ္ ....ေတာက္ပတဲ႔ အဆင္းလည္းရွိမယ္...သင္းပ်ဵ.တဲ႔ေမႊးရနဵ႔နဲ႔အတူ ....ှတ္မွဳန္ရယ္ နင္နဲ႔ႏွဳိင္းရင္ ရွဵဳးၾကမွာပဲ..... ထိုေနရာအေရာက္တြင္ ေလခြ်န္တာကို သူရပ္တန္႔လုိက္မိသည္။ စိတ္ထဲတြင္ “ှတ္မွဳန္” ဟူေသာ အရပ္ရွည္ရွည္ တရုတ္မေလးမ်က္နွာက ေပၚလာသည္။ ထို႔ေနာက္ ဆုိင္ကယ္ကို တက္ခြျပီး ဦးေစာ ဧ။္ ဘီယာဆုိင္ဆီသို႔ သူ ဦးတည္လိုက္မိေတာ႔သည္။ ဦးေစာ ဆုိင္ေရာက္ေတာ႔ ေစာေသးလို႔ထင္သည္ ။ လူအေတာ္ရွင္းေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ သူ မေန႔က ထုိင္ခဲ႔ေသာ ှုိင္းတြင္ ှင္ထုိင္လုိက္ျပီး ှိတ္တာေကာင္ေလးကို လက္ ညွိဳးတစ္ေခ်ာင္းေထာင္ျပလုိက္သည္။ အလိုက္သိေသာ ေကာင္ေလးက ေကာင္တာဘက္သို႔ ေျပးသြားျပီး “စည္ှမ္းကပ္” ဟု မွာလိုက္တာၾကားလိုက္သည္။ ထုိစဥ္တြင္ ဆုိင္ ေရွ. သို႔ ဘီယာတဵဆိပ္နွင္႔ ဟုိင္းလပ္ကားေလး ထိုးဆိုက္လာျပီးကားေပၚမွ ှတ္မွဳန္ဆင္းလာတာေတြ႔ရသည္။ ှတ္မွဳန္က ေကာင္တာဆီသုိ႔သြားရင္ သူထုိင္ေနေသာ ှုိင္းဆီ သုိ႔ တစ္ခ်က္ငဲ႔ေစာင္းၾကည္႔လိုက္တာကို ေတြ႔ရသည္။ ထို႔ေနာက္ ကားေလး ဆီသုိ႔ အေျပးေလး ျပန္ေျပးသြားျပီး ကားေပၚမွ သူမ သူငယ္ခ်င္းေကာင္မေလးမ်ားကို တိုးတုိး တုိးတုိးနွင္႔ ဘာေတြ တြတ္ထိုးေနသည္မသိေခ်။ ကားေပၚမွ ေကာင္မေလးမ်ားကလည္း သူ႔ကို ကြက္ၾကည္႔ကြက္ၾကည္႔လုပ္ျပီး ှတ္မွဳန္ကို ေလွာင္သလိုေျပာင္သလို လုပ္ေန ၾကတာကိုေတာ႔ သူမ်က္စိေထာင္႔မွ ေတြ႔ေနရသည္။ ှတ္မွဳန္က ရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖင္႔ ေကာင္တာ ဆီသို႔ ျပန္ေျပးလာျပီး ဘီယာခြက္ကို ဆြဲကာ သူ႔ှုိင္းဆီသုိ႔ေလွ်ာက္လာ သည္။ “ဒီေန႔ ေစာလွခ်ည္လား” ဘီယာခြက္ေလးကို စားပြဲေပၚသို႔ခ်ျပီး သူ႔ကို ှတ္မွဳန္က စနုတ္ဆက္သည္။ သူ ှတ္မွဳန္ကို ျပဵဳးျပလိုက္ျပီး.....
“ရဵုးေစာေစာ ဆင္းလို႔ပါ” ဟု ျပန္ေျပာလိုက္သည္။ “သူငယ္ခ်င္းေတြက ကိုၾကီးကို ေျပာေနတယ္ သိလား” ှတ္မွဳန္အေျပာေၾကာင္႔ သူမ်က္ေမွာင္ကုိက်ဵဳ.ျပီး ှတ္မွဳန္ကို သူၾကည္႔လိုက္မိသည္။ “ကိုၾကီး” ဟူေသာ အသဵုးအႏွဳန္းကို သီတာ ကြယ္လြန္ျပီး ကတည္းက သူ႔ကိုေခၚမည္႔သူ မရွိခဲ႔တာ ၾကာျပီမဟုတ္ပါလား။ “ကိုၾကီးက ခန္႔တယ္တဲ႔ ဒါေပမယ္႔ ေၾကာက္စရာၾကီးတဲ႔” သူ ှတ္မွဳန္စကားေၾကာင္႔ ရယ္ခ်င္သလိုလိုေတာ႔ ျဖစ္သြားသည္။ “အဲေတာ႔ ှတ္မွဳန္က ဘာျပန္ေျပာလိုက္လည္း ” “အမယ္...ငါ႔ကိုၾကီးက ခပ္တည္တည္ ေနတတ္လို႔ပါ ေသခ်ာၾကည္႔ရင္ ေခ်ာပါတယ္လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္တာေပါ႔” ေျပာျပီး မွ ှတ္မွဳန္ သူ႔စကားကို သူ ဘယ္လိုေတြးမိသည္မသိေပ။ သူ႔ေဘးမွ အေျပးတစ္ပိုင္းေလး ေျပးထြက္သြားေတာ႔သည္။ ငါးခြက္ေျမာက္ ဘီယာခြက္ကို လာအခ်တြင္ ေတာ႔ ှတ္မွဳန္က သူ႔ကို ငါးခြက္ရွိျပီ ဆိုေသာ သေဘာနွင္႔ လက္ငါးေခ်ာင္းေထာင္ျပသည္။ “ကုိယ္ အခုပဲ ျပန္ေတာ႔မွာပါ ကေလးရဲ.” ဟု ဆိုကာ ေသာက္လက္စ ဘီယာခြက္ကို လက္စျဖတ္ျပီး သူ ှိတ္တာေကာင္ေလးကို ေခၚလိုက္သည္။ က်သင္႔ေငြရွင္းျပီး ှတ္မွဳန္ ကို နုတ္ဆက္ကာ သူ႔အခန္းေလးသို႔ ျပန္ခဲ႔ေလေတာ႔သည္။ လမ္းတြင္ေတာ႔ ဦးမြန္းေအာင္ဧ။္ ှတ္မွဳန္ သီခ်င္းကို သူေလေလးခြ်န္လာမိခဲ႔ေလေတာ႔သည္။ ဒီလိုနွင္႔ နွစ္ပါတ္ခန္႔အၾကာမွာေတာ႔ သူနွင္႔ ှတ္မွဳန္တို႔ဧ။္ ဆက္ဆဵေရးက အေတာ္ေလး တုိးတက္လာသည္။ တစ္ခါတရဵ လူရွင္းလွ်င္ ှတ္မွဳန္က သူ႔အနားတြင္လာကာ သူမ မိဘအေၾကာင္းေတြ၊ အိမ္အေၾကာင္းေတြ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြ အေၾကာင္းေတြ အစရွိသျဖင္႔စီကာပတ္ကဵုးေျပာျပေနတတ္သည္။ သူကလည္း စကားေျပာေဖာ္ရသျဖင္႔ ှတ္မွဳန္ ေျပာသမွ်ကို မညည္းမညဴ နားေထာင္ေပးျဖစ္သည္။ တစ္ရက္တြင္ေတာ႔ ဘီယာငါးခြက္ ကုန္ျပီ ျဖစ္သျဖင္႔ သူျပန္ရန္ ျပင္ဆင္ေနခိုက္......... “စိတ္ညစ္လိုက္တာ ကိုၾကီးရယ္” “ေဟ....ဘာျဖစ္လို႔လည္းကြ” “ဆုိင္က ကားေလ....ပ်က္ေနလို႔တဲ႔ အဲဒါ ဒီေန႔ လာမၾကိဳနိုင္ဖူးတဲ႔” “အဲေတာ႔ ဘယ္လိုလုပ္မလည္း ” “မသိေတာ႔ဖူး...ဒီမွာကလည္း ကိုးနာရီခြဲမွ ျပန္လို႔ရမွာ...ဆုိင္ကယ္ တကၠစီနဲ႔ျပန္ရေအာင္လည္း အဲဒီအခ်ိန္ၾကီးကို မစီးရဲပါဖူး...အမူးသမားေတြကခပ္မ်ားမ်ားရယ္” ဘီယာဆိုင္တြင္ လုပ္ေနျပီး အမူးသမားကို ေၾကာက္ေသာ ှတ္မွဳန္အျဖစ္ေၾကာင္႔ သူျပဵဳးခ်င္ခ်င္ေတာ႔ ျဖစ္သြားသည္။ “အိမ္က ဘယ္နားမွာမို႔လို႔လည္း” “..........ရပ္ကြက္မွာ” ှတ္မွဳန္ေျပာေသာ ရပ္ကြက္က ျမိဳ.စြန္ဘက္နည္းနည္းက်ျပီး သူ႔အခန္းရွိရာမွ ေရွ.သို႔ အနည္းငယ္ဆက္ေမာင္းလွ်င္ ေရာက္နုိင္ေသာ ေနရာတြင္ျဖစ္သည္။ သူ တစ္ခ်က္စဥ္း စားလိုက္ျပီး .....
“ဒါဆိုလည္း ကုိယ္ျပန္ပို႔ေပးရမလား....လိုက္ရဲတယ္ဆိုရင္ေပါ႔...ကိုယ္လည္း မူးေနတာေနာ္” မခ်ိဳမခ်ဥ္မ်က္နွာေပးျဖင္႔ သူ႔ကို ှတ္မွဳန္ၾကည္႔ျပီး..... “ဟဟ....ဒီေလာက္နဲ႔ေတာ႔ ကိုၾကီးမမူးပါဖူး....ကိုၾကီးကို ှတ္မွဳန္က ေၾကာက္စရာလား....ကိုၾကီးျပန္လိုက္ပို႔ေပးမယ္ဆိုရင္ပိုေကာင္းတာေပါ႔” “ကဲကဲ...ဒါဆိုလည္း ကိုယ္ ဦးေစာနဲ႔ စကားေျပာရင္းေစာင္႔မယ္ဟုတ္ျပီလား....ကိုးနာရီခြဲေနာ္” သူ ေနာက္ထပ္ ဘီယာတစ္ခြက္မွာကာ ဦးေစာ ထိုင္ေနရာ ေကာင္တာသို႔သြားျပီး ဦးေစာနွင္႔ လုပ္ငန္းအေၾကာင္း၊ ဟုိအေၾကာင္းဒီအေၾကာင္းေတြ ေျပာေနမိသည္။ နွစ္ဦးသား ေလေၾကာရွည္မိေနၾကသည္မွာ ှတ္မွဳန္သူ႔ေဘးနားလာရပ္မွပင္ သတိထားမိေတာ႔သည္။ သူ ှတ္မွဳန္ကို လိုက္ပို႔ေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဦးေစာ ကိုပါအသိေပးသလိုေျပာရင္း နွစ္ဦးသား ဆိုင္ကယ္ေပၚတက္ျပီး ထြက္လာခဲ႔ၾကသည္။ လမ္းတြင္ မီးပြိဳင္႔တစ္ခုကို အေရာက္ သူ ဘရိတ္ကို ေတာ႔နင္းလိုက္စဥ္ ှတ္မွဳန္ကိုယ္ေလးက သူ႔ေက်ာျပင္ကို ကပ္ လာျပီး ှတ္မွဳန္ရင္သားေလးမ်ားက သူ႔ေက်ာျပင္ကို ပြတ္တုိက္မိေသာေၾကာင္႔ သူ႔စိတ္မ်ားလွဳပ္ရွားရေသးသည္။ မီးပြိဳင္႔ေက်ာ္ေတာ႔ ှတ္မွဳန္က သူ႔ခါးေလးကို လွမ္းဖက္သည္။ နုတ္မွလည္း ..... “ကိုၾကီးက အေမာင္းသိပ္ၾကမ္းတာပဲ ...ျပဳတ္က်မွာ ေၾကာက္လို႔” ဟုဆိုသည္။ ှတ္မွဳန္ဧ။္ ကိုယ္လဵုးအိအိေလး က သူ႔ေနာက္ေက်ာကို ကပ္ေနသျဖင္႔ မိန္းမနွင္႔ သဵုးလေက်ာ္ေလးလနည္းပါး ေှးကြာေနေသာ သူ႔အတြက္ ရမက္စိတ္မ်ားကို နုိးဆြသလိုျဖစ္ ေနသည္မွာ အထူးေျပာစရာပင္ မလိုေတာ႔ပါေခ်။ ဖြားဘက္ေတာ္ကလည္း ေဘာင္းဘီထဲမွ ေနျပီး တင္းကနဲတင္းကနဲျဖင္႔ အခ်က္ေပးေနေလသည္။ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ က်ပ္က်ပ္ ှတ္လာမိသျဖင္႔ သာေတာ္ေတာ႔သည္။ မဟုတ္ပါက ကိုးဆယ္ဒီဂရီ ေထာင္မတ္ေနေသာ ဖြားဘက္ေတာ္ေၾကာင္႔ သူအေတာ္ေလး ဒုကၡမ်ားမွာ ျမင္ေယာင္မိေသးသည္။ “ဖလြတ္...ဖလြတ္...ဖလြတ္” သူ႔အခန္းေလးရွိရာ လမ္းထိပ္အေရာက္တြင္ေတာ႔ ဆုိင္ကယ္က ထုိးရပ္သြားသည္။ သူ ဆုိင္ကယ္ေပၚမွ ဆင္းျပီး ဆီတိုင္ကီကို မသကၤာသျဖင္႔ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ ဆီျပတ္သြား ျခင္းျဖစ္သည္။ မနက္က ဆီထည္႔ရန္ေမ႔ေလ်ာ႔ေနသည္ကို အခုမွ သတိရမိသည္။ “ကိုၾကီး...ဘာျဖစ္တာလည္း....ဆီကုန္သြားတာလား” “ေအးကြာ...ကိုယ္မနက္က ဆီထည္႔ဖို႔ေမ႔သြားတယ္” “ဟယ္....ဒုကၡပါပဲေနာ္...ဒီနားမွာ ဆီက ဘယ္မွာ ှယ္လို႔ရမလည္း မသိ....” သူခဏမွ်စဥ္းစားလိုက္သည္။ ျပီး..... “ဒီနားမွာေတာ႔ ှယ္လို႔မရဖူးကြ....ှတ္မွဳန္ဒီက ခဏေစာင္႔ကြာ...ကိုယ္႔အိမ္က ဒီလမ္းလယ္ေလာက္တင္ရယ္...အိမ္မွာေတာ႔ ဆီရွိတယ္ကြ” ှတ္မွဳန္က သူ႔မ်က္နွာကို စုိးရြဵ.စြာ တစ္ခ်က္ၾကည္႔ျပီး .....
“ဒီမွာေတာ႔ တစ္ေယာက္တည္း မေနခဲ႔ရဲဖူး ကိုၾကီးရယ္....ှတ္မွဳန္တစ္ေယာက္တည္းေၾကာက္တယ္” “ဟင္...အဲဒါဆို ဘယ္လိုလုပ္မလည္း....” ှတ္မွဳန္က တစ္ခုခုကို ဆဵုးျဖတ္လိုက္သည္႔ သေဘာျဖင္႔ သက္ျပင္းေလးကိုခ်သည္။ ျပီးမွ.... “ှတ္မွဳန္ပါ လိုက္ခဲ႔မယ္...ကိုၾကီးအိမ္လည္း ေရာက္ဖူးတာေပါ႔...ဟုိမွာ ဘယ္သူေတြရွိလည္း” “ကုိယ္က တစ္ေယာက္တည္းေနတာေလ...ေၾသာ္...ဟုိဘက္အိမ္မွာ ကိုယ္႔တပည္႔ေလး မိသားစုေတာ႔ရွိတယ္....” “အုိေက....ဒါဆို သြားစုိ႔” ှတ္မွဳန္စကားအဆဵုးတြင္ေတာ႔ သူ ဆုိင္ကယ္ကို နီးစပ္ရာ လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ေလးတစ္ခုတြင္ အပ္ျပီး ှတ္မွဳန္နွင္႔ အတူ သူ႔အိမ္ေလးဆီသို႔ ေလွ်ာက္လာခဲ႔ၾကေလေတာ႔ သည္။
အိမ္ေရာက္ေတာ႔ ေက်းဇူးရွင္တပည္႔ေက်ာ္ မိသားစုက ဘယ္သေှထိုးေနသည္မသိ။ တဵခါးေသာ႔ခတ္ထားတာ ေတြ႔ရသည္။ ှတ္မွဳန္ကို သူညာေခၚလာသလို ျဖစ္ေနမွာကိုလည္း စိတ္ထဲက စုိးရိမ္မိသြားသည္။ သူ အိမ္တဵခါးကို ေသာ႔ဖြင္႔ျပီး ေရွ.မွ ဦးေဆာင္ှင္သြားလိုက္သည္။ မီးေတြကိုဖြင္႔ျပီးခ်ိန္တြင္ေတာ႔ ှတ္မွဳန္က သူ႔ေနာက္မွ အိမ္ထဲသို႔လုိက္လာတာ ကုိေတြ႔ရသည္။ ှတ္မွဳန္က သူ႔အိမ္ေရွ.ခန္းတြင္ ဟုိဟုိသည္သည္လွည္႔ပါတ္ၾကည္႔ရူေနျပီး..... “ကိုၾကီးက တစ္ေယာက္တည္းေနတာလား” “ဟုတ္တယ္...ညီမေလးရဲ. ဘာျဖစ္လို႔လည္း” သူ႔အေမးကို ှတ္မွဳန္က ေခါင္းေလးသာခါျပသည္။ သူ ဆီပဵုးယူရန္ အတြင္းခန္းထဲသို႔ ှင္လာခဲ႔သည္။ သူ ဆီထည္႔ရန္ ကေတာ႔ ရွာေနစဥ္တြင္ အိ္မ္ေရွ.ခန္းမွ ှတ္မွဳန္ေခၚသဵကို ၾကားရသည္။ “ကိုၾကီး....ကုိၾကီး...သမီး ှင္ခဲ႔လို႔ရမလား....” “ှင္ခဲ႔ေလ ညီမေလး....ဘာျဖစ္လို႔လည္း....” “ဟုိေလ သမီး အေပါ႔သြားခ်င္လို႔” ေအးေအး....ှင္ခဲ႔ေလ” ေရခ်ိဳးခန္းနွင္႔ တြဲထားေသာ အိမ္သာအတြင္း ှတ္မွဳန္ှင္သြားေတာ႔ သူဆီထည္႔ရန္လိုအပ္ေသာ ဆီပဵုးနွင္႔ ကေတာ႔ကို အိမ္ေရွ.သို႔ထုတ္လာခဲ႔သည္။ သူ အိမ္ေရွ.ေရာက္ယဵုပဲ ရွိေသးသည္။ ေနာက္ေဖးခန္းမွ ှတ္မွဳန္ဧ။္ ေအာ္သဵကို ၾကားလိုက္ရသည္။ “ကိုၾကီး...ကိုၾကီးေရ” “ေဟ...ဘာျဖစ္တာလည္းဟ” သူ ေမးရင္းေနာက္ေဖးခန္းသို႔ အေျပးအလႊား ှင္သြားလိုက္သည္။ နဵရဵတြင္ကပ္ေနေသာ ှတ္မွဳန္က သူ႔ကို ေျပးဖက္ျပီး...... “မ်က္နွာၾကက္က ဘာေကာင္လည္း မသိဖူး...သမီးေၾကာက္လို႔” ဟု ဆိုကာ သူ. ကို အတင္းသိုင္းဖက္ထားေလေတာ႔သည္။ အမွန္ေတာ႔ ၾကြက္ျဖစ္ပါလိမ္႔မည္။ တစ္ေလာက ၾကြက္တစ္ေကာင္ေသာင္းက်န္းေနတာကို သူ ျပန္အမွတ္ရလိုက္သည္။ သူ ှတ္မွဳန္ကို ဖြဖြေလး ျပန္သိုင္းဖက္ျပီး...... “ၾကြက္ေနမွာပါ ညီမေလးရယ္...ဘာမွ မဟုတ္ပါဖူး” သူ႔ စကားေၾကာင္႔ ှတ္မွဳန္က သူ႔မ်က္နွာကို ေမာ႔ၾကည္႔ျပီး သူ႔ကို မ်က္ေစာင္းေလးထိုးသည္။ ှတ္မွဳန္ မ်က္ေစာင္းေလးေၾကာင္႔ သူ မခ်င္႔မရဲျဖစ္ျပီး ှတ္မွဳန္မ်က္နွာေလးကို ပင္႔တင္လိုက္သည္။ ှတ္မွဳန္က ေခါင္းေလးကို
သူ႔ရင္ခြင္ထဲတြင္ ှွက္ထားျပီး “ရွက္တယ္” ဟု ဆိုသည္။ သူ ပိုျပီး မခ်င္႔မရဲျဖစ္လာျပီး ှတ္မွဳန္ေခါင္းေလးကို ေမာ႔ေစကာ ှတ္မွဳန္ဧ။္ နုတ္ခမ္းလဵုးလဵုးေလးမ်ားကို ဆတ္ကနဲ စုပ္နမ္းလိုက္သည္။ ပထမေတာ႔ ှတ္မွဳန္ အဵ႔အားသင္႔သလိုျဖစ္သြားျပီး သတိှင္လာခ်ိန္မွေတာ႔ အတင္းရုန္းေလေတာ႔သည္။ သုိ႔ေသာ္ သူကလည္း ှတ္မွဳန္နုတ္ခမ္းလဵုးလဵုးေလးကို တစ္လွည္႔စီ စုပ္နမ္းေပးလိုက္သည္႔ အခါတြင္ေတာ႔ ှတ္မွဳန္ကိုယ္ေလး ျငိမ္က်သြားျပီး တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္တြင္ သူ႔ လက္ေမာင္းကို ဖ်စ္ညွစ္ လာသည္ကို ေတြ႔ရသည္။
သူ အားေနေသာ လက္နွစ္ဘက္ ကလည္း အျငိမ္မေနပဲ ှတ္မွဳန္ဧ။္ တင္ပါးလဵုးလဵုးေလး နွစ္ဘက္ကို စဵုကိုင္ကာ ပြတ္သပ္ေပးေနမိသည္။ နွတ္ခမ္းေလး ကို နမ္းေနရာမွ ှတ္မွဳန္လည္တိုင္ေလး တစ္ေလွ်ာက္ကို နုတ္ခမ္းျဖင္႔ ဖြဖြေလး နမ္းသည္။ ထိုမွ တဆင္႔ လွ်ာျဖင္႔ နားရြက္ကေလးကိုလည္းေကာင္း၊ လည္တုိင္တစ္ေလွ်ာက္ကိုလည္းေကာင္း ယက္ေပးလိုက္သည္။ ှတ္မွဳန္ကိုယ္ေလး တုန္တက္လာျပီး အဖ်ားတက္သလို တဟင္းဟင္းညည္းသဵေလး နုတ္ဖ်ားမွ ထြက္က်လာသည္။ သူ. ဖြားဖက္ေတာ္ကလည္း ေဘာင္း ဘီ ထဲမွာ အေတာ္ကို ေထာင္မတ္ေနျပီျဖစ္သည္။ မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ အေနအထားျဖစ္သျဖင္႔ အရပ္ျမင္႔ေသာ ှတ္မွဳန္ ပစၥည္းေလးက သူ႔ ဖြားဘက္ေတာ္နွင္႔ အဵကိုက္ျဖစ္ကာ သြားေထာက္ထားမိသလိုျဖစ္ေနသည္။ အှတ္အစားမ်ား ခဵေနေသာ္လည္း ေႏြးေထြးေသာ အထိအေတြ႔ေၾကာင္႔ သူေရာ ှတ္မွဳန္ပါ စိတ္မ်ား ပိုမို ထၾကြလာရေလသည္။ သူ အခ်ိန္မဆြဲခ်င္ေတာ႔ သျဖင္႔ ှတ္မွဳန္ကိုယ္ေလးကို သုိင္းဖက္ကာ အိပ္ခန္းအတြင္းသို႔ ဆြဲေခၚသည္။ ှတ္မွဳန္က သူ႔ကုိ ရုန္းေသာ္လည္း အင္အားမပါေသာ ရုန္းကန္မွဳမ်ိဳးျဖစ္ သည္။ သူမ စိတ္ထဲတြင္လည္း ရွက္စိတ္ ႏွင္႔ ရမက္စိတ္ လြန္ဆြဲေနေၾကာင္း ှတ္မွဳန္ဧ။္ မ်က္ှန္းမ်ားမွ သူဘာသာျပန္သိရွိရသည္။ “မလုပ္နဲ႔ ကိုၾကီးရယ္...မေကာင္းပါဖူး” ှတ္မွဳန္ေခါင္းေလးကို ခါကာ သူ႔ကိုျငင္းဆန္သည္။ သုိင္းဖက္ထားေသာ သူ႔လက္မ်ားကို ျဖဳတ္ခ်သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ထိုရုန္းကန္မွဳတြင္ အားအင္မရွိေၾကာင္း သူသိလိုက္ သည္။ သူ လက္မ်ားကို လႊတ္လိုက္ျပီး ှတ္မွဳန္မ်က္နွာေလးကို ေစ႔ေစ႔ၾကည္႔လိုက္သည္။ ှတ္မွဳန္က သူ႔ကို ျဖတ္ကနဲ တစ္ခ်က္ၾကည္႔ျပီး ေခါင္းေလးကို ေအာက္သို႔ျပန္ငဵု႔သြား သည္။ ျဖတ္ကနဲ ၾကည္႔လိုက္ေသာ မ်က္ှန္းတစ္စဵုတြင္ အရာမ်ားစြာကို သူျမင္လိုက္ရသည္။ သူမ ျငင္းဆန္မွဳေၾကာင္႔ သူ စိတ္ဆိုးသြားမည္ကို ေၾကာက္ျခင္း၊ ရွက္ျခင္း၊ သူနွင္႔ အတူေနရန္ ေှခြဲမရျဖစ္ျခင္းတို႔ ျဖစ္သည္။ “ဘာျဖစ္လို႔လည္း...ဟင္” သူ႔ အေမးကို ှတ္မွဳန္က နုတ္မွ မေျဖပဲ ေခါင္းေလးသာ ခါျပသည္။ သူ ှတ္မွဳန္ ပခဵုးေလးကို သုိင္းဖက္ကာ အခန္းတြင္းသို႔ တြဲေခၚလာခဲ႔ေတာ႔သည္။ ဒီတခါတြင္ေတာ႔ ှတ္မွဳန္ ျငင္းဆန္ျခင္း မရွိေတာ႔ပဲ အလိုက္သင္႔ေလးပါလာသည္။ အသင္႔ ရွိေသာ ခုတင္ေပၚတြင္ ှတ္မွဳန္ကို ဆြဲလွဲလိုက္သည္။ အခုအခ်ိန္အထိ ှတ္မွဳန္ မ်က္လဵုးကို မဖြင္႔ ေသးေပ။ ှတ္မွဳန္ကိုယ္ေပၚသုိ႔ သူ႔ ကိုယ္ကိုကိုင္းကာ ှတ္မွဳန္ဧ။္ နုတ္ခမ္းေလးမ်ားကို ခပ္ေျဖးေျဖး သူစုပ္နမ္းသည္။ သူ႔အနမ္းမ်ားကို ှတ္မွဳန္ကလည္း အလိုက္သင္႔ေလး တဵု႔ျပန္လာသည္။ သူ အားေနေသာ လက္တစ္ဘက္ျဖင္႔ ှတ္မွဳန္ှတ္ထားေသာ ရင္ေစ႔အက်ၤ ီေလးကို ၾကယ္သီးျဖဳတ္လိုက္သည္။ ဘရာစီယာ အသားေရာင္ေလးဧ။္ ေအာက္ မွ ေပၚလာေသာ တရုတ္မေလးဧ။္ နုိ႔ေလးမ်ားက မၾကီးမေသးနွင္႔ ခ်စ္စရာေကာင္းလွသည္။ ှင္းလဲ႔ေနေသာ ရင္သားတစ္ှက္ေလာက္ကို သူ နုတ္ခမ္းျဖင္႔ နမ္းလိုက္သည္။ ထုိမွ လွ်ာေလးျဖင္႔ ယက္လိုက္၊ သြားေလးျဖင္႔ မနာေအာင္ကိုက္လိုက္ လုပ္ေနလိုက္သည္။ ှတ္မွဳန္နုတ္မွ
ခပ္တိုးတိုးညည္းသဵေလးမ်ား ထြက္က်လာျပီး သူ႔ေခါင္းကိုလည္း ခပ္ဖိဖိေလး ကိုင္လာသည္ကို သူခဵစားသိလိုက္ရသည္။ သူ အခ်ိန္သိပ္မဆြဲခ်င္ေတာ႔ သျဖင္႔ ှတ္မွဳန္ှတ္ထားေသာ စကပ္ေလးကို လက္တစ္ဘက္ျဖင္႔ ခါးအထိဆြဲမ လုိက္ သည္။ ေဖာင္းအိေနေသာ ှတ္မွဳန္ဧ။္ ပစၥည္းေလးကုိ ပင္တီေလးေပၚမွ သူအုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ ပင္တီအနက္ေရာင္ေလး ေအာက္မွ ှတ္မွဳန္ဧ။္ ပစၥည္းေလးလည္း အရည္မ်ား စိုေနျပီ ျဖစ္ေၾကာင္း သူ သိလိုက္ရသည္။ ပင္တီေလးကို ခြ်တ္မည္ၾကဵေသးသည္...ှတ္မွဳန္က အခြ်တ္မခဵပဲ သူ႔လက္မ်ားကို အတင္းဆုပ္ကိုင္ထားသည္။ သူ ခြ်တ္ရန္ မၾကိဳး စားေတာ႔ပဲ နုိ႔ေလးမ်ားကို နမ္းေနရင္းနွင္႔ပင္ သူ႔ေဘာင္းဘီကို လက္တစ္ဘက္ျဖင္႔ ခြ်တ္ခ်လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ှတ္မွဳန္ဧ။္ ေပါင္နွစ္လဵုးၾကားတြင္ ေနရာယူလိုက္ျပီး သူ႔ ဖြားဘက္ေတာ္ကို ှတ္မွဳန္ဧ။္ ပစၥည္းေလးနွင္႔ ေတ႔မိေအာင္ ၾကိဳးစားလိုက္သည္။ ေတ႔မိျပီ ဆိုသည္နွင္႔ ခါးအားကို သဵုးကာ တစ္ခ်က္တည္း ေဆာင္႔သြင္းလိုက္ေတာ႔သည္။ “အား.....ရွီး....ကိုၾကီး.....ရယ္” အသူတရာ နက္ေသာ ေခ်ာက္ကမ္းပါးတစ္္ခုထဲသို႔ ျပဳတ္က်သြားသူ တစ္ေယာက္ပမာ ှတ္မွဳန္နွတ္မွ ညည္းသဵေလးထြက္က်လာသည္။ အားနွင္႔ ေဆာင္႔ထည္႔လိုက္တာ ေတာင္ သူ႔ဖြားဘက္ေတာ္က အကုန္မှင္နိုင္ပဲ အတြင္းတြင္ တစ္ခုခုက တားဆီးထားသလိုခဵေနသည္။ က်ပ္လိုက္သည္မွာလည္း ဖြားဘက္ေတာ္ တစ္ခုလဵုး ဆြဲညွစ္ထား သလိုပင္.....။ သူ မေနွးမျမန္ေလး အှင္အထြက္ကို လုပ္ေပးေနလိုက္သည္။ အခ်က္နွစ္ဆယ္ေလာက္ အေရာက္တြင္ နည္းနည္းေတာ႔ က်ပ္တည္းမွဳက ေလ်ာ႔သြားသလို ျဖစ္လာသည္။ ှတ္မွဳန္လည္း ခဵစားရသည္ထင္သည္။ သူ႔ အသြင္းအထုတ္အခ်က္မ်ား အတိုင္း နုတ္မွ ခပ္တုိးတိုးေလး ညည္းေနသည္။ မ်က္လဵုးမ်ားကေတာ႔ မွိတ္လွ်က္ပင္။ သူ လက္တစ္ဘက္ျဖင္႔ ှတ္မွဳန္ရင္ေစ႔အက်ၤ ီေလးမွ ၾကယ္သီးမ်ားကို ကုန္စင္ေအာင္ ျဖဳတ္လိုက္သည္။ ထုိ႔ေနာက္ ှတ္မွဳန္ေက်ာေလးေအာက္ လက္ကိုလွ်ိဳကာ ဘရာစီယာ ခ်ိတ္ကေလးကို ထပ္ျဖဳတ္လိုက္သည္။ ဘရာစီယာေလး ကြ်တ္သြားေတာ႔ မၾကီးမေသးျဖင္႔ ျဖဴေဖြးှင္းှါေသာ တရုတ္မ နို႔လဵုးလဵုးေလးေတြက ေပၚလာသည္။ အသားျဖဴလို႔ ထင္သည္။ နုိ႔သီးေခါင္းေလးက ပန္းနုေရာင္ေျပးျပီး အတြင္းသို႔ခ်ိဳင္႔ှင္ေနသည္။ သူ နို႔အဵုကို လက္ျဖင္႔ ဆုပ္နယ္ကာ နို႔သီးေခါင္းေလးကို ပါးစပ္ျဖင္႔ စုပ္ယူလိုက္သည္။ “အား....ရွီး....ကိုၾကီး” ရင္ဘတ္ေလး ေကာ႔တက္လာျပီး ှတ္မွဳန္နုတ္မွ မူသလို အသဵေလးၾကားလိုက္ရသည္။ သူ႔ ဖြားဘက္ေတာ္ကိုလည္း တစ္ခ်က္ျခင္း အှင္အထြက္လုပ္လိုက္၊ နုိ႔သီးေခါင္းေလး ကို လွ်ာျဖင္႔ယက္လိုက္၊ ပါးစပ္ျဖင္႔ စုပ္ယူလိုက္၊ လက္ျဖင္႔ ဆုပ္နယ္ေပးလိုက္ျဖင္႔ သူအလုပ္မ်ားေနသည္။ ှတ္မွဳန္ကလည္း ခါးေလး ေကာ႔လာလိုက္၊ သူ႔ လက္ကို အတင္း ဆုပ္ကိုင္လိုက္ျဖင္႔ နွစ္ဦးသား ကာမေရယ်ာဥ္ေၾကာတြင္ ေမ်ာခ်င္တုိင္းေမ်ာေနေလေတာ႔သည္။ ခဏေလာက္ၾကာေတာ႔ သူ ခါးအားကို သဵုးကာ ှတ္မွဳန္ပစၥည္းေလးထဲသို႔ သူ႔ဖြားဘက္ေတာ္ကို ေဆာင္႔ထည္႔လိုက္ေတာ႔သည္။ “အ....အ.....”ဟူေသာ အသဵေလးနွင္႔ အတူ ှတ္မွဳန္နုတ္ခမ္းေလး ှုိင္းသြားသည္။ မ်က္လဵုးေလးမ်ားလည္း ေမွးစင္း သြားျပီး အဵေလးကို ၾကိတ္ခါ နာက်င္ျခင္းကို က်ိတ္မွိတ္ခဵေနပဵုရသည္။ သူ ရပ္လိုက္ျပီး ှတ္မွဳန္ဧ။္ နားနားကပ္ကာ.... “နာလို႔လားဟင္....” “နာတာေပါ႔လို႔...”
“ဒါဆို မလုပ္ေတာ႔ဖူးေလ” “သေဘာပဲ...မသိဖူး” မသိဖူး ဟုသာ ဆုိေသာ္လည္း နာက်င္ျခင္းေနာက္ကြယ္တြင္ ရရွိမည္႔ အရသာမ်ားကို ှတ္မွဳန္ေစာင္႔ေမွ်ာ္ေနေၾကာင္းကို သူ႔ ဖြားဘက္ေတာ္ကို ဆြဲဆြဲညွစ္လိုက္ေသာ ှတ္မွဳန္ ပစၥည္းေလးေၾကာင္႔ သူသိလိုက္ရသည္။ သူ႔ ဖြားဘက္ေတာ္ကို အဆဵုးအထိ ဆြဲထုတ္လိုက္ျပီး ခဏေလာက္ေတ႔ထားလိုက္သည္။ ှတ္မွဳန္မ်က္လဵုးေလး ပြင္႔လာျပီး နုတ္ခမ္း ေလးကို ှုိင္းကာ သူ႔ကိုၾကည္႔သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္မွ သူ႔ ဖြားဘက္ေတာ္ကို ှတ္မွဳန္ပစၥည္းေလး ထဲသို႔ တဆဵုးျပန္ထည္႔လိုက္သည္။ ှတ္မွဳန္ခါးေလး ေကာ႔တက္သြားျပီး သူ႔ လက္ေမာင္းကို ဆြဲဆိတ္သည္။ “သိပ္ဆိုးတာပဲကြာ.....” ှတ္မွဳန္က ခပ္တုိးတုိးေလး ညည္းသည္။ သူ ဘာမွ မေျပာပဲ ှတ္မွဳန္မ်က္နွာေလးကို ေစ႔ေစ႔ၾကည္႔ကာ အှင္အထြက္ကို တစ္ခ်က္ျခင္းလုပ္သည္။ ှတ္မွဳန္ကေတာ႔ ရွက္လို႔ ထင္သည္။ မ်က္လဵုးေလးမ်ားကို မွိတ္ထားျပီး နုတ္ခမ္းေလးကို ခပ္ဟဟေလး လုပ္ကာညည္းသည္။ ၾကာေတာ႔ ှတ္မွဳန္လည္း မခဵနုိင္ေတာ႔ဖူးထင္သည္။ သူ႔ေဆာင္႔ခ်က္မ်ား အတုိင္း ေအာက္မွ တင္ပါးေလးကို မသိမသာေလး ပင္႔ပင္႔ေပးလာသည္။ သူက ေဆာင္႔လိုက္ ၊ ှတ္မွဳန္က တင္ပါးေလး ပင္႔တင္ေပးလိုက္နွင္႔ သူတို႔ဧ။္ အခ်စ္ခရီးက သြက္ လက္လွ်က္ရွိသည္။ ှတ္မွဳန္သည္ တရုတ္မေလးျဖစ္ေသာေၾကာင္႔လားေတာ႔ မသိေပ.... ။ ှတ္မွဳန္ပစၥည္းေလးမွ ထြက္ေသာ အရည္မ်ားက သူမပစၥည္းေလးတြင္သာ မက သူ႔အိပ္ရာခင္း တစ္ခုလဵုးတြင္ပါ ရႊဲရႊဲစိုလွ်က္ရွိသည္။ အရည္မ်ားစိုရႊဲလာေသာေၾကာင္႔ အှင္အထြက္လမ္းေၾကာင္းက ပိုေခ်ာေမြ႔လာသျဖင္႔ နွစ္ဦးစလဵုး သက္ေတာင္႔သက္သာ ျဖင္႔ အရသာ ခဵေနမိၾကေလသည္။ ခဏေနေတာ႔ သူ႔ေဆာင္႔ခ်က္ကို အနည္းငယ္ ပိုျမန္ေပးလိုက္သည္။ သူ႔ကို ဆုပ္ကိုင္ထားေသာ ှတ္မွဳန္လက္ေလးမ်ားက ပိုတင္းလာျပီး “အား....ကိုၾကီးရယ္....အင္း......ေကာင္းတယ္.....အဲလို....ေကာင္းတယ္” ဟူေသာ အသဵမ်ား နုတ္မွ ထြက္က်လာသည္။ သူလည္း မေနသာေတာ႔ပဲ ပိုမိုသြက္လက္ ေသာ ေဆာင္႔ခ်က္မ်ားျဖင္႔ ေဆာင္႔ေတာ႔သည္။ သူ႔ေဆာင္႔ခ်က္မ်ား ပိုျပင္းလာေလ၊ ှတ္မွဳန္ခါးေလး က ပိုေကာ႔လာေလျဖင္႔ ပြဲက မထင္မွတ္ပဲ အေတာ္ကို ၾကမ္းလာေတာ႔ သည္။ သူ အဆဵုးထိထုတ္ျပီး အဆဵုးထိ ျပန္ေဆာင္႔သည္႔ အခ်က္တြင္ေတာ႔ ှတ္မွဳန္ေခ်ေထာက္ေလး နွစ္ဘက္က သူ႔ခါးကို ခ်ိတ္ထားျပီး သူ႔ဖြားဘက္ေတာ္ကို ကြ်တ္ထြက္မ သြားေအာင္ သူမ ခါးကို ှတ္မွဳန္ေကာ႔ေကာ႔တင္သည္။ သူလည္း ဘယ္လိုမွ ထိမ္းမထားနိုင္ေတာ႔ပဲ ှတ္မွဳန္ပစၥည္းေလးထဲသို႔ အရည္မ်ားကို ပန္းထုတ္လိုက္မိေလသည္။ “အား.....အ.....အ” ဟူေသာ အသဵနွင္႔အတူ ှတ္မွဳန္ခါးေလး ခုတင္ေပၚသို႔ျပန္က်သြားသည္။ သူလည္း ှတ္မွဳန္ကိုယ္ေလးေပၚတြင္ ေမွာက္ကာ ခဏျငိမ္ေနလိုက္သည္။ နွစ္ဦးသား ျငိမ္ေနၾကေသာ္လည္း ှတ္မွဳန္ပစၥည္းေလးမွ အတြင္းသားနဵရဵမ်ားက သူ႔ဖြားဘက္ေတာ္ကို တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ဆြဲညွစ္လိုက္တာကို သူခဵစားသိိရွိေနရသည္။ “ထဦး ကိုၾကီးရာ” ှတ္မွဳန္ စကားေၾကာင္႔ သူ ှတ္မွဳန္ေပၚေမွာက္ေနရာမွ ေဘးသို႔ ဆင္းလိုက္သည္။ ှတ္မွဳန္က မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ အေနအထားျဖင္႔ သူ႔ကို သိုင္းဖက္ကာ သူ႔နဖူး၊ ပါး နွင္႔ နုတ္
ခမ္းတုိ႔ကို တဇတ္ဇတ္နမ္းသည္။ နုတ္မွလည္း.... “ခ်စ္တယ္...ကိုၾကီးရယ္....ကိုၾကီးကို သိပ္ခ်စ္တာပဲသိလား” ထို႔ေနာက္ သူ႔မ်က္နွာကို ေစ႔ေစ႔ၾကည္႔ကာ ..... “ကိုၾကီးေရာ...သမီးကိုခ်စ္ရဲ.လား...ဟင္” ခ်စ္စရာေကာင္းေသာ တရုတ္မေခ်ာေခ်ာေလးကို သူ အေသအခ်ာၾကည္႔မိသည္။ သူ႔စိတ္ထဲမွလည္း သူ ှတ္မွဳန္ကို ခ်စ္လား၊ မခ်စ္ဖူးလား ဆိုသည္ကို အေတာ္ေလးေတြးေန မိသည္။ ဆႏၵရမက္စိတ္ေၾကာင္႔သာ ဒီလို အေျခအေနထိ ေရာက္လာၾကေသာ္လည္း သူ႔စိတ္ထဲတြင္ ှတ္မွဳန္ကို ညီမေလးတစ္ေယာက္ထက္ ပိုခ်စ္လို႔မရတာေတာ႔ အမွန္ပင္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ မတင္မက်ျဖစ္ေသာ စကားကို သူဆိုသည္။ “ဒီ အေျခအေနထိေတာင္ ေရာက္ျပီးမွကြယ္” ှတ္မွဳန္ကေတာ႔ သူ႔ရင္ခြင္ထဲတြင္ သူမေခါင္းေလးကို တုိးှင္လွ်က္.......။
ေနာက္တစ္ေန႔ မနက္ေစာေစာမွာေတာ႔ သူ႔ဟန္းဖုန္းက သူမနိုးခင္ပင္ အသဵျမည္လာသည္။ သူကိုင္လိုက္ေတာ႔ .... “ဟဲလို...ကိုၾကီးလား” ၾကားလိုက္ရသည္က ှတ္မွဳန္အသဵျဖစ္သည္။ သူ ှတ္မွဳန္ကို ဖုန္းနဵပါတ္လည္း ေပးမထားမိသျဖင္႔ အနည္းငယ္ေတာ႔ အဵ႔အားသင္႔သြားသည္။ “ကုိယ္႔ဖုန္းနဵပါတ္ကို ဘယ္လိုသိလည္း ှတ္မွဳန္” “ဒီလိုပဲေပါ႔ ကိုၾကီးရာ သိခ်င္ေတာ႔လည္း စဵုစမ္းရတာေပါ႔ ကိုၾကီးလို ဒီျမိဳ.မွာ လူသိမ်ားတဲ႔ သူတစ္ေယာက္ဖုန္းနဵပါတ္စဵုစမ္းရတာ ဘာမွ မခက္ပါဖူး” “ေျပာေလ....ကုိယ္ ဘာလုပ္ေပးရမလည္း.....အခု ှတ္မွဳန္ဘယ္မွာလည္း....” “သမီးတို႔ လမ္းထိပ္က ဖုန္းဆိုင္က ဆက္ေနတာ....ဒီေန႔ အလုပ္နားတယ္ေလ...ကိုၾကီးလည္း ရဵုးပိတ္တယ္မဟုတ္လား...အဲဒါ ေလွ်ာက္လည္ၾကမယ္ေလ ...ေနာ္...ကိုၾကီး” ှတ္မွဳန္ေျပာမွ ဒီေန႔ ရဵုးပိတ္ရက္ ဆိုတာ သူသတိထားမိသည္။ ှတ္မွဳန္အသဵေလးကို နားေထာင္ရင္းျဖင္႔ တရုတ္မေခ်ာေခ်ာေလး မ်က္နွာက မ်က္စိထဲ ှင္ေရာက္လာျပန္သည္။ ပထမေတာ႔ ျငင္းလိုက္မည္စိတ္ကူးလိုက္ေသးသည္။ သူ႔ အေပၚ ှတ္မွဳန္သဵေယာဇဥ္ ထပ္တြယ္ျငိလာမွာကို သူမလိုလားပါေခ်။ “ကုိၾကီး...ေျပာေနတယ္ေလ...ၾကားေရာၾကားရဲ.လား...” “ေၾသာ္...အင္း...အင္း” “သမီး တို႔ လမ္းထိပ္က ေစာင္႔ေနမယ္....အခုလာေခၚ ...ဒါပဲေနာ္” ေျပာျပီး ဖုန္းကို ဂြပ္ကနဲ ှတ္မွဳန္ခ်သြားသည္။ သူ ျပန္ေျပာဖို႔ပင္ အခ်ိန္မရလိုက္။ ေနာက္ျဖစ္သမွ် ေနာက္မွ သာ ရွင္းေတာ႔မည္။ ေလာေလာဆယ္ေတာ႔ ှတ္မွဳန္ ဆီ သြားရန္ သူေရမိုးခ်ိဳးဖို႔ ထျပီး ျပင္ဆင္ေတာ႔သည္။
ှတ္မွဳန္တို႔ လမ္းထိပ္ကိုေရာက္ေတာ႔ သူ ဆုိင္ကယ္ကို ရပ္ျပီး ဟုိဟုိသည္သည္ ရွာမိသည္။ ခဏေလာက္ ၾကာေတာ႔ သူ႔မ်က္ေစာင္းထိုးေလာက္ တြင္ရွိေသာ စတိုးဆိုင္တစ္ခု မွ ှတ္မွဳန္ထြက္လာသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ှတ္မွဳန္ကို ၾကည္႔ျပီး
သူမ်က္လဵုးျပဴးသြားမိသည္။ မျပဴးခဵနိုင္ရိုးလား....။ ဆဵပင္ကို ေဘးနွစ္ဘက္ခြဲျပီး ဖဲၾကိဳး အစိမ္းေရာင္မ်ားျဖင္႔ စည္း ေႏွာင္ထားသည္။ ှတ္ထားသည္႔ အက်ၤ ီက အေမတို႔ေခတ္က ှတ္ေလ႔ရွိေသာ မွန္နိုင္လြန္အစိမ္းေရာင္လက္စက နွင္႔။ ေအာက္တြင္ေတာ႔ ခ်ိတ္ထမီ အစိမ္းေရာင္နွင္႔ ပဵုေတာ္ဖိနပ္ အျမင္႔နွင္႔။ သူ႔ေရွ.ေရာက္ေတာ႔ ှတ္မွဳန္က သူ႔ကို ခပ္က်ဲက်ဲေလး ရယ္ျပသည္။ “ဒါက ဘယ္လိုျဖစ္လာရတာလည္း....” “ဟီး...ကိုၾကီးက လူၾကီးဆိုေတာ႔ ကိုၾကီးနဲ႔ သြားရင္ ကလက္တက္တက္ ှတ္ရင္ ကိုၾကီး မၾကိဳက္မွာ စုိးလို႔ လူၾကီးလို ှတ္လာတာေလ....ဒါေတာင္ အေမမသိေအာင္ အေမ႔ ဟာေတြ ခုိးှတ္လာတာ” သူ ှတ္မွဳန္ကို ၾကည္႔ျပီး သက္ျပင္းတစ္ခ်က္သာ ခ်နုိင္ေတာ႔သည္။ ေျပာျပီး ှတ္မွဳန္က သူ႔ဆိုင္ကယ္ေနာက္ သုိ႔ ေစြ႔ကနဲ တက္သည္။ “ကဲ....ေျပာ ဘယ္သြားမလည္း....” “မေျပာတတ္ဖူးေလ...ကုိၾကီး သေဘာပဲ” “ဟာ...ကုိယ္လည္း ဘယ္မွမွ မသြားတတ္တာ....” “အာ...ကိုၾကီး သေဘာပါလို႔ ဆိုေနကြာ....ကုိၾကီး ဘယ္ေခၚေခၚလိုက္မယ္ကြာ” တည္းခုိခန္းေခၚသြားရ မေကာင္းရွိေတာ႔ မည္ဟု သူစိတ္ထဲက ေတြးျပီး ျပဵဳးလိုက္မိေသးသည္။ “ကဲ....ဒါဆိုလည္း တဵတားထိပ္က ဆုိင္မွာ အေအးေလးဘာေလး သြားေသာက္ၾကမယ္ ဟုတ္ျပီလား” “အင္း...ေကာင္းတယ္” ှတ္မွဳန္စကား အဆဵုးတြင္ သူ ဆိုင္ကယ္ကို တဵတားဘက္ဆီသို႔ ဦးတည္ လိုက္ေလေတာ႔သည္။
အေအးဆိုင္ ဟုသာ ဆိုေသာ္လည္း အမွန္က ဘီယာ၊ ယမကာသာ မက စားစရာေသာက္စရာပါ ေရာင္းခ်ေသာ “ျမန္မာ႔သား” ဆိုသည္႔ ဆိုင္တြင္ သူတို႔ နွစ္ေယာက္ထိုင္ျဖစ္ၾက သည္။ “ှတ္မွဳန္ ဘာစားမလည္း ....ဘာေသာက္မလည္း” “ဘာမွေတာ႔ မစားခ်င္ေတာ႔ဘူး....အေအးပဲေသာက္မယ္ေလ...ကိုၾကီးမွာေပး...” “မဟုတ္ဖူးေလ...ှတ္မွဳန္ေသာက္ခ်င္တာ မွာေလ” သူ႔စကားေၾကာင္႔ ှတ္မွဳန္ေခါင္းေလးကို ငဵု႔သည္။ မ်က္လႊာေလးကို ခ်ျပီး...... “ဒီလို ဆိုင္မ်ိဳး သမီးမွ တစ္ခါမွ မထိုင္ဖူးတာ...မမွာတတ္လို႔ပါ” သေဘာရိုးျဖင္႔ ေျပာေသာ ှတ္မွဳန္ကို ၾကည္႔ျပီး သူသနားသြားမိသည္။ ှတ္မွဳန္ေသာက္ရန္ အဆင္ေျပမယ္ ဟု ထင္ရေသာ မစ္ရွိတ္တစ္ခြက္ မွာေပးလိုက္သည္။ သူ႔ အတြက္ လည္း ကုဒ္ တစ္ဗူး မွာလိုက္သည္။ အေအးမွာေနေသာ သူ႔ကိုၾကည္႔ျပီး ှတ္မွဳန္က.... “ကုိၾကီး ဘီယာ မေသာက္ေတာ႔ဖူးလား....” “အာ...ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ၾကီးကို....” သူ႔စကားေၾကာင္႔ ှတ္မွဳန္ လွ်ာေလး တစ္လစ္ထုတ္ျပီး သူ႔ကို ၾကည္႔သည္။ ထိုစဥ္ စားပြဲထိုးေလးက အေအးမ်ားလာခ်သျဖင္႔ စကားစခဏျပတ္သြားၾကသည္။ ခဏေလာက္ ေနေတာ႔ ှတ္မွဳန္က သူမအလုပ္ထဲက အေၾကာင္းမ်ား၊ သူမတို႔ အိမ္အေၾကာင္းမ်ား၊ ရပ္ကြက္ထဲမွ အေၾကာင္းမ်ားကို
အသဵေလး စာစာျဖင္႔ မေမာနိုင္ မပန္းနိုင္ ေျပာေနေလ ေတာ႔သည္။ စကားေျပာလွ်င္ မ်က္လဵုးေလးကို ပင္႔ပင္႔ ျပီး ေျပာတတ္ေသာ ှတ္မွဳန္ မ်က္နွာေလးကို ၾကည္႔ျပီး သူ႔စိတ္မ်ား မခ်င္႔မရဲျဖစ္လာေလသည္။ သူ စားပြဲေပၚတင္ထား ေသာ ှတ္မွဳန္ လက္ နုနုေဖာင္းေဖာင္းေလးကို မသိမသာေလး ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ ှတ္မွဳန္က ေျပာလက္စ စကားကို ရပ္ကာ သူ႔လက္ကို ျပန္လည္ဆုပ္ကိုင္လာသည္။ သူ႔ ကို ရႊန္းရႊန္းစားစားစုိက္ၾကည္႔ေနေသာ ှတ္မွဳန္ မ်က္ှန္းမ်ားကို သူရင္မဆိုင္ရဲပါ။ “ကိုၾကီး.....” ေခၚသဵေၾကာင္႔ သူ ှတ္မွဳန္ကို ၾကည္႔လိုက္မိသည္။ “ကိုၾကီး ဘာျဖစ္ေနလည္း ှတ္မွဳန္သိတယ္ေနာ္” “ဘာျဖစ္လို႔လည္း ှတ္မွဳန္ရဲ.” “သမီးနဲ႔ အခုလို ထုိင္ေနတာကို ကိုၾကီး အသိေတြ ေတြ႔သြားမွာကို စုိးရိမ္ေနတာ မဟုတ္လား” “ဟာကြာ...မဟုတ္တာ...ကုိယ္က ဘာလို႔ စုိရိမ္ရမွာလည္း” “ေၾသာ္...သမီးက ဘီယာဆိုင္မွာ ဘီယာငွဲ႔တဲ႔ေကာင္မေလးေလ...ကုိၾကီးက အရာရွိေလ...ေတာ္ၾကာ သမီးေၾကာင္႔ ကိုၾကီး သိကၡာက်မလားလို႔ပါ” “မဟုတ္တာကြာ...အဲဒါေတြ ေခါင္းထဲမထည္႔လို႔ ှတ္မွဳန္နဲ႔ အခုလို ထုိင္ေနတာေပါ႔” “ေနာက္ကို နွစ္ေယာက္တည္းေတြ႔လို႔ရမယ္႔ေနရာ မွာပဲ ေတြ႔ၾကတာေပါ႔ ကိုၾကီးရယ္...ေနာ္...သမီးေၾကာင္႔ ကိုၾကီး သိကၡာမက်ေစျခင္ဖူး” “ကဲ...ှတ္မွဳန္သေဘာ....” နွစ္ဦးသားခဏတာမွ် အေတြးကိုယ္စီျဖင္႔ ျငိမ္သက္သြားၾကသည္။ ခဏၾကာမွ..... “ကိုၾကီး အခ်ိန္ရရဲ.လား....” “ရပါတယ္ကြ” “သမီး ဒီေန႔ တစ္ေန႔လဵုးအားတယ္...ကိုၾကီးနဲ႔ ေအးေအးေဆးေဆး အတူရွိေနခ်င္လိုက္တာ.....” ှတ္မွဳန္ မ်က္နွာေလးကို သူေစ႔ေစ႔ၾကည္႔လိုက္သည္။ နုတ္ခမ္းေလးမ်ားက တစ္ခုခုကို ေတာင္႔တေနသလိုပင္......။ သူ ဆဵုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခု ကို ခဏအတြင္းခ်လိုက္သည္။ ျပီး စားပြဲထိုးေကာင္ေလးကို ပိုက္ဆဵရွင္းရန္လွမ္းေခၚလိုက္သည္။ ပိုက္ဆဵရွင္းျပီး သူ ထရန္ျပင္သည္။ “ကဲ.....ှတ္မွဳန္....လာ....ထ သြားၾကရေအာင္” သူ႔ကို ှတ္မွဳန္ မ်က္လဵုး အှိုင္းသားေလးျဖင္႔ၾကည္႔ျပီး.... “ဘယ္သြားမလို႔လည္း ကိုၾကီး” ှတ္မွဳန္ အေမးကို သူမေျဖပဲ ှတ္မွဳန္လက္ကိုဆြဲကာ ဆိုင္ထဲမွ ထြက္လာခဲ႔သည္။ ထို႔ေနာက္ ှတ္မွဳန္ကို ဆုိင္ကယ္ေပၚတင္ျပီး ျမိဳ.ျပင္ဘက္ဆီသို႔ ထြက္ခဲ႔ေလေတာ႔သည္။
ဆားငဵရည္ ဆိုသည္မွာ ေသာက္ေလေသာက္ေလ ငတ္မေျပ ဆိုေသာစကားမွာ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။ ယခုလည္း သူတို႔နွစ္ဦးသား ငတ္မေျပေသာ ဆားငဵရည္ကို ထပ္မဵေသာက္သဵုး ရန္ ဦးတည္ေနမိၾကျပန္သည္။ သူ႔ ဆိုင္ကယ္ေလးကို ဦးတည္မိလိုက္သည္က ျမိဳ.ျပင္ဘက္ရွိ “သစၥာတည္” ဟူေသာ အခ်ိန္ပိုင္းတည္းခိုခန္း
တစ္ခုသို႔ပင္....။ သြားေလ႔သြားထမရွိေသာ သူ႔အတြက္ ှတ္မွဳန္နွင္႔ အတူ ေနရန္ေနရာရွာရသည္မွာ အေတာ္ေလး ကသီလင္တ ရွိလွသည္။ လမ္းတြင္ ဆိုင္ကယ္ကို ရပ္ျပီး ျမိဳ.ထဲမွ သူ႔မိတ္ေဆြ “ငမ်ိဳး” ဆိုေသာလူကို ဖုန္းဆက္ေမးမွ ေနရာအတိ အက် ကို သိေတာ႔သည္။ ျမိဳ.အထြက္ ရာဘာေတာစပ္တြင္ တည္ရွိေသာ တည္းခိုခန္းေလးက သပ္သပ္ရပ္ရပ္ရွိလွသည္။ ှန္းထဲ ဆိုင္ကယ္ကို ခ်ိဳးှင္လိုက္ေတာ႔ သီးသန္႔ ဘန္ဂ လို ပဵုစဵမ်ိဳး အေဆာင္ေလး ငါးလဵုးခန္႔ေဆာက္ထားသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ဆုိင္ကယ္ကို ရီဆက္ရွင္ရွိရာ အေဆာက္အဦးဧ။္ ေပၚတီကို ေအာက္သုိ႔ ထိုးှင္လိုက္သည္ ဆုိသည္နွင္႔ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ေျပးထြက္လာျပီး ....“အခန္းယူမလို႔လား..အစ္ကို” ဟုေမးသည္။ သူ ေခါင္းကိုျငိမ္႔ျပလိုက္ေတာ႔ ေကာင္ေလးက “ဒီမွာ ခဏေစာင္႔...အစ္ကို” ဟု ဆိုကာ ရီဆက္ရွင္မွ မန္ေနဂ်ာထဵမွ ေသာ႔တြဲေလးကို ကိုင္လာသည္။ ျပီး....“ဿ၀နာရီ တစ္ဆက္ရွင္ကို တစ္ေသာင္းက်မယ္ အစ္ကို...ဆုိင္ကယ္ေသာ႔ က်ေနာ႔ကို ေပးထား.... က်ေနာ္သိမ္းထားေပးမယ္” ဟု ဆိုသည္။ သူတို႔ နွစ္ဦး ေကာင္ေလး ေခၚေဆာင္ရာ အေဆာင္ေလးသို႔ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ လိုက္လာခဲ႔ၾကသည္။ ှတ္မွဳန္ ကေတာ႔ ရွက္ရွာ သည္ထင္သည္။ သူ႔လက္ေမာင္းကို မွီတြဲကာ ေခါင္းေလးကိုငဵု႔ျပီး လိုက္လာရွာသည္။ အခန္းတဵခါးကို ဖြင္႔ေပးျပီး ေကာင္ေလးက သူ႔ကို ေသာ႔တြဲကို လွမ္းေပးသည္။ နုတ္မွ လည္း ....“ အစ္ကို လိုတာ ရွိရင္ ဖုန္းနဲ႔လွမ္းမွာလုိက္ ....အစ္ကို...အထဲမွာ အားလဵုးေတာ႔ ျပည္႔စဵုေအာင္စီစဥ္ထားပါတယ္” ဟု ဆိုသည္။ သူ ေကာင္ေလးကို ေခါင္းျငိမ္႔ျပ လိုက္ေတာ႔ ေကာင္ေလးက မသြားေသးပဲ သူ႔ကို ျပဵဳးျပီးၾကည္႔ေနသည္။ ထိုအခါက်မွ သူသေဘာေပါက္သြားျပီး တစ္ေထာင္တန္တစ္ရြက္ ကို ထုတ္ကာ ေကာင္ေလးလက္ထဲ ထည္႔ေပးလိုက္သည္။ ေကာင္ေလးက ေခါင္းေလးကို ညႊတ္ကာ “ေက်းဇူး...အစ္ကို” ဟု ဆိုကာ အေျပးေလး လွည္႔ထြက္သြားေတာ႔သည္။ သူအခန္းတဵခါးကို ပိတ္ျပီး အခန္း ထဲသုိ႔ ှင္လာေတာ႔ ှတ္မွဳန္က ခုတင္ေပၚတြင္ က်ဵဳ.က်ဵဳ.ေလး ထိုင္ေနသည္။ သူ႔ကို မ်က္လႊာေလး တစ္ခ်က္ပင္႔ၾကည္႔ျပီး မ်က္နွာေလး ေအာက္ငဵု႔ထားသည္။ သူ ှတ္မွဳန္ေရွ. တြင္ ရပ္လိုက္ျပီး ှတ္မွဳန္ ပခုဵုးေလးနွစ္ဘက္ကို ကိုင္လုိက္သည္။ ျပီးေတာ႔ ှတ္မွဳန္နဖူးေလးကို ဖြဖြေလး နမ္းလိုက္သည္။ နုတ္မွလည္း...... “အခု နမ္းတာ ှတ္မွဳန္ကို ဘာစိတ္မွ မပါပဲ ျဖဴျဖဴစင္စင္ေလး နမ္းတာသိလား” ှတ္မွဳန္ သူ႔မ်က္နွာကို ရႊန္းရႊန္းစားစားေမာ႔ၾကည္႔သည္။ နုတ္မွ ..... “ကိုၾကီးရယ္.....” ဟု ဆိုကာ သူ႔ရင္ခြင္ထဲတြင္ ပါးေလးအပ္ထားေတာ႔သည္။ သူလည္း ှတ္မွဳန္ ကုိယ္လဵုးေလးကို ဖြဖြေလး သိုင္းဖက္ထားလိုက္မိသည္။ ေႏြးေထြးေသာ ှတ္မွဳန္ ကိုယ္လဵုးေလးကို သူ႔လက္မ်ားျဖင္႔ ဟုိဟုိသည္သည္ ပြတ္သပ္ေပးေနမိသည္။
ကုိၾကီး ရင္ခြင္ထဲတြင္ မွီတြယ္ေနရေသာ ခဏတာအခ်ိန္ေလးသည္ ှတ္မွဳန္ဘှတြင္ စိတ္ခ်မ္းသာမွဳ အရွိဆဵုးအခ်ိန္ေလး ဆိုလွ်င္ မွားမည္မထင္ပါ။ ကုိၾကီး ရင္ခြင္ထဲတြင္ ေခါင္း ေလး မွီရင္း ကုိၾကီးနွင္႔ မခြဲခြာရပါေစနွင္႔ ဟု ှတ္မွဳန္ တိတ္တိတ္ေလး က်ိတ္ဆုေတာင္းေနမိသည္။ တခ်ိန္ခ်ိန္တြင္ ခြဲရမည္ဆိုေသာ အသိကလည္း ရင္ထဲတြင္ ဆူးတစ္ေခ်ာင္းလို တုိးှင္ေနသည္မို႔ မ်က္ှန္းမွ မ်က္ရည္မ်ားက အလုိလိုစီးက်လာၾကသည္။ “ဘာျဖစ္လို႔ ငိုေနတာလည္း ကေလးရဲ.” ှတ္မွဳန္ေမးေစ႔ေလးကို ပင္႔တင္ျပီး ကိုၾကီးက ေမးသည္။ “ဟင္႔အင္း....ဘာမွမျဖစ္ပါဖူး ကိုၾကီးရယ္....ှတ္မွဳန္ပူတယ္ကြာ....ေရသြားခ်ိဳးလိုက္ဦးမယ္ေနာ္”
ေျပာရင္းျဖင္႔ ှတ္မွဳန္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲသုိ႔ အေျပးေလး ေျပးှင္လိုက္သည္။ ကုိၾကီးက .....“မၾကာေစနဲ႔ေနာ္” ဟု လွမ္းေျပာသည္ကို လွ်ာေလး ထုတ္ျပီး ှတ္မွဳန္ ျပဵဳးျပလုိက္ သည္။ေရခ်ိဳးခန္းထဲတြင္ အှတ္မ်ားကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းခြ်တ္ခ်လိုက္ျပီး မွန္ထဲတြင္ ှတ္မွဳန္ကိုယ္လဵုးေလးကို တပါတ္လွည္႔ၾကည္႔မိသည္။ ှတ္မွဳန္ ရင္သားေလးမ်ားက အရင္ ထက္ ပိုျပီးထြားလာသလိုလိုပင္...။ မထြားပဲခဵနိုင္မလား....ဟုိတေန႔က ကိုၾကီး ဆုပ္နယ္ခဲ႔သည္မွာ အိမ္ျပန္ေရာက္သည္အထိ နာက်င္သလိုလုိ ခဵစားခဲ႔ရသည္မဟုတ္ပါလား။ ေတြးရင္းျဖင္႔ ှတ္မွဳန္ ဟာေလး အတြင္းမွ ယားယဵသလိုလို ၊ တခုခုကို ေတာင္႔တသလိုလုိျဖစ္လာသည္။ ှတ္မွဳန္ဟာေလးကို လမ္းျဖင္႔ စမ္းၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ အရည္ေတြရႊဲ ေနတာကို အဵ.အားသင္႔ဖြယ္ေတြ႔ရသည္။ ဒီဟာေလးထဲကို တေန႔က ကိုၾကီးဟာၾကီးထိုးသြင္းစဥ္က အရသာကို ျပန္လည္တမ္းတမိျပန္သည္။ အခုေရာ....အခုလည္း ဒီလိုပဲ လုပ္မွာေပါ႔။ စိတ္ကူးထဲတြင္ တေန႔က ခဵစားရေသာ ခဵစားမွဳမ်ိဳးကို ျပန္လည္ခဵစားခ်င္ေသာ ဆႏၵကထိန္းမရနိုင္ေတာ႔။ ှတ္မွဳန္ ေရကိုအျမန္ခ်ိဳးလိုက္သည္။ ျပီးေတာ႔ တဘက္ ေလးကို ကိုယ္တြင္ ပါတ္ျပီးေရခ်ိဳးခန္းအျပင္ဘက္သို႔ထြက္လာခဲ႔သည္။ ကုိၾကီးက ခုတင္ေပၚတြင္ လွဲျပီး ေဆးလိပ္ေသာက္ေနတာကိုေတြ႔ရသည္။ ှတ္မွဳန္ထြက္လာတာကို ျမင္ေတာ႔
 ေသာက္လက္စေဆးလိပ္ကို ျပာခြက္ထဲသို႔ထိုးေခ်လိုက္ျပီး ထိုင္လိုက္သည္။ ကုိၾကီးနားကို ှတ္မွဳန္ေရာက္ေတာ႔ မတ္တတ္ေလးရပ္ေနေသာ ှတ္မွဳန္ကို ကိုၾကီးက ခုတင္ေပၚတြင္ ထိုင္လွ်က္အေနအထားျဖင္႔ လွမ္းဖက္သည္။ ှတ္မွဳန္ တင္သားလဵုးလဵုးေလး ကိုမခ်င္႔မရဲ ဆုပ္နယ္ျပီး....“ဟင္း....ကိုယ္အသည္းယားလာျပီေနာ္....” ဟု ဆိုသည္။ “အသည္းယားေတာ႔ ဘာလုပ္ခ်င္လည္း” ဟု ှတ္မွဳန္ ကိုၾကီး ကို မခ်ိဳမခ်ဥ္ေလးျပဵဳးျပီး ျပန္ေမးလိုက္သည္။ ကုိၾကီးက မေျဖပဲ.....ှတ္မွဳန္တစ္ကိုယ္လဵုးကို သိမ္းက်ဵဳးဖက္ထားသည္။ ခဏေလာက္ၾကာေတာ႔ ..... “ေရေတြလည္း စင္ေအာင္မသုတ္ဖူးကြာ...ကေလးက်ေနတာပဲ” “ကိုၾကီး သုတ္ေပးေပါ႔လို႔” ှတ္မွဳန္ စည္းထားေသာ တဘက္ေလးကို ကိုၾကီးဆြဲျဖဳတ္ယူလိုက္သည္။ ကိုၾကီးေရွ.တြင္ ှတ္မွဳန္ကိုယ္လဵုးေလးက ှတ္လစ္စလစ္....။ ကိုၾကီးက တဘက္ျဖင္႔ ှတ္မွဳန္ဆဵစ မွ ေရမ်ားကို စသုတ္ေပးသည္။ ျပီးေတာ႔ ှတ္မွဳန္လည္ပင္း...ထုိမွ တဆင္႔ ှတ္မွဳန္ဧ။္ ဖြ႔ဵထြားေသာ ေရႊရင္လဵုးလဵုးေလးတစ္ဘက္ဆီ....ေနာက္ ှတ္မွဳန္ဧ။္ တင္ပါးလဵုးလဵုး ေလး နွစ္ဘက္ ၊ ေပါင္ၾကားအစရွိသည္တို႔ကို အေသအခ်ာသုတ္ေပးသည္။ ေရေတြစင္သြားျပီဆိုမွ ှတ္မွဳန္ကိုသိုင္းဖက္ကာ ှတ္မွဳန္ဧ။္ နုတ္ခမ္းေလးကို အားရပါးရစုပ္နမ္း ေတာ႔သည္။ ကုိၾကီးဧ။္ အနမ္းၾကမ္းၾကမ္းမ်ားကို ျပန္လည္တဵု႔ျပန္ရင္း ှတ္မွဳန္ဧ။္ စိတ္မ်ားလည္းထၾကြလာကာ ကုိၾကီးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ျပန္လည္သိုင္းဖက္ျပီး ထားမိ သည္။ ကုိၾကီးက ှတ္မွဳန္လည္တိုင္ေလးကို ဖြဖြေလးနမ္းေတာ႔ ှတ္မွဳန္ရင္ထဲတြင္ ယားသလိုလို၊ၾကက္သီးထသလုိလိုနွင္႔....။ ကုိၾကီးက ေနာက္တဆင္႔တက္ျပီး ှတ္မွဳန္ နုိ႔လဵုးလဵုးေလး တစ္ဘက္ကို “ျပြတ္”ကနဲ စုပ္ယူလိုက္ေတာ႔ “အ...ဟာ...” ဆိုသည္႔ အသဵေလးက ှတ္မွဳန္နုတ္ဖ်ားမွ ဘယ္လိုထြက္က်သြားသည္မသိေပ။ ကိုၾကီးေခါင္းကို လက္တစ္ဘက္ျဖင္႔ ထိန္းကိုင္ျပီး ှတ္မွဳန္ရင္ဘတ္ေလးကို ကိုၾကီးစုပ္ခ်က္မ်ားအတုိင္း ေကာ႔ေကာ႔ေပးေနမိသည္။